آفتابنیوز : مخالفت روسيه با پيش نويس قطعنامهي سه كشور اروپايی (آلمان، انگليس و فرانسه) مانع ارجاع پرونده هسته ای ايران به شوراي امنيت سازمان ملل متحد شد.
منافع اقتصادی تنها انگيزه گرايش مسكو برای برقراري روابط با تهران نبوده است، بلكه دولتمردان روس، ايران را دروازهي برقراري مناسبات ميان روسيه و خاورميانه و خاور نزديك براي تشكيل جبهه در برابر پديده جهانيسازي غرب و نيز در برابر ناتو تلقي ميكنند.
روسيه در حمايت از ايران مصمم تر از هر وقت ديگري ظاهر خواهد شد چرا که مخالفت با سياست سلطهطلبانه آمريكا محور اصلي همگرايي روسيه و ايران را تشكيل ميدهد.
روسيه براي تحكيم موقعيت خود در منطقه قفقاز و آسياي ميانه بناچار بايد با ايران همكاري كند تا زمينه براي نفوذ آمريكا در اين دو منطقه از بين برود، بويژه آن كه واشنگتن به بهانه مبارزه با تروريسم و برقراري دمكراسي توانسته، جاي پايي براي خود در اين دو منطقه باز كند.
ايران در وضعيت كنوني احساس خطر ميكند، زيرا در هر چهار طرف مرزهايش، نيروهاي آمريكايي مستقر شدهاند، از ديگر سوي هنوز تنش بر فضاي مناسبات مسكو، واشنگتن سايه انداخته است.
اظهارات آمريكا مبني بر اين كه حوضچه درياي خزر در قلمرو منافع راهبردي آنهاست، خطري مضاعف متوجه روسيه و ايران كردهاست وحاكميت و منافع ملي هر دو كشور را در معرض تهديد قرار داده است.
شاخصهاي فراواني از مشتركات روسيه و ايران در سياست خارجي و دستكم براي مقابله با سياستهاي مداخله جويانهي آمريكا وجود دارد. اين امر به نوبه خود ايجاب ميكند، روسيه همچنان از ايران در همهي زمينهها از جمله برنامه هستهيي صلح آميز خود حمايت كند.
همانگونه که فرانسه در سال ۱۹۷۵ميلادي نيروگاه اتمي را بدون رجوع به آژانس بينالمللي انرژي اتمي به عراق واگذار كرد روسيه نيز در همكاري هستهيي با ايران آزاد است.
بايد مواضع روسيه در قبال مسالهي هستهيي ايران قوي تر از مواضع اين كشور در زمان تدارك جنگ آمريكا عليه عراق باشد.