سنين مختلف چه بويی دارند؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: تحقيقات نشان مي‌دهد: تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد مي‌تواند براي تشخيص سن آن‌ها به كار برده شود.
به گزارش ايسنا، يافته‌هاي جديد مركز تحقيقاتي مونل در آمريكا حاكي از آن است انسان‌ها مي‌توانند بر اساس تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد سن آن‌ها را تشخيص دهند.
قسمت اعظم اين توانايي مبتني بر توانايي شناسايي بوي بدن افراد سالخورده است و برخلاف تصور عمومي ميزان شدت و ناخوشايند بودن بوي بدن اين گروه سني از افراد جوان و ميانسال كمتر است.
در انسان‌ها "بوي فرد مسن" در فرهنگ‌هاي مختلف قابل تشخيص است. اين پديده در ژاپن نيز پذيرفته شده و لغت kareishū براي توصيف آن مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
«يوهان لوندستروم» (Johan Lundström) متخصص علوم اعصاب حسي در مونل مي‌گويد: مانند حيوانات انسان‌ها مي‌توانند علائمي را از روي بوي بدن شناسايي كنند كه به آن‌ها امكان تشخيص سن بيولوژيكي، پرهيز از ارتباط با افراد بيمار، يافتن زوجي مناسب و تميز دادن خويشاوندان از غيرخويشاوندان مي‌دهد.
بوهاي بدن انسان همچون حيوانات حاوي آرايه‌اي غني از تركيبات شيميايي‌اند كه مي‌توانند انواع مختلف اطلاعات اجتماعي را مخابره كنند. ويژگي‌هاي ادراكي اين بوها در طول دوران عمر به اين دليل كه تراكمي از مواد شيميايي اساسي‌اند، دستخوش تغيير مي‌شوند.
به اين دليل كه مطالعات انجام شده در مونل و ساير موسسه‌هاي علمي بر روي حيوانات توانايي آن‌ها براي شناسايي سن را از طريق بوي بدن به اثبات رساند، تيم لوندستروم اين پديده را بر روي انسان بررسي كرد.
در آزمايشات آن‌ها بوهاي بدن سه گروه سني جمع‌آوري شد و 12 تا 16 نفر در هر گروه قرار داده شدند: جوانان (20 تا 30 سال)، افراد ميانسال (45 تا 55 سال) و سالخوردگان (75 تا 95 سال). هر شخص به مدت پنج شب در تي شرت‌هاي فاقد بو داراي پدهاي زيربغل خوابيدند. اين پدها سپس به چهار قسمت بريده شده و بر روي ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار داده شدند.
بوها توسط 41 شخص ارزياب جوان (2- تا 30 ساله) سنجيده شدند. به اين افراد دو ظرف حاوي بوي بدن در نه تركيب داده و از آن‌ها خواسته شد كه تشخيص دهند كدام بو متعلق به افراد سالخورده است. ارزياب‌ها همچنين شدت و مطبوع بودن هر بو را سنجيدند و در نهايت از آن‌ها خواسته شد كه سن افراد داوطلب براي هر نمونه موردي را تخمين بزنند. اين ارزياب‌ها توانستند سه گروه سني حاضر در آزمايش را بر اساس نشانه‌هاي بو از هم تميز دهند. تحليل‌هاي آماري نشان داد كه بوهاي گروه مسن عامل اين توانايي براي تشخيص سن بودند. ارزياب‌ها همچنين بوهاي بدن گروه مسن را كمتر شديد و كمتر نامطبوع از بوي بدن دو گروه سني ديگر اعلام كردند.
لوندستروم اظهار داشت: افراد سالخورده داراي بوي زيربغل قابل تشخيصي هستند كه از نظر افراد جوان‌تر نسبتاً خنثي و كمترنامطبوع‌اند. اين امر با تصور عموم در خصوص نامطبوع بودن بوي افراد مسن در تضاد است. با اين حال ممكن است كه سايرنقاط منشأ بوي بدن از جمله پوست و تنفس داراي كيفيت‌هاي متفاوت از زيربغل باشند.
مطالعات آتي با هدف تشخيص بيوماركرهاي اساسي استفاده شده توسط ارزياب‌ها براي شناسايي بوهاي مرتبط با سن و همچنين تعيين اين موضوع كه مغز چگونه قادر به شناسايي و ارزيابي اين اطلاعات است، صورت خواهند گرفت.
نتايج اين تحقيق در ژورنال PLoS ONE انتشار يافت.
به گزارش ايسنا، يافته‌هاي جديد مركز تحقيقاتي مونل در آمريكا حاكي از آن است انسان‌ها مي‌توانند بر اساس تغييرات ايجاد شده در بوي بدن افراد سن آن‌ها را تشخيص دهند.
قسمت اعظم اين توانايي مبتني بر توانايي شناسايي بوي بدن افراد سالخورده است و برخلاف تصور عمومي ميزان شدت و ناخوشايند بودن بوي بدن اين گروه سني از افراد جوان و ميانسال كمتر است.
در انسان‌ها "بوي فرد مسن" در فرهنگ‌هاي مختلف قابل تشخيص است. اين پديده در ژاپن نيز پذيرفته شده و لغت kareishū براي توصيف آن مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
«يوهان لوندستروم» (Johan Lundström) متخصص علوم اعصاب حسي در مونل مي‌گويد: مانند حيوانات انسان‌ها مي‌توانند علائمي را از روي بوي بدن شناسايي كنند كه به آن‌ها امكان تشخيص سن بيولوژيكي، پرهيز از ارتباط با افراد بيمار، يافتن زوجي مناسب و تميز دادن خويشاوندان از غيرخويشاوندان مي‌دهد.
بوهاي بدن انسان همچون حيوانات حاوي آرايه‌اي غني از تركيبات شيميايي‌اند كه مي‌توانند انواع مختلف اطلاعات اجتماعي را مخابره كنند. ويژگي‌هاي ادراكي اين بوها در طول دوران عمر به اين دليل كه تراكمي از مواد شيميايي اساسي‌اند، دستخوش تغيير مي‌شوند.
به اين دليل كه مطالعات انجام شده در مونل و ساير موسسه‌هاي علمي بر روي حيوانات توانايي آن‌ها براي شناسايي سن را از طريق بوي بدن به اثبات رساند، تيم لوندستروم اين پديده را بر روي انسان بررسي كرد.
در آزمايشات آن‌ها بوهاي بدن سه گروه سني جمع‌آوري شد و 12 تا 16 نفر در هر گروه قرار داده شدند: جوانان (20 تا 30 سال)، افراد ميانسال (45 تا 55 سال) و سالخوردگان (75 تا 95 سال). هر شخص به مدت پنج شب در تي شرت‌هاي فاقد بو داراي پدهاي زيربغل خوابيدند. اين پدها سپس به چهار قسمت بريده شده و بر روي ظرف‌هاي شيشه‌اي قرار داده شدند.
بوها توسط 41 شخص ارزياب جوان (2- تا 30 ساله) سنجيده شدند. به اين افراد دو ظرف حاوي بوي بدن در نه تركيب داده و از آن‌ها خواسته شد كه تشخيص دهند كدام بو متعلق به افراد سالخورده است. ارزياب‌ها همچنين شدت و مطبوع بودن هر بو را سنجيدند و در نهايت از آن‌ها خواسته شد كه سن افراد داوطلب براي هر نمونه موردي را تخمين بزنند. اين ارزياب‌ها توانستند سه گروه سني حاضر در آزمايش را بر اساس نشانه‌هاي بو از هم تميز دهند. تحليل‌هاي آماري نشان داد كه بوهاي گروه مسن عامل اين توانايي براي تشخيص سن بودند. ارزياب‌ها همچنين بوهاي بدن گروه مسن را كمتر شديد و كمتر نامطبوع از بوي بدن دو گروه سني ديگر اعلام كردند.
لوندستروم اظهار داشت: افراد سالخورده داراي بوي زيربغل قابل تشخيصي هستند كه از نظر افراد جوان‌تر نسبتاً خنثي و كمترنامطبوع‌اند. اين امر با تصور عموم در خصوص نامطبوع بودن بوي افراد مسن در تضاد است. با اين حال ممكن است كه سايرنقاط منشأ بوي بدن از جمله پوست و تنفس داراي كيفيت‌هاي متفاوت از زيربغل باشند.
مطالعات آتي با هدف تشخيص بيوماركرهاي اساسي استفاده شده توسط ارزياب‌ها براي شناسايي بوهاي مرتبط با سن و همچنين تعيين اين موضوع كه مغز چگونه قادر به شناسايي و ارزيابي اين اطلاعات است، صورت خواهند گرفت.
نتايج اين تحقيق در ژورنال PLoS ONE انتشار يافت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید