نقدی بر قطعنامه شورای حکام علیه ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
در بند G قطعنامه نیز آمده است : "آژانس هنوز در موضعی نیست که بعضی از مسایل مهم باقیمانده را روشن کند." اما بلافاصله در ادامه همین بند، ایران به اجتناب و تأخیر در شفاف سازی کامل فعالیتهای خود متهم می شود.این مسأله با توجه به آنکه آژانس در موضع تأیید این قصور قرار ندارد،متناقض به نظر می رسد.
در عین حال،در بند I قطعنامه، از بابت "ادامه نقصان مستمر در فهم آژانس از ابعاد حساس برنامه هسته ای ایران" ابراز نگرانی شده است.به این ترتیب، ضعف احتمالی اطلاعات در خصوص برنامه هسته ای ایران مستقیما به "تسلیحاتی بودن" برنامه های ایران تعبیر شده است که نمی تواند قابل استناد باشد.
از سوی دیگر،بند J قطعنامه نیز ضمن تأکید بر "داوطلبانه ،اعتماد ساز و غیر تعهدی بودن " انجام تعلیق، این اقدام را برای بحث پیرامون مسایل مهم، "ضروری" می داند که این مسأله نیز تناقض کاملی را به نمایش می گذارد.
اما جدا از این تناقضها،مباحث و اختلافاتی که در خصوص اختیارات آژانس بین المللی انرژی اتمی و مدیر کل آن مطرح شده به جای آنکه پیشتر حل و فصل شود، به نوعی به ابزار اعمال فشار بر ایران تبدیل شده است زیرا مثلا در بند M قطعنامه، به موردی در گزارش البرادعی مبنی بر" محدود بودن قدرت قانونی آژانس برای تعقیب تأیید تسلیحات احتمالی هسته ای و فعالیتهای مربوطه" اشاره شده است،آن هم در حالیکه مباحث مربوط به قدرت قانونی آژانس دردرون آن بی نتیجه مانده و وجود تسلیحات هسته ای در ایران نیز ثابت نشده است. این بند همچنین با بند O قطعنامه مبنی بر "آماده نبودن شرایط آژانس برای اثبات عدم وجود مواد یا فعالیتهای هسته ای اعلام نشده" در تناقض است.
در بخش چهارم قطعنامه هم فراهم کردن تضمینهای لازم از سوی ایران به "تدابیر شفاف ورای خواسته های رسمی توافقنامه پادمان و پروتکل الحاقی" تعبیر شده که باز هم لزوم ارائه "تدابیر ورای پادمان" از سوی ایران چندان مشخص نیست.از سویی ایران به نقض تعهدات پادمانی خود متهم شده و از سوی دیگر،انجام اقداماتی فراتر از این پادمانها مورد توجه قرار گرفته که این مسأله هم می تواند به عنوان ایرادی جدی بر این قطعنامه وارد باشد.
در بند G قطعنامه نیز آمده است : "آژانس هنوز در موضعی نیست که بعضی از مسایل مهم باقیمانده را روشن کند." اما بلافاصله در ادامه همین بند، ایران به اجتناب و تأخیر در شفاف سازی کامل فعالیتهای خود متهم می شود.این مسأله با توجه به آنکه آژانس در موضع تأیید این قصور قرار ندارد،متناقض به نظر می رسد. در عین حال،در بند I قطعنامه، از بابت "ادامه نقصان مستمر در فهم آژانس از ابعاد حساس برنامه هسته ای ایران" ابراز نگرانی شده است.به این ترتیب، ضعف احتمالی اطلاعات در خصوص برنامه هسته ای ایران مستقیما به "تسلیحاتی بودن" برنامه های ایران تعبیر شده است که نمی تواند قابل استناد باشد.
از سوی دیگر،بند J قطعنامه نیز ضمن تأکید بر "داوطلبانه ،اعتماد ساز و غیر تعهدی بودن " انجام تعلیق، این اقدام را برای بحث پیرامون مسایل مهم، "ضروری" می داند که این مسأله نیز تناقض کاملی را به نمایش می گذارد.
اما جدا از این تناقضها،مباحث و اختلافاتی که در خصوص اختیارات آژانس بین المللی انرژی اتمی و مدیر کل آن مطرح شده به جای آنکه پیشتر حل و فصل شود، به نوعی به ابزار اعمال فشار بر ایران تبدیل شده است زیرا مثلا در بند M قطعنامه، به موردی در گزارش البرادعی مبنی بر" محدود بودن قدرت قانونی آژانس برای تعقیب تأیید تسلیحات احتمالی هسته ای و فعالیتهای مربوطه" اشاره شده است،آن هم در حالیکه مباحث مربوط به قدرت قانونی آژانس دردرون آن بی نتیجه مانده و وجود تسلیحات هسته ای در ایران نیز ثابت نشده است. این بند همچنین با بند O قطعنامه مبنی بر "آماده نبودن شرایط آژانس برای اثبات عدم وجود مواد یا فعالیتهای هسته ای اعلام نشده" در تناقض است.
در بخش چهارم قطعنامه هم فراهم کردن تضمینهای لازم از سوی ایران به "تدابیر شفاف ورای خواسته های رسمی توافقنامه پادمان و پروتکل الحاقی" تعبیر شده که باز هم لزوم ارائه "تدابیر ورای پادمان" از سوی ایران چندان مشخص نیست.از سویی ایران به نقض تعهدات پادمانی خود متهم شده و از سوی دیگر،انجام اقداماتی فراتر از این پادمانها مورد توجه قرار گرفته که این مسأله هم می تواند به عنوان ایرادی جدی بر این قطعنامه وارد باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۰۸:۴۱ - ۱۳۸۴/۰۷/۰۵
پاسخ
خوب مقاله مي نويسي. آفرين! 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید