آفتابنیوز : آفتاب: کرایمان، پیشتر نشان داده بود که میتواند تصمیمات را قبل از این که داوطلبان از اتخاذ آنها آگاه شوند، پیشبینی کند.
وی در سال 2011 از تصویربرداری مغزی برای اندازهگیری فعالیت نورونهای منفرد در مغز 12 شخص مبتلا به صرع استفاده کرد.
این سوژهها از پیش دارای الکترودهای کاشتهشده برای شناسایی منبع حملات ناگهانی بودند.
به
این داوطلبان گفته شد که میتوانند هر گاه تمایل داشتند، دگمهای را فشار
دهند و موقعیت عقربه ثانیهشمار یک ساعت را در لحظهای که تصمیم گرفتند عمل
کند، به یاد داشته باشند.
پنج ثانیه پیش از این که داوطلبان تصمیم
خود مبنی بر فشاردادن دگمه را گزارش کنند، کرایمان متوجه فعالیت الکتریکی
در ناحیهای از مغز آنها به نام supplementary motor area شد که در
بنیانگذاشتن این حرکت نقش داشت. وی همچنین متوجه ناحیهای دیگر در مغز
موسوم به anterior cingulate cortex شد که انگیزه و توجه را کنترل میکند.
هماکنون
کرایمان این آزمایش را یک گام جلوتر میبرد و به محض این که فعالیت مغزی
مبنی بر تصمیم سوژه برای فشاردادن یک دگمه را مشاهده میکند، علامت "توقف"
را بر روی صفحه واقع در مقابل داوطلب قرار میدهد.
به گزارش ایسنا،در واقع، در این فرایند هیچ کنترل ذهنی وجود ندارد بلکه اندکی خوانش مغزی بیضرر وجود دارد.
به
گفته کرایمان، این مکانیزمهای اراده در نهایت میتوانند به افراد مبتلا
به پارکینسون و دیگر بیمارانی که قادر به انجام حرکات داوطلبانه نیستند،
کمک کنند.