آفتابنیوز : آفتاب: مصطفی فقیهی در انتخاب نوشت:
اقدام
خلاف عرف و شرع و منطق و در عینحال مشکوک غلامحسین الهام سخنگوی دولت در
مورد "رجعت محمود احمدی نژاد در دوران ظهور امام زمان (عج)"، مقبول هیچ
خردمند شریعتپیشهای نیست و حکایت از خامی و بلاهت گوینده آن دارد. این
اظهارات مملو از تملق و چاپلوسی، قطعاً احساسات پاک ملت را جریحه دار کرده و
حساسیت مراجع، علما و مردم را برمی انگیزد،
آقای غلامحسین الهام
همسر کاشف «معجزه هزار سوم» در همایش تجلیل از رییس جمهور گفته اند «
احمدینژاد که هوشمندترین و وفادارترین پیرو امام زمان (عج) بوده و نیابت
او را پیروی کرده است، در رجعتی دیگر، همراه با امام عصر(عج) حکومتی مطلوب
را پیگیری خواهد کرد. »
اول: صد تاسف که جناب احمدی نژاد این
سخنان را شنیده و دم برنیاورده است! آیا نباید در برابر این همه خزعبل و بی
ربط گویی، خاک بردهان گوینده پاشیده می شد؟
احمدی نژاد البته
همان کسی است که 6 سال پیش، فردی در موردش چنین گفت که «اگر قرار بود بعد
از حضرت محمد(ص) ، پیامبری بیاید ، آن پیامبر احمدی نژاد بود» . آن فرد،
پس از مدتی، با حکم احمدی نژآد، به معاونت اول ریاست جمهوری منصوب شد!
او
همانیست که در کنار آیت الله جوادی آملی به ذکر خاطره ای شیرین پرداخت.
احمدی نژاد از هاله ای گفت که اطرافش حلقه زده و باعث میخ کوب شدن مقاات
عالیه در نشست سازمان ملل شدند! گو آنکه این اظهارات - که فیلم آن همچنان
در اینترنت موجود است - توسط همین اقای الهام ، جعلی خوانده شد!
دوم.
اینکه این کشف بزرگ در مورد رجعت رییس جمهور ایران و ونزوئلا حاصل کدام
پژوهش و تحقیق است و اساساً شاخصه های اهالی "رجعت" چیست که تنها در رئسا
خلاصه می شود، باید آقای الهام به این پرسش پاسخ دهند که تا کجا قرار است
اعتقادات مذهبی ، خرج خوش آمد روسا شود؟
به واقع اگر چنین سخنی از سوی
فلان مدیر دون پایه ی دولت های پیشین بر زبان رانده می شد، چه اتفاقی قرار
بود بیافتد و جناب الهام، چه واکنشی نشان می دادند؟ مگر اعتقاد به منجیگری
حضرت حجت (ع) تنها به حامیان جناب رییس جمهور اختصاص دارد که مکرراً آن را
در راه منویات دولتی ، خرج می کنند؟
آیا جناب الهام - که مانند
دولت متبوع، به خود مجوری دینی دچارند - نمی دانند رجعت از مسایل نقلی است
و نه عقلی؟ ایشان پاسخ دهند در کدامین آیه یا حدیث، به نام رییس جمهور
ایران اشاره شده است؟!
ضمن آنکه یاران مهدی (ع) بندگان صالح خدا
هستند که در معرفت و در انتظار فرج به حد کمال رسیده و صلاحیت تا حدی در
وجودشان متبلور است که می توانند در رکاب مصلح جهانی با عنایت الهی هم رکاب
شده و جهت گستراندن عدالت جهانی قیام کنند.. به تعبیر آیت الله جنتی،
«رجعت در کنار امام زمان (عج) ، نشان و درجه دولتی نیست که بخواهیم به سینه
کسی بچسبانیم» و یا به قول یکی از خوانندگان «انتخاب»، ظاهراً آقایان دچار
اشتباه جدی در فهم اعتقادات دینی شده اند و واقعه «ظهور» را با ماجرای
«کشتی حضرت نوح (ع)» اشتباه گرفته اند!
سوم. آقای الهام - که
اظهاراتش در مورد رجعت احمدی نژاد، بیشتر به "همدردی" و "دلداری" به خاطر
کوتاه ماندن دست دوستانش از قدرت می ماند - بدانند جز آنکه خیانتی تاریخی
به رئیس جمهور کرده و یک جمله ی محفلی را - ولو با اطلاع پیشین شخص آقای
رییس - علناً مطرح کرده اند، مرتکب خطایی جدی نیز شده که باعث فراموشی
خدمات این دولت در ذهن تاریخی و جمعی ملت می شود. به واقع ، این چنگها که
صورت حساسیت دینی جامعه را میخراشند، نه تنها به هیچ هدفی دست پیدا
نمیکنند که بدینی نسبت به دولت و سران آن را افزون می کند و باعث می شود
دستاوردهای این دو دولت زیر سایه ی این خزعبل بافی های نامرتبط به بوته
فرموشی سپرده شود...این موارد، همه نشان دهنده آن است که این جماعت نورسیده
ی دولتی، باورهای مذهبی جامعه شیعه ایران را به سخره گرفتهاند.
این
دست سخنان، ریشه دین را میسوزاند و در حکومتی دینی، تیشه بر شالوده نظام
میزند. گروهی با تمسک و دستاوزیر قراردادن اظهارات امثال الهام، زمینه را
برای ناکام و کذب نشان دادن دین و ارتجاعی معرفی کردن آن آماده میکنند و
دیگری از آن نتیجه میگیرد و دین را محصور در ید بی کفایت متعصبان کور و
متعلق به جاهلان میداند. هر دو گروه مغرضند و درخطا...
چهارم.
البته این نخستین باری نیست که ناپخته ای، دلبستگیهای دینی و ایمانی مردم
را آماج میگیرد و به ناروا از مقدسات دینی، به سود مطالبات سیاسی یا فهم
خویش از مقولههای یاد شده استفاده نادرست میکنند ، بیگمان سرنوشت این
جماعت، پشاپیش بر پیشانیاش نوشته است.
ساحت قدسی حضرت امام زمان
(عجل الله تعالی فرجه الشریف) که کانون امیدها، انتظارها، اشتیاق ها و همه
سرمایه ی شیعیان است اگر مورد درازدستیهای بیگانه یا نادانی مشکوک قرار
گیرد، دل دردمند شیعه تاب نمیآورد و خشمناکانه میخروشد.
پنجم.
گویا برخی افراد مثل آقای الهام به این نتیجه رسیدهاند که بهترین راه برون
شد از بن بست بی میلی و ناخرسندی ملت از اینان، سوء استفاده از احساسات
پاک دینی ملت و تقلیل «مسئله سیاسی» به «مسئله دینی» و عکس آن است.
اما
هر اهل خردی می داند که دامان چالش سیاسی را گرفتن و آن را کشانکشان به
گستره دینی و فرهنگی آوردن، بحرانی ژرف و صعبالعبور را آبستن خواهد بود که
هیچیک از جناحهای سیاسی را یارای خروج از آن و مهار آن نیست.
آفت
عمده فضای سیاسی کنونی کشور، همین آمیختگی عامدانه است که به سود هیچکس
نیست. اگر اتفاقهای تلخی از این دست رخ میدهد، باید با قاطعیت هر چه تمام
با آن برخورد کرد، اما این برخورد باید خارج از منطقه منازعات سیاسی و
جناحی صورت پذیرد و اجماعی عمومی در مقابله با این امور شکل بگیرد و حوزه
دین و دیانت، دستمایه هوسهای حقیر سیاست ـ آن هم در این شکل و شمایل ـ
نشود.
ششم و آخر کلام اینکه بدون تردید، این اقدام نابخردانه ،
اهانت آمیز و جسارت به حضرت ولی عصر (عج) و توهین به ارزشها و باورهای مقدس
دینی، از هر منظری محکوم و و با نظر احماعی ملت، نیازمند حضور جدی دستگاه
قضایی است . نادیده انگاشتن حریمها و حرمت شکنیهایی از این دست، قطعاً
باید با مجازاتهای قانونی و شرعی پیش بینی شده، پاسخ داده شود.
مسئولان
باید با هوشمندی و درایت، با این امر مقابله کنند و برای حفظ دین از شوائب
افسانهای و بدعت و خرافه و نیز برای تبیین عقلانی یا امروزی دین بکوشند و
در جهت پاسداری از حاکمیت دین تدابیر لازم را بیندیشند و ریشه های ظهور و
بسط و رواج تفکراتی از این دست را از میان ببرند.
وقتی که آقای
احمدی نژاد چند ماه پیش از مرگ چاوز ، ادعا کرد که "رئیس جمهور فقید
ونزوئلا همراه امام زمان (عج) رجعت خواهد کرد"، واکنش ها از سوی چهره های
مذهبی چندان مساعد نبود و از سوی دستگاه قضایی - البته بنا به مصالحی -
وارد گود نشد، طبعاً باید منتظر چنین اظهارنظری از سوی یک مقام دولتی در
رثای رییس نیز می بودیم!
با این اوصاف، قطعاً خواسته ی مجدانه ی
ملت آن است که با این نوع گفتارهای توهین آمیز، برخورد جدی شود تا پس از
آن، کسی جرات نکند برای اثبات خود، اعتقادات دینی مردم را فدای تحقق
آرزوهایش کند. جا دارد دستگاه محترم قضایی و دادستان محترم تهران در این
زمینه ورود کرده تا دیگر، هر دنیاطلب سست اندیشه ای به خود اجازه ندهد در
کمال جسارت و بی پروایی و تنها برای ربایش دل آقای رییس و پاره ای ساده
اندیش ، سخنان مالایعنی ، بیپروا، بحث برانگیز و شبهه آفرین بر زبان
براند!
این اتفاق ضروریست و البته این نکته را نیز نباید فراموش
کرد که مرزشکنیهایی از این دست، جای در حوزه تدبیر و سیاستگذاری فرهنگی
نیز دارد و تا این درخت بیمیوه و مسموم نخشکد، این ناپختگی و حریم نشناسی
ادامه خواهد داشت.