آفتابنیوز : آفتاب: دولتها در اين سالها تلاش كردند تا مشكل مسكن را كه يك معضل شهري است حل كنند اما گويا اين مشكل به اين زوديها حل شدني نيست. در اين سالها داشتن سرپناه چنان اغلب خانوارهاي فاقد مسكن را تحت فشار گذاشته كه به ناچار يك سوم هزينههاي خود را در اين بخش صرف ميكنند. اين سهم سال به سال هم در حال افزايش است. بعد از اين، نوبت مواد غذايي است كه نام خود را در فهرست بيشترين هزينههاي خانوار ثبت كند. اين دو روي هم 55 درصد هزينههاي خانوار را تشكيل ميدهند. در سال 80 سهم اين دو بخش حدود 2/54 درصد بوده كه چندان تغييري نكرده است.
كسري درآمدي خانوار شهري
متوسط هزينه سالانه يك خانوار شهري در سال 89 حدود 1/14 ميليون تومان بود، در حالي كه همين خانوار شهري طي يك سال كار و تلاش مداوم موفق شد متوسط درآمد سالانه خود را به 6/13 ميليون تومان برساند با اين وجود حدود 480 هزار تومان كسر آورد كه چيزي معادل 5/3 درصد كل درآمد سالانه اين خانوار است. اين كسري در سال 1380 بيش از اينها بود. در اين سال درآمد سالانه يك خانوار حدود 1/3 ميليون تومان بود و هزينههايش چيزي نزديك به 4/3 ميليون تومان. كسري اين خانوار حدود 242 هزار تومان است كه حدود 6/7 درصد كل درآمد سالانه آن محسوب ميشود.
در اين 10 سال، درآمد سالانه يك خانوار شهري همواره كمتر از هزينههاي آن بوده است. در اين دوره زماني هزينه خانوار 4/315 درصد رشد داشته در حالي كه درآمد آن به ميزان 9/331 درصد افزايش يافته است با اين حال هنوز هم خانوادهها ناچارند بيشتر كار كنند تا هزينههاي خود را كه در سالهاي اخير شكل و شمايل ديگري به خود گرفته را پوشش دهند. اما در سال 89 وضع متفاوتتر ميشود. در اين سال، رشد هزينه بود كه بر رشد درآمد پيشي گرفت. در اين سال هزينههاي سالانه حدود 4/11 درصد نسبت به سال 88 رشد كرد، در حالي كه درآمد سال 89 نسبت به سال ماقبل حدود 4/10 درصد افزايش يافت.
مسكن، بيشترين هزينه خانوار
بيشترين درآمد خانوار شهري صرف مسكن و سوخت ميشود كه سهم آن در سبد هزينه خانوار حدود 1/30 درصد است. تقريبا يك سوم هزينه خانوار شهري به ناچار به مسكن و سوختهايي چون آب، برق، گاز و ساير انواع آن اختصاص مييابد.
البته اين سهم مربوط به زماني است كه تنها دو ماه از اجراي قانون هدفمندي يارانهها ميگذشت. اثرات اجراي اين قانون كه همان افزايش قيمت حاملهاي انرژي و در نتيجه ساير قيمتها از جمله اجاره بهاست، به طور حتم در سال 90 بيشتر خود را نمايان كرد. در گام بعدي 9/24 درصد هزينههاي خانوار به خريد خوراكي و آشاميدني تعلق گرفت، در حالي كه تامين مواد غذايي خانوار بيشترين هزينه را به خود اختصاص داد. در سال 80 چيزي حدود 9/27 درصد هزينههاي خانوار صرف خريد مواد غذايي ميشد و 1/27 درصد هزينهها هم به مسكن و سوخت اختصاص مييافت.
حالا كه كرايهها رو به صعود گذاشته خانوادههاي شهري ناچارند صرفهجويي بيشتري در خريد مواد غذايي انجام دهند و مبالغ بيشتري را براي پوشش هزينههاي ناشي از نداشتن مسكن صرف كنند. اما در اين چند سال هزينههاي حملونقل، هماني است كه بود. معمولا در اين 10 سال خانوادههاي شهري كمي بيش از 12 درصد هزينههاي خود را در بخش حملونقل متحمل شدهاند. از سهم هزينههايي كه براي خريد پوشاك و كفش صرف ميشد هم به نفع ساير هزينهها كم شده است. در سال 80 سهم هزينههاي اين بخش 1/7 درصد بود كه اين سهم در سال 89 به 9/4 درصد كاهش يافته است.
درآمد پولي آب ميرود
در سال 89 درآمد سالانه يك خانوار شهري حدود 6/13 ميليون تومان بود كه از اين ميزان حدود 3/73 درصد آن درآمد پولي و مابقي آن كه به ميزان 6/26 درصد است درآمد غيرپولي بوده است. اما در سال 80 سهم درآمدهاي پولي از كل درآمد سالانه 5/74 درصد بود كه 4/25 درصد آن درآمد غيرپولي است.
به گزارش شرق،علاوه بر اين، در اين 10 سال درآمدهاي پولي حدود 7/324 درصد و درآمدهاي غيرپولي حدود 353 درصد رشد كرده است. اين ارقام ميگويند، در اين سالها سهم درآمد پولي در سبد درآمدي خانوار كاسته شده است.