ایران، کره شمالی نیست!
آفتاب‌‌نیوز : 
اگر چنین توافقی بهترین کاری بود که بوش می توانست با کشوری منزوی و گوشه گیر انجام دهد، پس دلیلی وجود ندارد که بتوان انتظار موفقیت بزرگتری را در مورد ایرانی داشت که دارای متحدان جهانی و رابطه با سازمان هایی است که واشنگتن آنها را گروه های تروریستی می داند. ایران هم چنین نفوذ زیادی بر روی شیعیان عراق دارد و بالا رفتن قیمت نفت هم در جهت منافع این کشور است.
پدیده توافق با کره شمالی کاملا منطقی است زیرا اجرای اصول آن، پیونگ یانگ را ملزم به توقف ساخت سلاح های هسته ای و هرگونه برنامه هسته ای موجود می کند. اما کریستوفر هیل که مذاکره کننده ارشد آمریکا و معاون وزیر خارجه آمریکا در امور آسیای شرقی است، خود به این موضوع معترف است که این توافق واژگانی مبهم دارد زیرا دقیقا تاریخ خلع سلاح کره شمالی را مشخص نمی کند ولی دارای بند مهمی است: آمریکا متعهد می شود که راکتور هسته ای غیرنظامی به کره شمالی بدهد که با آب سبک کار کرده و نمی تواند مانند راکتورهای کنونی سوخت هسته ای تولید کند.
به نظر می رسد ایران با توافقی که با کره شمالی صورت گرفته، موضع سخت تری اتخاذ کند و آمریکا هم با آنکه از متحدان اروپایی خود در شورای امنیت مطمئن است، نمی تواند هیچ تضمینی در مورد رأی چین و روسیه بدهد. این دو کشور ارجاع ایران را به شورای امنیت بدون وجود هیچ زمان بندی برای ایران و هیچ نشانه ای از تحریم این کشور پذیرفته اند.
پس از رأی شورای حکام مبنی بر ارجاع ایران، وزارت خارجه ایران تهدید به مقابله اقتصادی با هر کشوری که علیه ایران رأی داده است، کرد. در این صورت تحریم های دو جانبه ایران – آمریکا، اقتصادی خواهد بود زیرا ایران می تواند صادرات نفت و گاز را به هر کشوری که علیه آن در شورای امنیت رأی دهد، متوقف کند و آمریکا هم بارها اعلام کرده که تحریم های اقتصادی بر ایران اعمال خواهد کرد.
ایران هم مانند کره شمالی متهم به داشتن برنامه هسته ای پنهانی است. در هر دوی این کشورها، آمریکا از روند بازرسی بین المللی راضی نبود و می خواست بازرسان آمریکایی بتوانند آزادانه در آن کشورها فعالیت کند و از نبود فعالیت مخفی مطمئن شوند. هر چند احتیاط گزینه خوبی به نظر می آید ولی مطمئنا ایران اجازه چنین بازرسی را به آمریکا نخواهد داد.
در حال حاضر ایران در مواجهه با فشارهای آمریکا از موضع قوی تری نسبت به کره شمالی برخوردار است ولی آنچه کمی هراس برانگیز است، این است که ایران تنها به قطع صادرات نفت به کشورهایی که علیه آن رأی داده اند، راضی نشود و متحدان منطقه ای و سازمان های تحت حمایت خود را در مقابل آمریکا قرار دهد. ایالات متحده اکنون آنقدر مشکلات مختلف در منطقه دارد که نخواهد مواجهه با ایران را به آن اضافه کند.
اگر چنین توافقی بهترین کاری بود که بوش می توانست با کشوری منزوی و گوشه گیر انجام دهد، پس دلیلی وجود ندارد که بتوان انتظار موفقیت بزرگتری را در مورد ایرانی داشت که دارای متحدان جهانی و رابطه با سازمان هایی است که واشنگتن آنها را گروه های تروریستی می داند. ایران هم چنین نفوذ زیادی بر روی شیعیان عراق دارد و بالا رفتن قیمت نفت هم در جهت منافع این کشور است. پدیده توافق با کره شمالی کاملا منطقی است زیرا اجرای اصول آن، پیونگ یانگ را ملزم به توقف ساخت سلاح های هسته ای و هرگونه برنامه هسته ای موجود می کند. اما کریستوفر هیل که مذاکره کننده ارشد آمریکا و معاون وزیر خارجه آمریکا در امور آسیای شرقی است، خود به این موضوع معترف است که این توافق واژگانی مبهم دارد زیرا دقیقا تاریخ خلع سلاح کره شمالی را مشخص نمی کند ولی دارای بند مهمی است: آمریکا متعهد می شود که راکتور هسته ای غیرنظامی به کره شمالی بدهد که با آب سبک کار کرده و نمی تواند مانند راکتورهای کنونی سوخت هسته ای تولید کند.
به نظر می رسد ایران با توافقی که با کره شمالی صورت گرفته، موضع سخت تری اتخاذ کند و آمریکا هم با آنکه از متحدان اروپایی خود در شورای امنیت مطمئن است، نمی تواند هیچ تضمینی در مورد رأی چین و روسیه بدهد. این دو کشور ارجاع ایران را به شورای امنیت بدون وجود هیچ زمان بندی برای ایران و هیچ نشانه ای از تحریم این کشور پذیرفته اند.
پس از رأی شورای حکام مبنی بر ارجاع ایران، وزارت خارجه ایران تهدید به مقابله اقتصادی با هر کشوری که علیه ایران رأی داده است، کرد. در این صورت تحریم های دو جانبه ایران – آمریکا، اقتصادی خواهد بود زیرا ایران می تواند صادرات نفت و گاز را به هر کشوری که علیه آن در شورای امنیت رأی دهد، متوقف کند و آمریکا هم بارها اعلام کرده که تحریم های اقتصادی بر ایران اعمال خواهد کرد.
ایران هم مانند کره شمالی متهم به داشتن برنامه هسته ای پنهانی است. در هر دوی این کشورها، آمریکا از روند بازرسی بین المللی راضی نبود و می خواست بازرسان آمریکایی بتوانند آزادانه در آن کشورها فعالیت کند و از نبود فعالیت مخفی مطمئن شوند. هر چند احتیاط گزینه خوبی به نظر می آید ولی مطمئنا ایران اجازه چنین بازرسی را به آمریکا نخواهد داد.
در حال حاضر ایران در مواجهه با فشارهای آمریکا از موضع قوی تری نسبت به کره شمالی برخوردار است ولی آنچه کمی هراس برانگیز است، این است که ایران تنها به قطع صادرات نفت به کشورهایی که علیه آن رأی داده اند، راضی نشود و متحدان منطقه ای و سازمان های تحت حمایت خود را در مقابل آمریکا قرار دهد. ایالات متحده اکنون آنقدر مشکلات مختلف در منطقه دارد که نخواهد مواجهه با ایران را به آن اضافه کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید