آفتابنیوز : آفتاب: سعادت در گفتوگو با ایسنا، دربارهی انگیزهاش از اجرای طرح «شناسایی و حرکت در مسیر واقعی ابریشم» توضیح داد: یونسکو یکسری کار تحقیقاتی روی جادهی ابریشم انجام داده بود؛ ولی چون مدت آن تمام شد، این کار ادامه نیافت. در واقع، راه تاریخی ابریشم مدتهاست روبه فراموشی رفته و تقریبا راهی گمشده است.
او معتقد است: جادهی قدیم ابریشم را نمیتوان بهراحتی شناسایی کرد، مگر اینکه وارد آن شد و دنبال علائم گشت.
به گفتهی سعادت، گردشگران معمولا با ماشین یا دوچرخه در این مسیر حرکت میکنند، برای همین مجبورند از جادههای ساختهشده و راههای هموار استفاده کنند. در حالی که همهی راه ابریشم در این جادهها خلاصه نمیشود و این را میتوان از کاروانسراها، میلهای باستانی و آثار باقیماندهای که هیچیک در کنار جادههای کنونی نیستند، متوجه شد.
وی ادامه داد: این برنامه قرار است با همراهی سه محقق تاریخ که قبلا این مسیر را طی کرده یا روی آن تحقیق کردهاند، اجرا شود؛ دکتر «ناصر تکمیلهمایون» که روی این جاده کار کرده، «دکتر ابریشمی» که دکترای تاریخ کشاورزی دارد و علم او با توجه به اینکه راه ابریشم در تجارت محصولات کشاورزی کاربرد داشته، قابل استفاده است و «دکتر بهرمان» که بهعنوان مرمتگر روی برخی آثار اطراف جاده، کارهایی را انجام داده است.
او اظهار کرد: تحقیقات دربارهی راه اصلی ابریشم از بهمنماه سال گذشته آغاز شد و سپس به این نتیجه رسیدیم که مهرماه میتوانیم کار را اجرا کنیم و من میتوانم با دوچرخه به کشف و شهود مسیر واقعی ابریشم بپردازم.
سعادت که بهدلیل مشکلات مربوط به دریافت روادید از کشورهای در مسیر جادهی ابریشم، تصمیم گرفته است فعلا برنامهاش را فقط در ایران اجرا کند، گفت: نقطهی آغاز این حرکت مرز سرخس استف یعنی جایی که مطمئنیم راه ابریشم در ایران از آنجا آغاز میشود.
وی یادآوری کرد: 27 کشور بهشکل رسمی در مسیر راه ابریشم قرار دارند ولی 35 کشور مدعی این قضیه هستند، چون این جاده اهمیت زیادی دارد و خیلیها دوست دارند خود را به این جاده وارد کنند؛ ولی بین آنها، مهمترین کشور که در مسیر ابریشم قرار دارد، بعد از چین، ایران است که تقریبا مسیری طولانی را در خاک خود دارد و اتفاقا کمترین تحقیقات هم دربارهی این جاده، در کشور ما انجام شده است.
سعادت بیان کرد: ترکیه از جمله کشورهایی است که خیلی مُصر است روی این جاده کار کند و حتا محققانی را هم جذب کرده است و همایشهایی را هم برگزار میکند تا خود را بهعنوان بخش مطرحی از جادهی ابریشم معرفی کند. ضمن آنکه گردشگران و ورزشکاران زیادی تمایل دارند در این جاده حرکت کنند.
او دربارهی اقدامات تحقیقاتی و مطالعاتی کشورهای دیگری که در مسیر جادهی ابریشم قرار دارند تا این جاده را شناسایی و از آن بهرهبرداری کنند، گفت: این جاده در بسیاری از کشورها مسیر کوتاهی دارد، برای همین پیدا کردن آن زیاد دشوار نیست؛ ولی در ایران مسیر ابریشم، خیلی طولانی است، ضمن آنکه کوههایی هم بین راه بودند که جاده را چند شاخه کردند و همین مسأله، شناسایی راه ابریشم را در ایران سخت کرده است.
وی در ادامهی سخنانش تأکید کرد: حرکت من با دوچرخه در مسیر ابریشم، یک حرکت ورزشی نیست. برای همین، دربارهی جادهی ابریشم یک سخنرانی آماده کردهام که بین راه و در جمع مردم روستا و شهرهای در مسیر واقعی ابریشم ارائه میکنم تا آنها با این ظرفیت فراموششده و اهمیت این مسیر تاریخی بیشتر آشنا شوند.
او که پیشبینی کرده است تقریبا دوماه برای رکاب زدن و شناسایی مسیر واقعی جادهی ابریشم، وقت صرف خواهد کرد، نقطهی پایانی کارش را مرز ایران و ارمنستان اعلام کرد.
سعادت دربارهی همراهی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در اجرای این طرح، اظهار کرد: من این طرح را بهصورت مشخص و به آن شکل که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری معمولا میخواهد، به رییس این سازمان تحویل دادم که آن را به پژوهشگاه و همچنین روابط عمومی این سازمان ارجاع دادند؛ ولی هیچیک از این بخشها به موضوع اهمیت ندادند و گفتند به ما مربوط نمیشود.
وی ادامه داد: چندبار به این سازمان رفتم تا موضوع را پیگیری کنم؛ اما متوجه شدم این کار فقط من را فرسوده میکند و باعث میشود روحیهام را برای اجرای آن از دست بدهم. برای همین تصمیم گرفتم خود را از دست این کاغذبازیها خلاص کنم، چون نیاز داشتم برای اجرای چنین طرحی از نظر روحی آسیب نبینم. علاوه بر این، احساس کردم این پیگیریها فقط زمان اجرای برنامه را عقب میاندازند، چون قرار بود ما این طرح را از 15 مهرماه آغاز کنیم، ولی همین مسأله، آن را تا امروز به تعویق انداخته است.
سعادت گفت: این طرح با بودجهی شخصی و بدون هیچ حمایت مالی و روحی از طرف بخش خاصی، اجرا میشود.
او که بدون نقشهی مکتوب و مستند میخواهد حرکت در جادهی واقعی ابریشم را آغاز کند، بیان کرد: هدف اصلیام از این کار شناسایی، معرفی و احیای دوبارهی جادهی ابریشم است. تلاش داریم آثار باقیمانده در اطراف این جاده را مستندنگاری کنیم تا حفظ شوند.
سعادت همچنین برخی دوستان دوچرخهسوارش را برای همراهی در بخشهایی از این جاده دعوت کرده است تا در یک حرکت جمعی با جلب توجه مردم، این جادهی تاریخی و باارزش معرفی شود.