آفتابنیوز : آفتاب: پنجم جمادیالاولی سال پنجم هجری، ولادت بانویی است که سومین فرزند حضرت علی و فاطمه علیهما السلام بود و ٥٧ سال در این جهان چون برادرش امام حسین علیه السلام زیست، نام وی را خداوند توسط جبرئیل امین «زینب» نام نهاد و حوادث وارده بر حضرتش در آینده را برای پیامبر اعظم بازگو نمود و حضرتش گریست، درباره حضرت زینب همین بس که وی را دانشمند و هوشمند و اندیشمند «عالِمَةٌ غَیرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَیرَ مُفَهَّمَة ، عقیله بنی هاشم» معرفی نمودهاند و در شرایطی با امام حسین علیه السلام همراه شد که افرادی چون ابن عباس و عبدالله بن جعفر نمیدانستند، چه کنند و امام را تنها نگذارند و حتی نامهای برای یزید اموی ننوشتند که چرا از امام حسین بیعت میخواهد و حضرتش را بر خلاف وصیت پدر تهدید به قتل و بیعت مینماید.
حضرت زینب وفاداری و فداکاری را تمام و کمال با امام حسین علیه السلام داشت و با برادر در حیات و پس از برادر بعد از شهادت، پیام وی را به مردم کوفه و شام رساند. این بانو در عقل و عرفان و عبادت و عمل صالح و اخلاق و عزت نفس و استقامت و صبر، شاهکار عالم آفرینش بود و به طور حقیقی زینت و مایه افتخار بود. خواهر شهید و دختر شهید و مادر شهیدان گشت و در بین زنان بعد از مادر بیمانند بود.