كشف راز مرگ فاتح قطب
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: پژوهش جديدي در مورد سفر اكتشافي كاپيتان رابرت اسكات نشان داد كه وي در اين سفر به قطب جنوب با خود كوكائين حمل مي‌كرده است.
به گزارش ايسنا، به گفته متخصصان اين ماده مخدر احتمالا يا براي انرژي يا به هدف پزشكي مورد استفاده قرار گرفته است.
اعضاي ماموريت سفر اكتشافي قطب جنوب ارنست شكلتون در سال 1909 با خود قرصهاي كوكائين براي كمك به سفر در مسير طولاني و پر زحمت برده بودند.
محققان لندني همچنين اظهار كردند كه كاپيتان اسكات و مردانش ممكن بود اگر از دانش امروزي شمارش كالري برخوردار بودند مي‌توانستند در سفر دشوار به دورافتاده‌ترين نقطه زمين دوام بياورند.
يك تحليل در مورد جیره غذایی اين ماجراجویان انگليسي به اين نتيجه رسيد كه آنها از رژيم غذايي گرسنگي برخوردار بوده‌اند. نه تنها رژيم آنها بطور غم‌انگيزي كم كالري بوده بلكه از كبود چربي لازم براي توليد انرژي رنج مي‌برده است.
در نتيجه اسكات در يك مسير آهسته بسوي گرسنگي بوده كه با خورده شدن اندام حياتي‌اش از درون تا ايست قلبي در مارس 1912 با فاصله 17 كيلومتر از انبار مواد غذایی بعدي پايان يافت.
اين تحليل ترسناك توسط لوئيس هالسي يك متخصص مصرف انرژي و مايك اشترود،پزشك و كاوشگر قطبي انجام شده است.
اسكات و گروهش از بيسكوئيت، كره، شكر، شكلات، كاكائو، غلات و حبوبات، کشمش و گوشت خشکانده به عنوان جيره غذايي استفاده مي‌كردند.
اين جيره غذايي به ارائه 4000 كالري در روز پرداخته كه به سختي دو برابر ميزان توصيه شده براي يك زن و مرد متوسط امروزي بوده اما براي آب‌وهواي شديد قطب جنوب بسيار كم است.
مطالعات انجام شده توسط دكتر اشترود در زمان يك اكتشاف قطبي به همراه رانولف فينس نشان داده كه بدن به بين 6000 تا مثبت 10 هزار كالري در روز براي سفر با سورتمه در ازتفاع و در دماي منفي 70 درجه سانتيگراد نياز دارد.
دكتر هالسون از دانشگاه روهامپتون اظهار كرد: اسكات و همراهانش مقدار افتضاحي از غذا را مصرف كرده اما براي جبران كافي نبوده از اين رو اسكات ناگزير در يك رژيم گرسنگي به سر مي‌برد.
وي افزود: تفاوت اين دو از طريق استفاده از چربي ذخيره شدن در بدن و عضلات وي و در نهايت اندام او در يك سطح شديد تامين مي‌شد.
يك نشست انجمن زيست‌شناسي تجربي اين هفته قرار است در سالتزبورگ تشكيل شده و در آن در مورد اينكه اين رژيم چنان فشاري بر بدن اسكات وارد كرده كه منجر به توقف ضربان قلب وي شده،بحث خواهد شد.
با اين حال حتي با ميزان كم كالري اسكات مي توانست با كمي اضافه وزن پيش از آغاز سفر خود در اين شرايط زنده بماند.
به گفته هالسي، حدس و گمان‌هاي زيادي در مورد علت مرگ اسكات وجود دارد ولي تقريبا اطمينان وجود دارد كه مرگ وي در اثر لاغری شدید و مزمن بوده است.
ديگر توجيهات براي علت مرگ وي به آب‌وهواي بد و برنامه‌ريزي غير صحيح اشاره دارند.
به گزارش ايسنا، به گفته متخصصان اين ماده مخدر احتمالا يا براي انرژي يا به هدف پزشكي مورد استفاده قرار گرفته است.
اعضاي ماموريت سفر اكتشافي قطب جنوب ارنست شكلتون در سال 1909 با خود قرصهاي كوكائين براي كمك به سفر در مسير طولاني و پر زحمت برده بودند.
محققان لندني همچنين اظهار كردند كه كاپيتان اسكات و مردانش ممكن بود اگر از دانش امروزي شمارش كالري برخوردار بودند مي‌توانستند در سفر دشوار به دورافتاده‌ترين نقطه زمين دوام بياورند.
يك تحليل در مورد جیره غذایی اين ماجراجویان انگليسي به اين نتيجه رسيد كه آنها از رژيم غذايي گرسنگي برخوردار بوده‌اند. نه تنها رژيم آنها بطور غم‌انگيزي كم كالري بوده بلكه از كبود چربي لازم براي توليد انرژي رنج مي‌برده است.
در نتيجه اسكات در يك مسير آهسته بسوي گرسنگي بوده كه با خورده شدن اندام حياتي‌اش از درون تا ايست قلبي در مارس 1912 با فاصله 17 كيلومتر از انبار مواد غذایی بعدي پايان يافت.
اين تحليل ترسناك توسط لوئيس هالسي يك متخصص مصرف انرژي و مايك اشترود،پزشك و كاوشگر قطبي انجام شده است.
اسكات و گروهش از بيسكوئيت، كره، شكر، شكلات، كاكائو، غلات و حبوبات، کشمش و گوشت خشکانده به عنوان جيره غذايي استفاده مي‌كردند.
اين جيره غذايي به ارائه 4000 كالري در روز پرداخته كه به سختي دو برابر ميزان توصيه شده براي يك زن و مرد متوسط امروزي بوده اما براي آب‌وهواي شديد قطب جنوب بسيار كم است.
مطالعات انجام شده توسط دكتر اشترود در زمان يك اكتشاف قطبي به همراه رانولف فينس نشان داده كه بدن به بين 6000 تا مثبت 10 هزار كالري در روز براي سفر با سورتمه در ازتفاع و در دماي منفي 70 درجه سانتيگراد نياز دارد.
دكتر هالسون از دانشگاه روهامپتون اظهار كرد: اسكات و همراهانش مقدار افتضاحي از غذا را مصرف كرده اما براي جبران كافي نبوده از اين رو اسكات ناگزير در يك رژيم گرسنگي به سر مي‌برد.
وي افزود: تفاوت اين دو از طريق استفاده از چربي ذخيره شدن در بدن و عضلات وي و در نهايت اندام او در يك سطح شديد تامين مي‌شد.
يك نشست انجمن زيست‌شناسي تجربي اين هفته قرار است در سالتزبورگ تشكيل شده و در آن در مورد اينكه اين رژيم چنان فشاري بر بدن اسكات وارد كرده كه منجر به توقف ضربان قلب وي شده،بحث خواهد شد.
با اين حال حتي با ميزان كم كالري اسكات مي توانست با كمي اضافه وزن پيش از آغاز سفر خود در اين شرايط زنده بماند.
به گفته هالسي، حدس و گمان‌هاي زيادي در مورد علت مرگ اسكات وجود دارد ولي تقريبا اطمينان وجود دارد كه مرگ وي در اثر لاغری شدید و مزمن بوده است.
ديگر توجيهات براي علت مرگ وي به آب‌وهواي بد و برنامه‌ريزي غير صحيح اشاره دارند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید