هند و پاکستان به دنبال ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
تهدید ایران مبنی بر خارج شدن از ان.پی.تی ممکن است منجر به اعمال تحریم شود ولی در صورت وقوع این قضیه و با توجه به بحران اقتصادی جهان بر اثر افزایش قیمت نفت، مطمئنا کشورهای زیادی از تحریم امریکا پیروی نکرده و روابط تجاری خود را با ایران قطع نخواهند کرد.
روسیه که نیاز آشکاری به ارزهای ایران دارد طرف مورد اعتماد ایران برای وتوی تحریم های احتمالی علیه این کشور است. این روند با کمک چین تندتر شده که خود به دنبال انجام معاملات بخش انرژی با ایران به منظور تامین 12 درصد از نیازهای کشورش است.
با این حال بسیاری از تحلیلگران معتقدند که روسیه و چین ممکن است به جای وتوی قطعنامه ای علیه ایران، رای ممتنع دهند ولی با توجه به شرایط منطقه و جهان، امکان مخالفت با این قطعنامه بسیار بالاست. به ویژه اکنون که مقامات ایران اعلام کرده اند ملت ایران امروز قوی تری از هر زمان دیگری است و در برابر تهدیدات تسلیم نخواهد شد.
با این وجود اگر کشورها بخواهند نیازهای خود را مرتفع کنند، تحریم معنا نخواهد داشت زیرا تحریم های دو جانبه امریکا علیه ایران درگذشته هم موثر نبوده و مطابق میل امریکا پیش نرفته اند.
پیش از بحران هسته ای ایران هم این تحریم ها عملا توسط هند و پاکستان و بر سر خط لوله گاز ایران شکسته شد و تعلل دهلی نو بر سر این قضیه در گذشته اکنون دیگر مشهود نیست و هند و پاکستان هر دو وارد روند فنی طرح خط لوله شده اند. هند هم مانند چین رشد بالا و کمبود انرژی دارد و ذخایر گاز ایران می تواند پاسخگوی نیاز این دو کشور در شهرهای صنعتی آن باشد.
مورد پاکستان هم چندان تفاوتی ندارد و این کشور بر طرح خط لوله گاز نه تنها به عنوان تامین کننده انرژی در آینده بلکه تغییر دهنده صحنه سیاسی کشورش می نگرد. این خط لوله از منطقه ای گذر می کند که اقتصاد آن دچار رکود بوده و نمی تواند مردم را از رو آوردن به قاچاق باز دارد.
منابع انرژی در پاکستان نیز در حال اتمام هستند و سایر گزینه های موجود هم پیشتر بررسی شده اند و به علت هزینه بالا ادامه نیافته اند. اکنون پاکستان بیشتر برق خود را با انرژی گاز تولید می کند و قاعدتا نمی تواند از تحریم های سازمان ملل علیه ایران پیروی کند. از این رو پاکستان اعلام کرده که حتی در صورت انصراف هند از این طرح،پاکستان چنین کاری نخواهد کرد.
به علاوه مردم پاکستان از انحصار سیاست خارجی خود دردستان امریکا ناراضی هستند هر چند این قضیه کاملا هم درست نیست زیرا پاکستان از فرستادن ارتش خود به عراق سرباز زد و نیز گزینه دیگری جز ایران برای تامین انرژی ندارد.
پس واضح است که پاکستان در صورت اعمال تحریم البته اگر تحریمی در کار باشد، از آن پیروی نخواهد کرد و پروژه حیاتی خط لوله را که متضمن بقای اقتصاد کشور است، در برابر چنین تحریم هایی از دست نخواهد داد.
تهدید ایران مبنی بر خارج شدن از ان.پی.تی ممکن است منجر به اعمال تحریم شود ولی در صورت وقوع این قضیه و با توجه به بحران اقتصادی جهان بر اثر افزایش قیمت نفت، مطمئنا کشورهای زیادی از تحریم امریکا پیروی نکرده و روابط تجاری خود را با ایران قطع نخواهند کرد. روسیه که نیاز آشکاری به ارزهای ایران دارد طرف مورد اعتماد ایران برای وتوی تحریم های احتمالی علیه این کشور است. این روند با کمک چین تندتر شده که خود به دنبال انجام معاملات بخش انرژی با ایران به منظور تامین 12 درصد از نیازهای کشورش است.
با این حال بسیاری از تحلیلگران معتقدند که روسیه و چین ممکن است به جای وتوی قطعنامه ای علیه ایران، رای ممتنع دهند ولی با توجه به شرایط منطقه و جهان، امکان مخالفت با این قطعنامه بسیار بالاست. به ویژه اکنون که مقامات ایران اعلام کرده اند ملت ایران امروز قوی تری از هر زمان دیگری است و در برابر تهدیدات تسلیم نخواهد شد.
با این وجود اگر کشورها بخواهند نیازهای خود را مرتفع کنند، تحریم معنا نخواهد داشت زیرا تحریم های دو جانبه امریکا علیه ایران درگذشته هم موثر نبوده و مطابق میل امریکا پیش نرفته اند.
پیش از بحران هسته ای ایران هم این تحریم ها عملا توسط هند و پاکستان و بر سر خط لوله گاز ایران شکسته شد و تعلل دهلی نو بر سر این قضیه در گذشته اکنون دیگر مشهود نیست و هند و پاکستان هر دو وارد روند فنی طرح خط لوله شده اند. هند هم مانند چین رشد بالا و کمبود انرژی دارد و ذخایر گاز ایران می تواند پاسخگوی نیاز این دو کشور در شهرهای صنعتی آن باشد.
مورد پاکستان هم چندان تفاوتی ندارد و این کشور بر طرح خط لوله گاز نه تنها به عنوان تامین کننده انرژی در آینده بلکه تغییر دهنده صحنه سیاسی کشورش می نگرد. این خط لوله از منطقه ای گذر می کند که اقتصاد آن دچار رکود بوده و نمی تواند مردم را از رو آوردن به قاچاق باز دارد.
منابع انرژی در پاکستان نیز در حال اتمام هستند و سایر گزینه های موجود هم پیشتر بررسی شده اند و به علت هزینه بالا ادامه نیافته اند. اکنون پاکستان بیشتر برق خود را با انرژی گاز تولید می کند و قاعدتا نمی تواند از تحریم های سازمان ملل علیه ایران پیروی کند. از این رو پاکستان اعلام کرده که حتی در صورت انصراف هند از این طرح،پاکستان چنین کاری نخواهد کرد.
به علاوه مردم پاکستان از انحصار سیاست خارجی خود دردستان امریکا ناراضی هستند هر چند این قضیه کاملا هم درست نیست زیرا پاکستان از فرستادن ارتش خود به عراق سرباز زد و نیز گزینه دیگری جز ایران برای تامین انرژی ندارد.
پس واضح است که پاکستان در صورت اعمال تحریم البته اگر تحریمی در کار باشد، از آن پیروی نخواهد کرد و پروژه حیاتی خط لوله را که متضمن بقای اقتصاد کشور است، در برابر چنین تحریم هایی از دست نخواهد داد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید