نگاهی به وضعیت قراردادهای فوتبال در ایران
نصیرزاده درباره سندیت قانونی قراردادهای فوتبال گفت:به استناد ماده‌های 10 و 219 قانون مدنی، قراردادهایی که به صورت دستی نوشته می‌شود دارای اعتبار است.این قراردادها معتبر و قابل پیگیری در نهادهای حقوقی است و اگر شرط فسخ در قرارداد بیاید می‌توان آن را لغو کرد.
نصیرزاده با اشاره به تغییرات عمده در آیین‌نامه نقل و انتقالات گفت: با عوض شدن آیین‌نامه در بخش‌های مهم، این آیین‌نامه به استانداردهای بین‌المللی نزدیک‌تر شده است.
سرپرست کمیته تدوین مقررات فدراسیون فوتبال، تاکید کرد: این آیین‌نامه می‌تواند حقوق از دست رفته باشگاه‌ها را بازگرداند؛ یکی از دلایل اصلی بدهی باشگاه‌ها در ایران آیین‌نامه غلط نقل و انتقالات بود که با هر بی‌نظمی و بد اخلاقی پول خود را می‌گرفتند و قوانین آیین‌نامه را نقض می‌کردند.
وی با ذکر مثالی گفت: دروازه‌بانی در یکی از تیم‌ها داشتیم که در نیم فصل دوم به دلیل توهین به سرمربی به خدمت گرفته نشد اما تمامی پول خود را گرفت، در حالی که با آیین‌نامه جدید می‌توان قرارداد را فوری فسخ کرد.
نصیرزاده در بخش دیگری از این گفت و گو درباره مدت زمان کوتاه قراردادهای بازیکنان فوتبال اظهار کرد: در خارج از ایران باشگاه‌ها برند هستند و اصل به شمار می‌آیند و بازی کردن در باشگاه‌هایی همچون رئال مادرید و بارسلونا افتخار است، اما در ایران بازیکن برند است و برای باشگاه‌ها شرط می‌گذارد و باشگاه‌ها با دادن پول‌های بیشتر سعی در جذب بازیکنان دارند و حتی در برخی از موارد مالیات آنها را نیز پرداخت می‌کنند.
سرپرست کمیته تدوین مقررات فدراسیون فوتبال درباره پاداش و جریمه بازیکنان نیز گفت: بیشتر باشگاه‌ها بحث پاداش ها و جرایم را در قراردادهای خود می‌آورند و درباره پرداخت پول نیز معمولا 40 درصد به صورت نقد و 60 درصد به صورت حقوق هفتگی به بازیکن داده می‌شود.
وی درباره قانون سقف قرارداد و اجرای آن نیز اظهار کرد: قانون سقف قرارداد در هیچ کجای جهان وجود ندارد و سازمان‌های بازرسی رفت و برگشت مالی را بررسی می‌کنند که مطمئن شوند این پول‌ها از طریق زد و بندها و تخلف به دست نیامده است.
به گزارش ایسنا،نصیرزاده ادامه داد: باشگاهی همچون منچسترسیتی که در اختیار مالکان پولدار عرب است باید نحوه رفت و برگشت و گردش مالی خود را مشخص کند و درآمدها و هزینه‌های آن کنترل می‌شود که از طرق غیر قانونی به دست نیامده باشد.
