آفتابنیوز : كارن پاركر كارشناس حقوق نظامي در سانفرانسيسكو در مصاحبه اي با امريكن پرس می گوید: استفاده از تسليحات اورانيومي برخلاف كنوانسيون هاي ژنو، لاهه و كنوانسيون تسليحات غيرهسته اي مصوب سال 1980 است.
وي در اين خصوص مي گويد: با وجود آن كه هيچ معاهده خاصي در مورد منع تسليحات اورانيومي از رده خارج شده وجود ندارد اما به طور قطع استفاده از اين تسليحات كاملاً غيرقانوني است. قطعاً بايد مصاحبه اي با قربانيان اين تسليحات انجام گيرد تا فاجعه بين المللي به فكر چاره اي براي منع استفاده از اين تجهيزات بيفتد.
استفاده از تسليحات تنها زماني غيرقانوني است كه معاهده اي در اين راستا تصويب و به امضاي تمامي كشورها برسد و علاوه بر اين حتي با وجود تعيين چنين معاهده اي باز هم استفاده از اين تسليحات تنها براي كشورهايي كه اين معاهده را امضا كرده اند غيرقانوني خواهد بود.
كارن پاركر در كنفرانس بين المللي تسليحات اورانيومي كه اواخر اكتبر سال گذشته در هامبورگ آلمان برگزار شد مقاله اي در خصوص «منع قانوني استفاده از تسليحات اورانيومي از رده خارج شده» ارائه كرد. با اين همه استفاده از تسليحات هسته اي كه طبق قوانين جاري فعلي ممنوع است براي تمامي كشورها قدغن محسوب مي شود.
كارن پاركر كه از سال 1982 در كميته حقوق بشر سازمان ملل عضويت دارد و از مدت ها پيش گزارش هاي متعددي را درخصوص خطرات استفاده از تسليحات اورانيومي از رده خارج شده، در اختيار سازمان ملل قرار داد.
كارن در اين خصوص مي گويد: حتي قوانين موجود نيز براي اعمال منع قانوني استفاده از اين قبيل تسليحات كفايت مي كنند. زماني كه معاهده خاصي درخصوص مشروعيت قانوني استفاده از اين قبيل تسليحات وجود ندارد بايد تمامي قوانين حقوق بشر كاملاً مورد بحث و بررسي قرار بگيرند.
براساس قوانين حقوق بشر استفاده از تسليحات اورانيومي از رده خارج شده (DU) تنها در چهار حوزه قانوني است:
دليل اول، آزمايشات ارضي و محلي باشد. ممكن است اين تسليحات تنها در صحنه قانوني جنگ رسمي مورد استفاده قرار گيرند. اين تسليحات ممكن است هيچ تأثيرات جانبي بر حوزه هايي خارج از حوزه هاي جنگي نگذارند.
دليل دوم، آزمايشات موقت و زودگذر باشد. بدان معنا كه ممكن است اين تسليحات تنها در فاصله زماني جنگ مورد استفاده قرار گيرند. تسليحاتي كه پس از پايان جنگ نيز همچنان مورد استفاده قرار گيرند از اين حوزه خارج مي شوند.
دليل سوم، اين كه اين تسليحات چندان هم غيرانساني نباشند. كنوانسيون لاهه مصوب سال 1907 استفاده از تسليحات سمي را ممنوع كرد. همان طور كه تمامي فرماندهان نظامي نيز واقفند از آنجا كه تسليحات اورانيومي از رده خارج شده به راديو اكتيو و مواد سمي شيميايي آلوده اند اين تسليحات نيز طبق كنوانسيون لاهه ممنوع الاستفاده هستند.
وزارت دفاع ايالات متحده به خوبي بر اثرات جانبي و مهلك DU واقف است. در بيستم آگوست سال 2002 يكي از افسران عالي رتبه وزارت دفاع در گزارشي در خصوص اين تسليحات نوشت: ذرات آلفا كه بر اثر استفاده از اين تسليحات در هوا منتشر شده و وارد بدن مي شوند اثرات بسيار جبران ناپذيري بر ريه ها گذاشته و باعث سرطان ريه و ديگر سرطان هاي صعب العلاج مي شود. علاوه بر اين تشعشعاتي كه به سلول وارد مي شوند مي توانند باعث آسيب DNA شوند.
چهارمين قانون اين تسليحات درخصوص محيط زيست است. طبق تحقيقات انجام گرفته اين تسليحات نبايد تأثيرات منفي چنداني بر محيط زيست بگذارند.
در اين گزارش آمده است كه در صورتي كه قصد شهرك سازي در چنين منطقه اي وجود داشته باشد بايد حتما خاك آلوده به اورانيوم از اين منطقه خارج شود. در اين گزارش به اثرات جانبي فراوان اين تسليحات آلوده به آلومينيوم بر روي منابع آبي و كودكان نيز تأكيد شده است.
متأسفانه يا به بياني خوشبختانه از اين قبيل تسليحات اورانيومي در هيچ كدام از چهار حوزه فوق نمي توانند موفق عمل كنند. اين تسليحات نمي توانند تنها به ميدان جنگ يا يك زمان كوتاه محدود شوند. ذرات اورانيوم از رده خارج شده مي توانند حتي شهرونداني را كه فرسنگ ها دورتر از ميدان جنگ هستند تحت تأثير قرار دهند. از آنجا كه اين ذرات در هوا معلق و بر روي خاك مدت ها باقي مي مانند نمي توان پس از پايان جنگ اين ذرات را جمع آوري كرد.
ذرات معلق در هوا مي توانند تا حدود 500 سال بر حيات خود ادامه داده و حتي ظرفيت يك كشتار جمعي را تا مدت هايي پس از پايان جنگ دارند. وضعيت تسليحات اورانيومي از رده خارج شده اعم از ماهيت راديولوژيكي، غيرهسته اي يا سمي آن به هيچ وجه نمي تواند مشروعيت قانوني آن را توجيه كند.
به طور قانوني همواره جهت نتيجه گيري درخصوص ماهيت مهلك يك نوع اسلحه خاص آزمايشاتي بر روي آن انجام مي گيرد كه تسليحات اورانيومي از رده خارج شده به دليل ماهيت كشنده اي كه دارند در اين آزمايشات چندان موفق عمل نكردند. در حقيقت قربانيان اين تسليحات مرگ دردآوري را تجربه مي كنند مرگ پس از سال ها تحمل عذاب بيماري هاي كليه، ريه و انواع سرطان.
تأثيرات اين تسليحات حتي مي تواند آينده و سلامت نوزاداني را كه هنوز متولد نشده اند در معرض خطر قرار دهد. نوزاداني كه با نقص عضو و يا معلوليت جسمي و ذهني به دنيا مي آيند بي آن كه در رقم زدن اين سرنوشت غمناك نقشي داشته باشند با استناد به تمامي اين حقايق مي توان نتيجه گرفت كه استفاده از اين تسليحات درواقع نوعي نسل كشي است. جنايت چيزي به جز وارد آوردن صدمات جدي به روح و جسم قربانيان نيست و اين تسليحات به راحتي با قربانيان خود اين گونه برخورد مي كنند. در نهايت از آنجا كه اين تسليحات قطعاً صدمات جبران ناپذيري را بر محيط زيست وارد خواهند كرد قابل دفاع در اين حوزه نيز نيستند.
مؤسسه حمايت از محيط زيست در سال 1994 در نامه اي خطاب به مجلس ملي اين گونه نوشت: در حال حاضر هيچ تكنولوژي خاصي براي مهار كردن تأثيرات مهلك شيميايي و راديولوژيكي اين تسليحات وجود ندارد. اين تأثيرات جنبه هاي مخرب و اجتناب ناپذير تسليحات اورانيومي هستند. هزينه استفاده از اين تسليحات و سپس كشف راه حلي براي كاهش ميزان خسارت آن بسيار سرسام آور خواهد بود.