انرژي هسته اي و محيط زيست
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب - سارا معصومی
هزينه هاي محيطي
در حالي كه الكتريسيته توليد شده از نيروهاي هسته اي مستقيماً دي اكسيد كربن توليد نمي كند، چرخه سوخت هسته اي در طول غني سازي سوخت، خارج سازي سوخت از معادن و احداث سوخت مقادير زيادي دي اكسيد كربن آزاد مي كند. خارج سازي اورانيوم از معادن يكي از مراحلي است كه طي آن دي اكسيد كربن بسياري آزاد مي شود. البته از آنجا كه براي ساخت نيروگاه هاي جديد و توليد الكتريسيته به اورانيوم بسياري نياز است چاره اي جز تن در دادن به توليد اين ميزان راديواكتيو هم نيست.
يك مؤسسه آلماني تحقيقات گسترده اي را در اين زمينه انجام داد كه براساس اطلاعات به دست آمده از اين تحقيقات مشخص شد كه در هر كيلووات توليدي حدود 34 گرم دي اكسيد كربن آزاد مي شود. البته ساير تحقيقات بين المللي آماري بسيار بيشتر از اين ارقام را نشان مي دهند. در مقايسه با مراحل احياي انرژي، انرژي توليد شده از نيروگاه هاي هسته اي حدود چهار تا پنج برابر دي اكسيد كربن، توليد مي كند.
دولت ايالات متحده تاكنون اجازه وارد شدن آب هاي داراي راديواكتيو را تا يك مرز مشخص به درون محيط زيست داده است. اعلام آمار دقيق و ميزان راديواكتيوهاي وارد شده به فضا، آب و خاك كه از چرخه سوخت هسته اي خارج مي شوند كار چندان آساني نيست به علاوه اين كه اين آمار از ضريب دقت بالايي برخوردار نيستند.
بهداشت و سلامت
براساس تحقيقات علمي انجام شده مشخص شده است كه راديواكتيوهاي با سطح تشعشع پايين صدمات فراواني را بر سلول هاي بدن، DNA و ماهيچه ها وارد مي كنند. نفوذ راديواكتيو با سطح تشعشع پايين مي تواند باعث بيماري هاي مختلف از جمله مرگ سلول هاي حياتي، سرطان خون و انواع سرطان ها، نقض عضو هنگام تولد و ضعف در سيستم هاي ايمني بدن شود.
امنيت هسته اي
در حال حاضر مشكلات فراواني درخصوص تأثيرات صنعت هسته اي بر روي امنيت و سلامت محيط زيست وجود دارد. متأسفانه تشعشعات راديواكتيو هيچ مرز مشخصي براي خود نمي شناسد و به راحتي تمامي محيط اطراف را آلوده مي كنند. اين در حالي است كه ممكن است اين تشعشعات در حالي كه منبع توليد آن يك كشور بوده است مردم ساكن در نقاط مرزي كشور همسايه را نيز تحت تأثير قرار دهند.
پايداري هسته اي
نيروگاه هاي هسته اي زباله هاي راديواكتيوي توليد مي كنند كه تا سال ها پس از توليد باقي خواهند ماند و هيچ راه مطمئني براي نابود كردن آنها نيز وجود ندارد. در حال حاضر هيچ روش معتبري براي از بين بردن اين زباله ها يا مكان امني براي ذخيره كردن موقت وجود ندارد. توليد زباله هاي هسته اي با طول عمر بالا بدون در نظر گرفتن راهي براي انهدام آن مي تواند خسارت هاي جبران ناپذيري را به محيط زيست وارد كند.
منبع بي پايان انرژي
در حال حاضر برنامه هاي ساخت راكتورها با شكست هاي فراواني رو به رو شده است. به عنوان مثال، مرنجو كه سريع ترين راكتور منبع در ژاپن است از سال 1995 به دليل مشكلات فني تا همين اواخر تعطيل بوده است. تاكنون بسياري از راكتورهاي منبع فرانسه و انگلستان نيز به دلايل مختلف به طور موقت يا دائم تعطيل شده اند. علاوه بر اين بسياري از منابع اورانيوم نيز به سرعت در حال از بين رفتن هستند. با توجه به اين اطلاعات مي توان نتيجه گرفت كه نيروي هسته اي نيز نمي تواند به عنوان منبعي هميشگي مورد اعتماد قرار گيرد.
تسليحات هسته اي و انرژي هسته اي
معاهده منع تكثير تسليحات هسته اي در اول جولاي 1968 به امضا رسيده و در پنجم ماه مارس سال 1970 كشورهاي متفاوت پيوستن به اين معاهده را رسماً آغاز كردند. اولين دوره اين معاهده 25 سال بود تا اين كه در سال 1995 طي يك كنفرانس بين المللي زمان اين دوره به پنج سال كاهش يافت. يكي از اصولي ترين تبصره هاي ان.پي.تي شامل بندي است كه طبق آن كشورهاي فاقد تسليحات هسته اي كه اين معاهده را امضا مي كنند در حقيقت تعهد مي دهند كه از زمان امضاي معاهده توليد يا تكثير تسليحات هسته اي خود را متوقف كنند. در همين راستا كشورهاي داراي تسليحات هسته اي نيز متعهد مي شوند كه از زمان امضاي معاهده، تكثير تسليحات هسته اي را متوقف كرده و تسليحات موجود در انبارها را نيز از بين ببرند. در بخشي از اين معاهده نيز به كشورهاي فاقد تسليحات هسته اي (NNWS) اجازه داده شده است تا از فناوري هسته اي در مصارف صلح آميز استفاده كنند.
آفتاب - سارا معصومی
هزينه هاي محيطي
در حالي كه الكتريسيته توليد شده از نيروهاي هسته اي مستقيماً دي اكسيد كربن توليد نمي كند، چرخه سوخت هسته اي در طول غني سازي سوخت، خارج سازي سوخت از معادن و احداث سوخت مقادير زيادي دي اكسيد كربن آزاد مي كند. خارج سازي اورانيوم از معادن يكي از مراحلي است كه طي آن دي اكسيد كربن بسياري آزاد مي شود. البته از آنجا كه براي ساخت نيروگاه هاي جديد و توليد الكتريسيته به اورانيوم بسياري نياز است چاره اي جز تن در دادن به توليد اين ميزان راديواكتيو هم نيست.
يك مؤسسه آلماني تحقيقات گسترده اي را در اين زمينه انجام داد كه براساس اطلاعات به دست آمده از اين تحقيقات مشخص شد كه در هر كيلووات توليدي حدود 34 گرم دي اكسيد كربن آزاد مي شود. البته ساير تحقيقات بين المللي آماري بسيار بيشتر از اين ارقام را نشان مي دهند. در مقايسه با مراحل احياي انرژي، انرژي توليد شده از نيروگاه هاي هسته اي حدود چهار تا پنج برابر دي اكسيد كربن، توليد مي كند.
دولت ايالات متحده تاكنون اجازه وارد شدن آب هاي داراي راديواكتيو را تا يك مرز مشخص به درون محيط زيست داده است. اعلام آمار دقيق و ميزان راديواكتيوهاي وارد شده به فضا، آب و خاك كه از چرخه سوخت هسته اي خارج مي شوند كار چندان آساني نيست به علاوه اين كه اين آمار از ضريب دقت بالايي برخوردار نيستند.
بهداشت و سلامت
براساس تحقيقات علمي انجام شده مشخص شده است كه راديواكتيوهاي با سطح تشعشع پايين صدمات فراواني را بر سلول هاي بدن، DNA و ماهيچه ها وارد مي كنند. نفوذ راديواكتيو با سطح تشعشع پايين مي تواند باعث بيماري هاي مختلف از جمله مرگ سلول هاي حياتي، سرطان خون و انواع سرطان ها، نقض عضو هنگام تولد و ضعف در سيستم هاي ايمني بدن شود.
امنيت هسته اي
در حال حاضر مشكلات فراواني درخصوص تأثيرات صنعت هسته اي بر روي امنيت و سلامت محيط زيست وجود دارد. متأسفانه تشعشعات راديواكتيو هيچ مرز مشخصي براي خود نمي شناسد و به راحتي تمامي محيط اطراف را آلوده مي كنند. اين در حالي است كه ممكن است اين تشعشعات در حالي كه منبع توليد آن يك كشور بوده است مردم ساكن در نقاط مرزي كشور همسايه را نيز تحت تأثير قرار دهند.
پايداري هسته اي
نيروگاه هاي هسته اي زباله هاي راديواكتيوي توليد مي كنند كه تا سال ها پس از توليد باقي خواهند ماند و هيچ راه مطمئني براي نابود كردن آنها نيز وجود ندارد. در حال حاضر هيچ روش معتبري براي از بين بردن اين زباله ها يا مكان امني براي ذخيره كردن موقت وجود ندارد. توليد زباله هاي هسته اي با طول عمر بالا بدون در نظر گرفتن راهي براي انهدام آن مي تواند خسارت هاي جبران ناپذيري را به محيط زيست وارد كند.
منبع بي پايان انرژي
در حال حاضر برنامه هاي ساخت راكتورها با شكست هاي فراواني رو به رو شده است. به عنوان مثال، مرنجو كه سريع ترين راكتور منبع در ژاپن است از سال 1995 به دليل مشكلات فني تا همين اواخر تعطيل بوده است. تاكنون بسياري از راكتورهاي منبع فرانسه و انگلستان نيز به دلايل مختلف به طور موقت يا دائم تعطيل شده اند. علاوه بر اين بسياري از منابع اورانيوم نيز به سرعت در حال از بين رفتن هستند. با توجه به اين اطلاعات مي توان نتيجه گرفت كه نيروي هسته اي نيز نمي تواند به عنوان منبعي هميشگي مورد اعتماد قرار گيرد.
تسليحات هسته اي و انرژي هسته اي
معاهده منع تكثير تسليحات هسته اي در اول جولاي 1968 به امضا رسيده و در پنجم ماه مارس سال 1970 كشورهاي متفاوت پيوستن به اين معاهده را رسماً آغاز كردند. اولين دوره اين معاهده 25 سال بود تا اين كه در سال 1995 طي يك كنفرانس بين المللي زمان اين دوره به پنج سال كاهش يافت. يكي از اصولي ترين تبصره هاي ان.پي.تي شامل بندي است كه طبق آن كشورهاي فاقد تسليحات هسته اي كه اين معاهده را امضا مي كنند در حقيقت تعهد مي دهند كه از زمان امضاي معاهده توليد يا تكثير تسليحات هسته اي خود را متوقف كنند. در همين راستا كشورهاي داراي تسليحات هسته اي نيز متعهد مي شوند كه از زمان امضاي معاهده، تكثير تسليحات هسته اي را متوقف كرده و تسليحات موجود در انبارها را نيز از بين ببرند. در بخشي از اين معاهده نيز به كشورهاي فاقد تسليحات هسته اي (NNWS) اجازه داده شده است تا از فناوري هسته اي در مصارف صلح آميز استفاده كنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید