ژئو استراتژی هسته ای ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
در چنین شرایطی، به کار گرفتن گزینه نظامی از سوی امریکا یا کشورهای دیگر علیه ایران بسیار بعید به نظر می رسد. در همین حال، بی ثباتی منطقه ای می تواند در عرصه تامین انرژی هم مشکلاتی ایجاد کند؛ همان طور که در سال 1991 میلادی، نفت به عنوان عامل مهمی در تلاش امریکا برای بیرون راندن عراق از کویت مطرح می شد و بعدها در جریان جنگ عراق نیز شرایط مشابهی وجود داشت.
به علاوه، اسرائیل به عنوان متحد اصلی امریکا در خاورمیانه، پیشرفت ایران را تهدید بزرگی برای امنیت خود می داند. گسترش نفوذ ایران در منطقه هم به شدت برای اسراییل دردسر ساز خواهد بود و اگر قدرت انحصاری اسرائیل در عرصه تسلیحات هسته ای خاورمیانه نیز خدشه دار شود، دغدغه امنیتی بزرگی برای اسراییل به وجود خواهد آمد.
اما امریکا نیز نمی تواند گزینه نظامی را در مورد ایران پیاده کند زیرا در عراق نیز مشکلات زیادی برای امریکا به وجود آمده است. افزایش شدید قیمت نفت، شرایط اقتصادی کشورهای وابسته به نفت را به شدت تضعیف کرده و هر گونه تهدید نظامی علیه ایران، به بی ثباتی در منطقه و افزایش قیمت نفت منجر خواهد شد.
به همین دلایل، امریکا سعی کرده است سیاست به انزوا کشاندن ایران در عرصه بین المللی را به دنبال کند و امیدوار است این فشار بتواند ایران را از تلاش برای دستیابی به چرخه سوخت هسته ای باز دارد. دولت بوش معتقد است که همین نکته، پاشنه آشیل ایران خواهد بود.
همین مسئله به روشنی نشان می دهد که چرا واشنگتن سعی کرده است به عنوان تنها کشور مخالف ایران مطرح نباشد. این فرضیه در اظهارات وزیر امور خارجه امریکا نیز نمود می یابد. کاندولیزارایس در مورد نقش سه کشور اروپایی در مسئله هسته ای ایران می گوید:« ما نمی خواهیم در این جریان پیشرو باشیم زیرا اتحادیه اروپا این راه را آغاز کرده است. به یاد داشته باشید که استراتژی ما این بود که اروپا از ایران بخواهد در مذاکرات شرکت کند.»
در واقع استراتژی امریکا بر این قرار گرفته که سه کشور مهم اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان را به اتخاذ مواضع سختگیرانه علیه ایران سوق دهد.
روز نوزدهم سپتامبر، کاندولیزارایس در مصاحبه با مجله تایم، این استراتژی را تشریح کرد:« نهایتا فکر نمی کنم ایرانیها تحمل انزوای کامل در جامعه جهانی را داشته باشند و به همین جهت هم آنها می خواهند از ارجاع پرونده خود به شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری کنند.»
در همین راستا، ایران قصد دارد سیاست خارجی را در پیش بگیرد که در عین حفظ حق ایران در داشتن چرخه سوخت هسته ای، روابط خود با شرکای اقتصادی اصلی خود مثل کشورهای اروپایی را حفظ کند.
در چنین شرایطی، به کار گرفتن گزینه نظامی از سوی امریکا یا کشورهای دیگر علیه ایران بسیار بعید به نظر می رسد. در همین حال، بی ثباتی منطقه ای می تواند در عرصه تامین انرژی هم مشکلاتی ایجاد کند؛ همان طور که در سال 1991 میلادی، نفت به عنوان عامل مهمی در تلاش امریکا برای بیرون راندن عراق از کویت مطرح می شد و بعدها در جریان جنگ عراق نیز شرایط مشابهی وجود داشت. به علاوه، اسرائیل به عنوان متحد اصلی امریکا در خاورمیانه، پیشرفت ایران را تهدید بزرگی برای امنیت خود می داند. گسترش نفوذ ایران در منطقه هم به شدت برای اسراییل دردسر ساز خواهد بود و اگر قدرت انحصاری اسرائیل در عرصه تسلیحات هسته ای خاورمیانه نیز خدشه دار شود، دغدغه امنیتی بزرگی برای اسراییل به وجود خواهد آمد.
اما امریکا نیز نمی تواند گزینه نظامی را در مورد ایران پیاده کند زیرا در عراق نیز مشکلات زیادی برای امریکا به وجود آمده است. افزایش شدید قیمت نفت، شرایط اقتصادی کشورهای وابسته به نفت را به شدت تضعیف کرده و هر گونه تهدید نظامی علیه ایران، به بی ثباتی در منطقه و افزایش قیمت نفت منجر خواهد شد.
به همین دلایل، امریکا سعی کرده است سیاست به انزوا کشاندن ایران در عرصه بین المللی را به دنبال کند و امیدوار است این فشار بتواند ایران را از تلاش برای دستیابی به چرخه سوخت هسته ای باز دارد. دولت بوش معتقد است که همین نکته، پاشنه آشیل ایران خواهد بود.
همین مسئله به روشنی نشان می دهد که چرا واشنگتن سعی کرده است به عنوان تنها کشور مخالف ایران مطرح نباشد. این فرضیه در اظهارات وزیر امور خارجه امریکا نیز نمود می یابد. کاندولیزارایس در مورد نقش سه کشور اروپایی در مسئله هسته ای ایران می گوید:« ما نمی خواهیم در این جریان پیشرو باشیم زیرا اتحادیه اروپا این راه را آغاز کرده است. به یاد داشته باشید که استراتژی ما این بود که اروپا از ایران بخواهد در مذاکرات شرکت کند.»
در واقع استراتژی امریکا بر این قرار گرفته که سه کشور مهم اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان را به اتخاذ مواضع سختگیرانه علیه ایران سوق دهد.
روز نوزدهم سپتامبر، کاندولیزارایس در مصاحبه با مجله تایم، این استراتژی را تشریح کرد:« نهایتا فکر نمی کنم ایرانیها تحمل انزوای کامل در جامعه جهانی را داشته باشند و به همین جهت هم آنها می خواهند از ارجاع پرونده خود به شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری کنند.»
در همین راستا، ایران قصد دارد سیاست خارجی را در پیش بگیرد که در عین حفظ حق ایران در داشتن چرخه سوخت هسته ای، روابط خود با شرکای اقتصادی اصلی خود مثل کشورهای اروپایی را حفظ کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید