گرانترين بيماری‌های ايران
مطالعه اين پرونده به مبتلايان بيماري هاي مزمن و افرادي كه اعصاب شان ضعيف است، توصيه نمي شود.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: «بيش از نيمي از هزينه هاي درمان را مردم از جيب خود مي پردازند. به همين
علت در بسياري از موارد يك بار مراجعه مردم به بيمارستان و پرداخت هزينه
هاي سنگين درمان زندگي شان را به كلي نابود مي كند.» اينها جملات دكتر
اكبري، معاونت سلامت وزارت بهداشت در روزهاي پاياني سال ۸۳ است.
حالا اما سال هاست كه مسئولان وزارت بهداشت در اين باره كلمه اي سخن نمي گويند. پس بشنويد از دكتر تقي نوربخش، عضو شوراي عالي نظام پزشكي در روزهاي آغازين ۹۱: «قانون مشخص كرده سهم پرداخت مردم در بخش درمان بايد ۳۰ درصد و سهم دولت بايد ۷۰ درصد باشد اما در حال حاضر اين موضوع برعكس شده... براساس قانون برنامه هاي چهارم و پنجم توسعه، ميزان هزينه هاي كمرشكن بايد به زير يك درصد برسد اما حالا اين ميزان به ۳/۲ درصد رسيده است. هزينه هاي كمرشكن يعني درمان هايي كه بيش از ۴۰ درصد از هزينه هاي زندگي را تشكيل مي دهند.»
هم اكنون در آستانه انتخابات رياست جمهوري در هياهوي همه مطالبات پاسخ داده نشده اي كه رئيس جمهور آينده مسئوليت اين گزارش تلاشي است براي نمايش تصويري كه در اين هياهو فراموش شده است.
۱. هموفيلي
براي شوكه كردن شما از خرج و مخارج كمرشكن بيماري ها، ابتدا سراغ مرد جواني مي رويم كه در بيمارستان امام خميني (ره) بستري است و هزينه درمانش تا لحظه اي كه اين گزارش را تنظيم مي كنيم به سقف يك ميليارد تومان رسيده است. درست خوانديد؛ يك ميليارد تومان. اين جوان ۲۳ ساله يك بيمار هموفيلي است و آن طور كه احمد قويدل، مدير عامل سابق كانون هموفيلي ايران به «همشهري تندرستي» مي گويد، مغزش خونريزي خود به خودي كرده و در زمان تهيه اين گزارش بيش از ده روز از بستري شدن او در بيمارستان مي گذرد. حتماً مي دانيد كه زندگي بيماران هموفيلي به يك مو بند است؛ آنها نبايد خون از دست بدهند، وگرنه مرگ شان حتمي است. براي جبران اين مشكل، كادر درماني بيمارستان هر دو ساعت يك بار يك ويال يك ميلي گرمي فاكتور هفت به بيمار تزريق مي كنند؛ ويال هايي كه ارزش هر كدام يك ميليون تومان است. عجيب تر از مورد اين جوان، بيمار ديگري بود كه او هم مبتلا به هموفيلي بود و براي درمانش ۳ ميليارد تومان هزينه شد اما دوام نياورد و فوت شد.
هموفيلي يك اختلال خونريزي دهنده ارثي است. يعني فاكتورهاي انعقادي در خون اين افراد يا در سطح پاييني است يا اصلاً وجود ندارد و تا دارو تزريق نشود، خونريزي بند نمي آيد. غير قابل درمان بودن اين بيماري ژنتيكي و مصرف دائمي فاكتورهاي انعقادي از دلايلي هستند كه هموفيلي را در رده گران قيمت ترين بيماري ها قرار داده است.
قويدل مي گويد: «مسئله ديگر در گران بودن اين بيماري اين است كه هر فردي به نسبت وزنش بايد دارو بگيرد و وقتي كه رشد مي كند و به سنين بالاتر مي رسد، طبعاً نيازش به داروها افزايش پيدا مي كند. با توجه به اينكه بهاي هر ويال دارو ۱۵۰ دلار است و بيمار به طور مرتب و قبل از وقوع حادثه بايد دارو دريافت كند تا دچار معلوليت نشود، حجم وسيعي از هزينه را به سيستم دولتي تحميل مي كند.» به گفته او طبق آمارهاي جهاني يك بيمار هموفيلي در طول زندگي اش بالغ بر يك ميليون دلار دارو مصرف مي كند؛ «شما يك خونريزي مفصلي ساده را در يك بيمار ۵۰ ساله در نظر بگيريد. فكر مي كنيد براي بند آوردن خونريزي او چه ميزان بايد هزينه شود؟ تقريباً ۵ فاكتور ۵۰۰ يونيتي لازم است تا جلوي خونريزي گرفته شود؛ يعني بند آوردن يك خونريزي مفصلي ساده ۳۵۰ يورو خرج بر مي دارد. فاكتور هفت را مثال مي زنم. نياز كل كشور به فاكتور هفت حدود ۴۰ گرم است. براي تهيه يك ميلي گرم از اين فاكتور از كارخانه هاي توليدكننده ايراني بايد ۶۸۰ هزار تومان هزينه بپردازيد. در مقال اگر بخواهيد يك ميلي گرم از همين فاكتور هفت را از خارج از كشور خريداري كنيد، هزار دلار برايتان تمام مي شود.»
۲. سوختگي
دكتر عبدالجليل كلانتر هرمزي، فوق تخصص جراحي پلاستيك در مورد هزينه هاي ترميم سوختگي به «همشهري تندرستي» مي گويد: «ترميم سوختگي درمان بسيار گراني است. وسايل مورد استفاده در ترميم سوختگي هم بسيار گران است؛ به طوري كه ترميم هر درصد سوختگي دو ميليون تومان براي فرد سوخته تمام مي شود. در بعضي از انواع سوختگي ها بيمار ممكن است به پوست مصنوعي نياز داشته باشد. يك ورقه پوست مصنوعي ۱۰ در ۱۰ سانتي متري بين ۴۰۰ تا ۵۰۰ دلار ـ چيزي در حدود ۲ ميليون تومان ـ هزينه در پي دارد و چون از برندهاي مختلفي استفاده مي شود، بنابراين قيمت هايشان هم متفاوت است اما در مورد هزينه هاي سوختگي بستگي به شدت آسيب ديدگي دارد. اگر سوختگي بيمار از درجه دو عمقي بيشتر داشته باشد و سطحش هم از ۱۰ درصد بيشتر باشد براي ترميم و بازگشت دوباره به زندگي، هزينه اش بين ۱۰ تا ۱۵ ميليون تومان مي شود. اما اگر درصد سوختگي بيمار بين ۴۰ تا ۵۰ درصد باشد و ۴۰ تا ۵۰ روز هم در بيمارستان بستري شود، هزينه اش بسيار زياد مي شود. اين بمار با توجه به درجه سوختگي بايد ۱۰۰ بار به اتاق عمل برود. حتي ممكن است دستگاه تنفسي اش آسيب ببيند و به اي.سي.يو و دستگاه هاي مخصوص كمك تنفس نياز پيدا كند. حالا با توجه به اين گفته ها حساب كنيد هزينه اين بيمار چقدر مي شود؟ بي از ۱۰۰ ميليون تومان.
۳. تالاسمي
هر چند آمار ۲۰ هزار نفري اي دكتر مجيد آراسته، رئيس انجمن بيماران تالاسمي در مورد تعداد مبتلايان به اين بيماري مي دهد، زياد است اما باز هم جاي شكرش باقي است. او مي گويد: «در اين بيماري بدن بيماران مبتلا نمي تواند به اندازه كافي هموگلوبين بسازد و در نتيجه بيمار چاره اي جز تزريق خون ندارد اما با تزريق خون اضافي آهن به تدريج در بدن بيماران تجمع پيدا كرده، باعث بروز بيماري هاي ديگري مثل مشكلات كبدي، قلبي و... مي شود كه اين هم كلي هزينه به روز دست خانواده و دولت مي گذارد. چرخه نگهداري از خون، ابزار و وسايلي كه استفاده مي شود و آزمايش هايي كه بايد انجام شود باعث شده تا اين بيماري لقب يكي از گران ترين بيماري ها را به خود اختصاص دهد.» دولت سالانه حدود ۱۵ ميليارد تومان به بيماران تالاسمي اختصاص مي دهد تا امكانات اوليه درماني را براي آنان تهيه كند. يعني سواي اين ۱۵ ميليارد توماني كه دولت پرداخت مي كند، خود خانواده ها هم بين ۵/۱ تا ۵/۲ برابر چيزي كه دولت مي دهد بايد هزينه كنند تا فرزندشان درمان شود. حالا اگر طبق برآوردهاي دكتر آراسته هر بيمار تالاسمي ۱۵ ميليون تومان به عنوان هزينه درماني از دولت دريافت كند، با مبلغي كه خانواده هزينه اش مي كند هزينه كلي درمانش در سال چيزي حدود ۵۰ ميليون تومان مي شود. دكتر آراسته مي گويد: «مثلاً در بحث تجهيزات پزشكي بيماران تالاسمي، پمپ دسفرال را در نظر بگيريد؛ نوع ايراني اش براي بيمار بين ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان و نوع خارجي اش ۵/۲ تا ۳ ميليون تومان آب مي خورد. يا كيسه فيلتر خون اگر معمولي اش را بخواهيد بخريد بين ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان و اگر جنس مرغوب بخواهيد چيزي حدود ۶۰ هزار تومان بايد پرداخت كنيد. حتي همين خون هاي تزريقي از زماني كه وارد سازمان انتقال خون مي شوند و آزمايش هاي متعددي را از نظر آلودگي هپاتيت و ساير بيماري ها از سر مي گذرانند تا زماني كه به دست بيمار برسند، بايد چيزي بين ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان هزينه شود كه البته سازمان انتقال خون تمام و كمال آن را پرداخت مي كند.» البته وزارت بهداشت براي كمك به اين بيماران طوري برنامه ريزي كرده كه بيماران قسمت اعظم داروهايشان را به طور رايگان دريافت كنند اما در مورد قرص هاي خارجي، موضوع كمي فرق مي كند و خانواده بايد چيزي به عنوان مابه التفاوت دارو بپردازد.
۴. ام.اس
دكتر جمشيد لطفي، متخصص مغز و اعصاب و مدير عامل سابق انجمن مغز و اعصاب به «همشهري تندرستي» مي گويد: «ام.اس در ميان بيماري هاي مختلف مغز و اعصاب بيماري گران قيمتي محسوب مي شود. چرا كه در كنترل آن از داروهاي اينتروفرون كه در توليد آنها از تكنولوژي بسيار بالايي استفاده شده و همه موادشان هم از خارج وارد كشور مي شود، كمك مي گيرند. قيمت داروها متاسفانه براساس نرخ ارز مدام در نوسان است. قيمت بعضي از داروها به قدري زياد است كه سر به فلك مي كشد؛ مثلاً قيمت نوعي داروي ام.اس خارجي بين ۲۰ تا ۳۰ ميليون تومان است. البته بعضي از داروها تحت پوشش برخي بيمه ها قرار گرفته اما نمي شود گفت خيال بيماران راحت است». به گفته دكتر لطفي هر چند اعمال اين درمان ها هزينه بر است اما نوعي صرفه جويي است چرا كه از بروز معلوليت در افرادي كه در بهترين سال هاي زندگي شان هستند جلوگيري مي كند كه همين معلوليت هزينه سنگين ديگري را به دولت تحميل مي كند.
دكتر سعيد قزوينيان، متخصص مغز و اعصاب هم در اظهار نظر مشابهي مي گويد: «اگر نوع خارجي داروي ام.اس را بيمار بخواهد، بالاي يك و نمي ميليون تومان هزينه اش مي شود و پرداخت اين مبلغ براي بسيار از بيماران بسيار مشكل است اما اگر نوع ايراني اش را مصرف كنند با ۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان در ماه داروي مورد نياز بيمار تامين مي شود.»
براي دانستن قيمت چند داروي ام.اس با چند داروخانه تك نسخه اي تماس گرفتيم يا حضوري با مسئول داروها صحبت كرديم اما اغلب آنها حاضر به همكاري نشدند و از ارائه قيمت ها خودداري كردند. فاطمه هاشمي، مدير خدمات اجتماعي انجمن ام.اس كه دل خوشي از وضعيت قيمت داروهاي بيماران ام.اسي ندارد، برخلاف اظهارات دكتر لطفي مي گويد: «قيمت داروهاي گران بيماران لحظه به لحظه تغيير مي كند و شرايط به نحوي است كه بسياري از آنها توان تهيه داروهاي گران قيمت را ندارند. در حال حاضر داروي خارجي آوونكس با قيمت يك ميليون و ۴۰۰ هزار تومان و تاي سبري ۱۰ ميليون تومان به فروش مي رسد.» در گيرودار گراني داروها شركت هاي بيمه هم تحت هيچ شرايطي زير بار بيمه كردن همه داروهاي بيماران ام.اسي نمي روند. داروهاي ديگر هم اوضاع و احوال خوبي ندارند؛ به طور مثال بتافرون با قيمت ۴۲۰ هزار تومان، ربيف ۶۰۰ هزار تومان و آمپيرا كه هر يك دانه از اين قرص ها به قيمت ۷۰ هزار تومان است در بسته هاي ۲۸ تايي به فروش مي رسند.
۵. بيماري هاي قلب و عروق
اين عضو صنوبري كه به پمپ بدن هم معروف است ممكن است خرج هاي ميليوني روي دست صاحبش بگذارد؛ مثلاً اگر دريچه هاي قلب (كه همين دريچه ها هم از خارج از كشور وارد مي شوند) دچار نارسايي شوند، طبيعي است كه بايد تعويض شوند. طبق چيزي كه دكتر منوچهر قاروني، متخصص قلب و عروق و عضو هيات علمي دانشگاه تهران توضيح مي دهد، تعويض همين دريچه، ۳ تا ۴ ميليون تومان هزينه در بردارد.
حالا اگر كل روند جراحي و بستري بيمار را هم به اين مبلغ اضافه كنيد، بين ۱۶ تا ۱۷ ميليون تومان خرج روي دست بيمار مي گذارد. اين متخصص قلب و عروق، مي گويد: «پيوند رگ ها هم جراحي پرهزينه اي است و با صرف ۱۰ تا ۱۲ ميليون تومان اين پيوند انجام مي شود. گذاشتن فنر در قلب هم به تنهايي ۷ ميليون هزينه در بردارد كه با جراحي و بستري در بيمارستان اين رقم به ۱۲ ميليون تومان مي رسد.» البته اگر اين جراحي ها در مراكز دولتي انجام شود، هزينه اي كمتر از آنچه كه گفتيم به فرد تحميل مي شود. اما در صورتي كه بتوان خدمات استانداردي را در بخش دولتي دريافت كرد. يكي ديگر از گران قيمت ترين عمل هاي جراحي قلب مربوط به پارگي عروق است كه دكتر حميدرضا اعلايي، متخصص قلب و عروق در مورد آن توضيح مي دهد: «در اين عمل جراحي وسيله اي وجود دارد كه با استفاده از آن پارگي آئورت ترميم مي شود و البته تحت پوشش بيمه نيست. تا قبل از به وجود آمدن بلبشوي نوسانات ارز در بازار، مشكل بيمار با صرف ۳۰ ميليون تومان حل مي شد. الان شايد هزينه چنين جراحي اي به ۱۰۰ ميليون تومان هم برسد.»
۶. پيوند اعضاي بدن
دكتر كتايون نجفي زاده، رئيس واحد فراهم آوري اعضاي پيوندي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به «همشهري تندرستي» مي گويد: «پيوند عضو از جمله اعمال پزشكي و درمان هاي گران محسوب مي شود؛ با اين تفاوت كه هزينه اش را وزارت بهداشت و درمان پرداخت مي كند. يك سري از داروهاي پيوندي كه جزو داروهاي اساسي محسوب مي شوند، بيمه شده هستند و طبعاً قيمت شان به صرفه است اما بقيه داروها كه تحت پوشش بيمه نيستند، گران هستند؛ مثلاً بعد از پيوند، بيمار بايد ماهي ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان هزينه كند كه پول داروهاي عادي اش است. تازه اگر عفونت قارچي بگيرد، تا زمان بهبودي بايد آمپول هايي تزريق كند كه هر ويال شان ۵۰ هزار تومان است؛ به طول مثال اگر ۱۴ روز اين آمپول ها را تزريق كند، يك دوره درمان حدود ۷۰۰ هزار تومان تمام مي شود. همچنين اگر به جاي آمپول از قرص هاي ۲۰ تا ۳۰ هزار توماني به مدت شش ماه استفاده كند، باز هم هزينه اي به فرد تحميل مي شود.» به گفته دكتر نجفي زاده، اگر بيمار، پيوند قلب بكند و قلبي كه مي گيرد عملكرد خوبي نداشته باشد براي روزهاي اول بايد از يك پمپ كه كمك حال قلب است استفاده كند و قيمت يك قسمت اين پمپ كه يك بار مصرف هم هست، ۶۰ ميليون تومان است و اگر اين پمپ نباشد بيمار از بين مي رود. يا مثلاً در پيوند ريه اگر ريه بعد از پيوند خوب كار نكند يا در حين عمل مشكلي پيش بيايد باز هم پمپي لازم است كه همان قسمت يك بار مصرفش اوايل بين ۵/۱ تا ۲ ميليون تومان قيمتش بود اما الان شده ۱۲ ميليون تومان. مشكل ديگري كه در اين زمينه وجود دارد اين است كه به دليل مشكلات ارزي موجود اجازه نمي دهند اين وسيله وارد ايران شود. به خاطر همين موضوع الان يك ماه است كه پيوند ريه انجام نمي دهيم تا زماني كه تجهيزات مان كامل شود.
۷. بيماري هاي كليه و مجاري ادرار
با اينكه چندان اسم و رسمي از گران بودن بيماري هاي دستگاه ادراري در ميان نيست اما وقتي با متخصصان صحبت كرديم تازه متوجه شديم بيماري هاي كليه هم در گراني دست كمي از بقيه بيماري ها ندارند. دكتر محمدرضا نوروزي، متخصص كليه و مجاري ادرار و استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران مي گويد: «يك نمونه از گران قيمت بودن بيماري هاي دستگاه ادراري، مربوط به مثانه است و اگر متخصص تشخيص بدهد كه مثانه حتماً بايد برداشته شود هزينه چنين عملي بين ۱۰ تا ۱۵ ميليون تومان خواهد شد. در بيمارستان هاي دولتي اين هزينه يك دهم مبلغ ياد شده مي شود. پيوند كليه هم همين طور است و هزينه اش بين ۱۵ تا ۲۰ ميليون تومان مي شود؛ مثلاً در پيوند كليه بيمار به پمپي نياز دارد كه اگر قرار بود كه با قيمت ارز سابق به دست او برسد، هزينه اش بين ۲ تا ۳ ميليون تومان مي شد. حالا اگر تغييرات ارز را حساب كنيم رقم خيلي بيشتر از اينها خواهد شد.»
۸. شيمي درماني براي انواع سرطان
همه پزشكان در اين سرطان در انواع مختلفش بسيار هزينه بر هستند، باهم اتفاق نظر دارند.
دكتر شراره سيفي، فوق تخصص خون و سرطان بالغين و استاديار دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي مي گويد: «سرطان گران است چون هزينه داروهاي شيمي درماني در مطب ها و بيمارستان هاي خصوصي گران است اما در بخش دولتي براي بيماران ارزان تر تمام مي شود و حتي در بعضي از مراكز دولتي شيمي درماني را رايگان انجام مي دهند. اين هزينه ها هم از ۱۰۰ هزار تومان شروع مي شود تا رقم هاي بالاتر؛ مثلاً انواعي از قرص ها هستند كه بيمار بايد روزي يك دانه از آنها را مصرف كند؛ و هزينه آنها در ماه ۵ ميليون تومان مي شود؛ به هر حال هر شخصي نمي تواند چنين دارويي را تهيه كند؛ مگر اينكه پولش از پارو بالا برود، يا بيمه تكميلي يا ارتش داشته باشد. براي همين مجبور هستيم داروهاي ارزان تري به بيماران بدهيم يا مثلاً در سرطان كليه داروي انتخابي قرصي است كه باز هم ۵ ميليون تومان براي بيمار هزينه در بردارد. داروهايي داريم كه قيمت شان ۸ يا حتي ۱۰ ميليون تومان است و بيماري كه در ماه ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان درآمد دارد، طبيعي است كه نمي تواند اين نوع داروها را تهيه كند. ارزان ترها را بيمه پوشش مي دهد اما زير بار پوشش بيمه اي داروهاي گران تر نمي رود. در خارج از كشور هم اين داروها گران است اما آنجا بيمه تمام آنها را تحت پوشش خود قرار مي دهد و به همين دليل فشار زيادي به بيمار وارد نمي شود.» دكتر رضا ملايري، فوق تخصص خون و آنكولوژي هم حرف هاي دكتر سيفي را تاييد مي كند و مي گويد: «داروهاي جديد از داروهاي قديمي تر گران تر هستند. چرا؟ چون طول عمر بيمار را بيشتر مي كنند. چند وقت پيش يك بيمار مبتلا به سرطان روده بزرگ پيش من آمد كه درمانش ۲۰ ميليون تومان هزينه در برداشت. بيمار ديگري دارم كه هزينه درمانش ۵ ميليون تومان است و هر سه هفته يك بار بايد تزريق كند. اگر اين كار را انجام ندهد به زودي فوت مي كند. در سرطان سينه اگر بيمار در طول ۱۶ جلسه از داروي ۳ ميليون توماني استفاده كند، مجموعاً ۵۰ ميليون تومان بايد براي درمانش كنار بگذارد. نوعي سرطان روده بزرگ داريم كه بيمار هر هفته بايد ۲ ميليون تومان خرج كند. اگر بيمار داروي خوب استفاده نكند خب معلوم است كه بعد از مدتي بيماري اش دوباره عود مي كند و ما اين مسئله را در بيماران مي بينيم. يك داروي خوب ديگر خوراكي هم داريم كه در سرطان سينه، كليه، معده و... مورد استفاده قرار مي گيرد. هزينه مصرف چنين دارويي در ماه ۱۰ ميليون تومان است. خاطرم هست يك بيماري داشتم كه بايد دارو مصرف مي كرد و دوره اش ۹ ميليون تومان بود و اگر ۶ جلسه از داروي ۹ ميليون توماني استفاده مي كرد كلي هزينه اش مي شد اما به خاطر گران بودنش دلم نيامد برايش تجويز كنم. بيمار وقتي با سرطان درگير مي شود، تحت فشار قرار مي گيرد. وقتي نمي تواند كار كند طبعاً درآمدي هم ندارد كه بتواند هزينه هاي درماني اش را پرداخت كند.»
۹. ترميم مشكلات مادرزادي كودكان
دكتر حميدرضا فتحي، فوق تخصص جراحي پلاستيك و زيبايي و عضو هيات علمي دانشگاه تهران درباره درمان پر هزينه ترميم مشكلات مادرزادي به «همشهري تندرستي» مي گويد: «جراحي پلاستيك از نوع ترميم نسوج از دست رفته، هزينه زيادي در پي دارد. به طور مثال ترميم بيماري هاي مادرزادي مثل شكاف كام هزينه بسيار زيادي دارد چرا كه اين بيماري بايد پله پله درمان شود. بچه مبتلا به اين عارضه بايد شكاف لبش را در ۳ ماهگي و شكاف كامش را در ۹ ماهگي ترميم كند و در ۵ يا ۶ ماهگي لبش بايد روتوش شود؛ يعني ايرادهاي احتمالي از عمل جراحي برطرف شود. از ۵/۲ سالگي بايد گفتار درماني را شروع كند و به طور مرتب ادامه بدهد كه تا اينجا ميليون ها تومان هزينه دارد. در ۱۰ يا ۱۱ سالگي دندان هايش بايد ارتودنسي شود كه بين ۱۰ تا ۱۲ ميليون تومان هزينه در پي دارد. در سن ۱۷ يا ۱۸ سالگي روي فكش بايد اعمال جراحي ارتوگناتيك انجام بدهد و بيني اش بايد جراحي شود كه من در بخش دولتي با ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان اين عمل را انجام مي دهم اما اگر بخواهد در مراكز خصوصي اين كار را انجام بدهد بين ۵ تا ۶ ميليون تومان هزينه بيمار مي شود.» حالا خودتان حساب كنيد رفع همين يك بيماري مادرزادي چيزي بالاي ۱۰۰ ميليون تومان مي شود. دكتر فتحي ادامه مي دهد: «در مشكلات ناشي از تصادفات، ابتلا به بيماري هاي مادرزادي و حذف ضايعات سرطاني به دليل كمبود نسوجي كه رخ مي دهد، ما از ترميم استفاده مي كنيم؛ مثلاً بيماري را فرض كنيد كه به علت ابتلا به سرطان قسمتي از فك، كف دهان و زبانش را از دست داده است. براي ترميم اين مشكل در مراكز خصوصي و با استفاده از جراحي ميكروسكوپي، در حدود ۳۵ تا ۴۰ ميليون تومان از بيمار دريافت مي شود. در تصادفات هم اگر بيماري، استخوان پايش عفونت كرده باشد سواي اعمال ارتوپدي و زيبايي كه به شكل ميكروسكوپي روي او انجام مي شود هزينه اش بين ۴۰ تا ۵۰ ميليون تومان مي شود.»
۱۰. ناباروري
يكي از پر خرج ترين درمان ها، درمان هاي ناباروري است. دكتر اسدالله كلانتري، متخصص زنان و زايمان، عضو انجمن ناباروري ايران و عضو موسس مركز ناباروري اصفهان به «همشهري تندرستي» مي گويد: «داروي آي.وي.اف» گران هستند. آمپول هايي كه براي اين عمل استفاده مي شوند تا چند وقتي پيش ۱۵ هزار تومان بود اما امسال به دليل شرايط خاصي كه پيش آمد قيمت همين آمپول ها به ۲۷ هزار تومان رسيد و از همين هفته هم همين آمپول ها با قيمت ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان در اختيار مصرف كننده قرار مي گيرد. با اين اوصاف اگر زوجي دو يا سه دوره اقدام به آي.وي.اف كند، در هر دوره بايد دو تا سه ميليون براي اين كار كنار بگذارد.» با يك حساب سرانگشتي متوجه مي شويد كه هزينه اين درمان، چيزي حدود ۱۰ ميليون تومان مي شود. هر چند انجام عمل آي.وي.اف خيلي هزينه بر است اما دكتر ملك منصور اقصي، متخصص زنان و زايمان كه عمل آي.وي.اف انجام مي دهد هم مي گويد: «اگر كسي الان بخواهد آي.وي.اف انجام بدهد چيزي در حدود يك ميليون و ۲۰۰ هزار تومان پول داروهايش مي شود و ممكن است كسي تا شش بار اين عمل را انجام بدهد كه در اين صورت ۱۵ ميليون تومان هزينه اش مي شود.»
۱۱. روماتيسم ستون فقرات
ماهي يك ميليون تومان!
باور مي كنيد اين اعداد فقط بخشي از هزينه هايي است كه برخي از بيماران روماتيسم ستون فقرات در ازاي درمان يا كنترل بيماري شان بايد بپردازند؟ اين افراد بسته به ميزان پيشرفت بيماري شان ماهانه ۸۰۰ تا يك ميليون و ۲۰۰ هزار تومان و شايد هم بيشتر بايد بپردازند. فرد مبتلا به اين بيماري بسيار دردناك گاهي از نظر روحي و جسمي چنان كم مي آورد كه به مصرف مواد مخدر پناه مي برد تا دردهاي جسمي اش را كاهش دهد. فرزانه فتاحي، موسس و رئيس انجمن خيريه بيماران روماتيسم ستون فقرات مي گويد: «بيماران موسسه من به معناي واقعي كلمه درد مي كشند و من هم همراه آنها درد مي كشم. روح من درد مي كند از اينكه چرا كسي نيست به جوان هاي بيمار كمك كند؟ هيچ كس جز بيمه ارتش به اين انجمن كمك نمي كند و الان هم با ماهانه اي كه خود بيماران مي پردازند هزينه ها تامين مي شود.»
گزارشي كه خوانديد عين واقعيتي است كه در ميان بيماران شهر و كشور ما جريان دارد و بسياري از آنها با دانستن قيمت داروهايشان اصلاً بي خيال درمان شده اند. مي گوييد نه؟ سري به بيمارستان ها، انجمن بيماري هاي خاص و داروخانه هاي تك نسخه اي بزنيد؛ همه چيز دستتان مي آيد و تازه متوجه مي شويد دست و پنجه نرم كردن با هزينه هاي كمرشكن بيماري و تامين هزينه هاي روزانه زندگي آن هم با چند سر عائله يعني چه؟ قضاوت با شماست.
تندرستي/ شماره ۹۰/ نيمه اول خرداد ماه ۹۲/ ليلا حسين زاده/ صفحه ۸
حالا اما سال هاست كه مسئولان وزارت بهداشت در اين باره كلمه اي سخن نمي گويند. پس بشنويد از دكتر تقي نوربخش، عضو شوراي عالي نظام پزشكي در روزهاي آغازين ۹۱: «قانون مشخص كرده سهم پرداخت مردم در بخش درمان بايد ۳۰ درصد و سهم دولت بايد ۷۰ درصد باشد اما در حال حاضر اين موضوع برعكس شده... براساس قانون برنامه هاي چهارم و پنجم توسعه، ميزان هزينه هاي كمرشكن بايد به زير يك درصد برسد اما حالا اين ميزان به ۳/۲ درصد رسيده است. هزينه هاي كمرشكن يعني درمان هايي كه بيش از ۴۰ درصد از هزينه هاي زندگي را تشكيل مي دهند.»
هم اكنون در آستانه انتخابات رياست جمهوري در هياهوي همه مطالبات پاسخ داده نشده اي كه رئيس جمهور آينده مسئوليت اين گزارش تلاشي است براي نمايش تصويري كه در اين هياهو فراموش شده است.
۱. هموفيلي
براي شوكه كردن شما از خرج و مخارج كمرشكن بيماري ها، ابتدا سراغ مرد جواني مي رويم كه در بيمارستان امام خميني (ره) بستري است و هزينه درمانش تا لحظه اي كه اين گزارش را تنظيم مي كنيم به سقف يك ميليارد تومان رسيده است. درست خوانديد؛ يك ميليارد تومان. اين جوان ۲۳ ساله يك بيمار هموفيلي است و آن طور كه احمد قويدل، مدير عامل سابق كانون هموفيلي ايران به «همشهري تندرستي» مي گويد، مغزش خونريزي خود به خودي كرده و در زمان تهيه اين گزارش بيش از ده روز از بستري شدن او در بيمارستان مي گذرد. حتماً مي دانيد كه زندگي بيماران هموفيلي به يك مو بند است؛ آنها نبايد خون از دست بدهند، وگرنه مرگ شان حتمي است. براي جبران اين مشكل، كادر درماني بيمارستان هر دو ساعت يك بار يك ويال يك ميلي گرمي فاكتور هفت به بيمار تزريق مي كنند؛ ويال هايي كه ارزش هر كدام يك ميليون تومان است. عجيب تر از مورد اين جوان، بيمار ديگري بود كه او هم مبتلا به هموفيلي بود و براي درمانش ۳ ميليارد تومان هزينه شد اما دوام نياورد و فوت شد.
هموفيلي يك اختلال خونريزي دهنده ارثي است. يعني فاكتورهاي انعقادي در خون اين افراد يا در سطح پاييني است يا اصلاً وجود ندارد و تا دارو تزريق نشود، خونريزي بند نمي آيد. غير قابل درمان بودن اين بيماري ژنتيكي و مصرف دائمي فاكتورهاي انعقادي از دلايلي هستند كه هموفيلي را در رده گران قيمت ترين بيماري ها قرار داده است.
قويدل مي گويد: «مسئله ديگر در گران بودن اين بيماري اين است كه هر فردي به نسبت وزنش بايد دارو بگيرد و وقتي كه رشد مي كند و به سنين بالاتر مي رسد، طبعاً نيازش به داروها افزايش پيدا مي كند. با توجه به اينكه بهاي هر ويال دارو ۱۵۰ دلار است و بيمار به طور مرتب و قبل از وقوع حادثه بايد دارو دريافت كند تا دچار معلوليت نشود، حجم وسيعي از هزينه را به سيستم دولتي تحميل مي كند.» به گفته او طبق آمارهاي جهاني يك بيمار هموفيلي در طول زندگي اش بالغ بر يك ميليون دلار دارو مصرف مي كند؛ «شما يك خونريزي مفصلي ساده را در يك بيمار ۵۰ ساله در نظر بگيريد. فكر مي كنيد براي بند آوردن خونريزي او چه ميزان بايد هزينه شود؟ تقريباً ۵ فاكتور ۵۰۰ يونيتي لازم است تا جلوي خونريزي گرفته شود؛ يعني بند آوردن يك خونريزي مفصلي ساده ۳۵۰ يورو خرج بر مي دارد. فاكتور هفت را مثال مي زنم. نياز كل كشور به فاكتور هفت حدود ۴۰ گرم است. براي تهيه يك ميلي گرم از اين فاكتور از كارخانه هاي توليدكننده ايراني بايد ۶۸۰ هزار تومان هزينه بپردازيد. در مقال اگر بخواهيد يك ميلي گرم از همين فاكتور هفت را از خارج از كشور خريداري كنيد، هزار دلار برايتان تمام مي شود.»
۲. سوختگي
دكتر عبدالجليل كلانتر هرمزي، فوق تخصص جراحي پلاستيك در مورد هزينه هاي ترميم سوختگي به «همشهري تندرستي» مي گويد: «ترميم سوختگي درمان بسيار گراني است. وسايل مورد استفاده در ترميم سوختگي هم بسيار گران است؛ به طوري كه ترميم هر درصد سوختگي دو ميليون تومان براي فرد سوخته تمام مي شود. در بعضي از انواع سوختگي ها بيمار ممكن است به پوست مصنوعي نياز داشته باشد. يك ورقه پوست مصنوعي ۱۰ در ۱۰ سانتي متري بين ۴۰۰ تا ۵۰۰ دلار ـ چيزي در حدود ۲ ميليون تومان ـ هزينه در پي دارد و چون از برندهاي مختلفي استفاده مي شود، بنابراين قيمت هايشان هم متفاوت است اما در مورد هزينه هاي سوختگي بستگي به شدت آسيب ديدگي دارد. اگر سوختگي بيمار از درجه دو عمقي بيشتر داشته باشد و سطحش هم از ۱۰ درصد بيشتر باشد براي ترميم و بازگشت دوباره به زندگي، هزينه اش بين ۱۰ تا ۱۵ ميليون تومان مي شود. اما اگر درصد سوختگي بيمار بين ۴۰ تا ۵۰ درصد باشد و ۴۰ تا ۵۰ روز هم در بيمارستان بستري شود، هزينه اش بسيار زياد مي شود. اين بمار با توجه به درجه سوختگي بايد ۱۰۰ بار به اتاق عمل برود. حتي ممكن است دستگاه تنفسي اش آسيب ببيند و به اي.سي.يو و دستگاه هاي مخصوص كمك تنفس نياز پيدا كند. حالا با توجه به اين گفته ها حساب كنيد هزينه اين بيمار چقدر مي شود؟ بي از ۱۰۰ ميليون تومان.
۳. تالاسمي
هر چند آمار ۲۰ هزار نفري اي دكتر مجيد آراسته، رئيس انجمن بيماران تالاسمي در مورد تعداد مبتلايان به اين بيماري مي دهد، زياد است اما باز هم جاي شكرش باقي است. او مي گويد: «در اين بيماري بدن بيماران مبتلا نمي تواند به اندازه كافي هموگلوبين بسازد و در نتيجه بيمار چاره اي جز تزريق خون ندارد اما با تزريق خون اضافي آهن به تدريج در بدن بيماران تجمع پيدا كرده، باعث بروز بيماري هاي ديگري مثل مشكلات كبدي، قلبي و... مي شود كه اين هم كلي هزينه به روز دست خانواده و دولت مي گذارد. چرخه نگهداري از خون، ابزار و وسايلي كه استفاده مي شود و آزمايش هايي كه بايد انجام شود باعث شده تا اين بيماري لقب يكي از گران ترين بيماري ها را به خود اختصاص دهد.» دولت سالانه حدود ۱۵ ميليارد تومان به بيماران تالاسمي اختصاص مي دهد تا امكانات اوليه درماني را براي آنان تهيه كند. يعني سواي اين ۱۵ ميليارد توماني كه دولت پرداخت مي كند، خود خانواده ها هم بين ۵/۱ تا ۵/۲ برابر چيزي كه دولت مي دهد بايد هزينه كنند تا فرزندشان درمان شود. حالا اگر طبق برآوردهاي دكتر آراسته هر بيمار تالاسمي ۱۵ ميليون تومان به عنوان هزينه درماني از دولت دريافت كند، با مبلغي كه خانواده هزينه اش مي كند هزينه كلي درمانش در سال چيزي حدود ۵۰ ميليون تومان مي شود. دكتر آراسته مي گويد: «مثلاً در بحث تجهيزات پزشكي بيماران تالاسمي، پمپ دسفرال را در نظر بگيريد؛ نوع ايراني اش براي بيمار بين ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان و نوع خارجي اش ۵/۲ تا ۳ ميليون تومان آب مي خورد. يا كيسه فيلتر خون اگر معمولي اش را بخواهيد بخريد بين ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان و اگر جنس مرغوب بخواهيد چيزي حدود ۶۰ هزار تومان بايد پرداخت كنيد. حتي همين خون هاي تزريقي از زماني كه وارد سازمان انتقال خون مي شوند و آزمايش هاي متعددي را از نظر آلودگي هپاتيت و ساير بيماري ها از سر مي گذرانند تا زماني كه به دست بيمار برسند، بايد چيزي بين ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان هزينه شود كه البته سازمان انتقال خون تمام و كمال آن را پرداخت مي كند.» البته وزارت بهداشت براي كمك به اين بيماران طوري برنامه ريزي كرده كه بيماران قسمت اعظم داروهايشان را به طور رايگان دريافت كنند اما در مورد قرص هاي خارجي، موضوع كمي فرق مي كند و خانواده بايد چيزي به عنوان مابه التفاوت دارو بپردازد.
۴. ام.اس
دكتر جمشيد لطفي، متخصص مغز و اعصاب و مدير عامل سابق انجمن مغز و اعصاب به «همشهري تندرستي» مي گويد: «ام.اس در ميان بيماري هاي مختلف مغز و اعصاب بيماري گران قيمتي محسوب مي شود. چرا كه در كنترل آن از داروهاي اينتروفرون كه در توليد آنها از تكنولوژي بسيار بالايي استفاده شده و همه موادشان هم از خارج وارد كشور مي شود، كمك مي گيرند. قيمت داروها متاسفانه براساس نرخ ارز مدام در نوسان است. قيمت بعضي از داروها به قدري زياد است كه سر به فلك مي كشد؛ مثلاً قيمت نوعي داروي ام.اس خارجي بين ۲۰ تا ۳۰ ميليون تومان است. البته بعضي از داروها تحت پوشش برخي بيمه ها قرار گرفته اما نمي شود گفت خيال بيماران راحت است». به گفته دكتر لطفي هر چند اعمال اين درمان ها هزينه بر است اما نوعي صرفه جويي است چرا كه از بروز معلوليت در افرادي كه در بهترين سال هاي زندگي شان هستند جلوگيري مي كند كه همين معلوليت هزينه سنگين ديگري را به دولت تحميل مي كند.
دكتر سعيد قزوينيان، متخصص مغز و اعصاب هم در اظهار نظر مشابهي مي گويد: «اگر نوع خارجي داروي ام.اس را بيمار بخواهد، بالاي يك و نمي ميليون تومان هزينه اش مي شود و پرداخت اين مبلغ براي بسيار از بيماران بسيار مشكل است اما اگر نوع ايراني اش را مصرف كنند با ۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان در ماه داروي مورد نياز بيمار تامين مي شود.»
براي دانستن قيمت چند داروي ام.اس با چند داروخانه تك نسخه اي تماس گرفتيم يا حضوري با مسئول داروها صحبت كرديم اما اغلب آنها حاضر به همكاري نشدند و از ارائه قيمت ها خودداري كردند. فاطمه هاشمي، مدير خدمات اجتماعي انجمن ام.اس كه دل خوشي از وضعيت قيمت داروهاي بيماران ام.اسي ندارد، برخلاف اظهارات دكتر لطفي مي گويد: «قيمت داروهاي گران بيماران لحظه به لحظه تغيير مي كند و شرايط به نحوي است كه بسياري از آنها توان تهيه داروهاي گران قيمت را ندارند. در حال حاضر داروي خارجي آوونكس با قيمت يك ميليون و ۴۰۰ هزار تومان و تاي سبري ۱۰ ميليون تومان به فروش مي رسد.» در گيرودار گراني داروها شركت هاي بيمه هم تحت هيچ شرايطي زير بار بيمه كردن همه داروهاي بيماران ام.اسي نمي روند. داروهاي ديگر هم اوضاع و احوال خوبي ندارند؛ به طور مثال بتافرون با قيمت ۴۲۰ هزار تومان، ربيف ۶۰۰ هزار تومان و آمپيرا كه هر يك دانه از اين قرص ها به قيمت ۷۰ هزار تومان است در بسته هاي ۲۸ تايي به فروش مي رسند.
۵. بيماري هاي قلب و عروق
اين عضو صنوبري كه به پمپ بدن هم معروف است ممكن است خرج هاي ميليوني روي دست صاحبش بگذارد؛ مثلاً اگر دريچه هاي قلب (كه همين دريچه ها هم از خارج از كشور وارد مي شوند) دچار نارسايي شوند، طبيعي است كه بايد تعويض شوند. طبق چيزي كه دكتر منوچهر قاروني، متخصص قلب و عروق و عضو هيات علمي دانشگاه تهران توضيح مي دهد، تعويض همين دريچه، ۳ تا ۴ ميليون تومان هزينه در بردارد.
حالا اگر كل روند جراحي و بستري بيمار را هم به اين مبلغ اضافه كنيد، بين ۱۶ تا ۱۷ ميليون تومان خرج روي دست بيمار مي گذارد. اين متخصص قلب و عروق، مي گويد: «پيوند رگ ها هم جراحي پرهزينه اي است و با صرف ۱۰ تا ۱۲ ميليون تومان اين پيوند انجام مي شود. گذاشتن فنر در قلب هم به تنهايي ۷ ميليون هزينه در بردارد كه با جراحي و بستري در بيمارستان اين رقم به ۱۲ ميليون تومان مي رسد.» البته اگر اين جراحي ها در مراكز دولتي انجام شود، هزينه اي كمتر از آنچه كه گفتيم به فرد تحميل مي شود. اما در صورتي كه بتوان خدمات استانداردي را در بخش دولتي دريافت كرد. يكي ديگر از گران قيمت ترين عمل هاي جراحي قلب مربوط به پارگي عروق است كه دكتر حميدرضا اعلايي، متخصص قلب و عروق در مورد آن توضيح مي دهد: «در اين عمل جراحي وسيله اي وجود دارد كه با استفاده از آن پارگي آئورت ترميم مي شود و البته تحت پوشش بيمه نيست. تا قبل از به وجود آمدن بلبشوي نوسانات ارز در بازار، مشكل بيمار با صرف ۳۰ ميليون تومان حل مي شد. الان شايد هزينه چنين جراحي اي به ۱۰۰ ميليون تومان هم برسد.»
۶. پيوند اعضاي بدن
دكتر كتايون نجفي زاده، رئيس واحد فراهم آوري اعضاي پيوندي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به «همشهري تندرستي» مي گويد: «پيوند عضو از جمله اعمال پزشكي و درمان هاي گران محسوب مي شود؛ با اين تفاوت كه هزينه اش را وزارت بهداشت و درمان پرداخت مي كند. يك سري از داروهاي پيوندي كه جزو داروهاي اساسي محسوب مي شوند، بيمه شده هستند و طبعاً قيمت شان به صرفه است اما بقيه داروها كه تحت پوشش بيمه نيستند، گران هستند؛ مثلاً بعد از پيوند، بيمار بايد ماهي ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان هزينه كند كه پول داروهاي عادي اش است. تازه اگر عفونت قارچي بگيرد، تا زمان بهبودي بايد آمپول هايي تزريق كند كه هر ويال شان ۵۰ هزار تومان است؛ به طول مثال اگر ۱۴ روز اين آمپول ها را تزريق كند، يك دوره درمان حدود ۷۰۰ هزار تومان تمام مي شود. همچنين اگر به جاي آمپول از قرص هاي ۲۰ تا ۳۰ هزار توماني به مدت شش ماه استفاده كند، باز هم هزينه اي به فرد تحميل مي شود.» به گفته دكتر نجفي زاده، اگر بيمار، پيوند قلب بكند و قلبي كه مي گيرد عملكرد خوبي نداشته باشد براي روزهاي اول بايد از يك پمپ كه كمك حال قلب است استفاده كند و قيمت يك قسمت اين پمپ كه يك بار مصرف هم هست، ۶۰ ميليون تومان است و اگر اين پمپ نباشد بيمار از بين مي رود. يا مثلاً در پيوند ريه اگر ريه بعد از پيوند خوب كار نكند يا در حين عمل مشكلي پيش بيايد باز هم پمپي لازم است كه همان قسمت يك بار مصرفش اوايل بين ۵/۱ تا ۲ ميليون تومان قيمتش بود اما الان شده ۱۲ ميليون تومان. مشكل ديگري كه در اين زمينه وجود دارد اين است كه به دليل مشكلات ارزي موجود اجازه نمي دهند اين وسيله وارد ايران شود. به خاطر همين موضوع الان يك ماه است كه پيوند ريه انجام نمي دهيم تا زماني كه تجهيزات مان كامل شود.
۷. بيماري هاي كليه و مجاري ادرار
با اينكه چندان اسم و رسمي از گران بودن بيماري هاي دستگاه ادراري در ميان نيست اما وقتي با متخصصان صحبت كرديم تازه متوجه شديم بيماري هاي كليه هم در گراني دست كمي از بقيه بيماري ها ندارند. دكتر محمدرضا نوروزي، متخصص كليه و مجاري ادرار و استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران مي گويد: «يك نمونه از گران قيمت بودن بيماري هاي دستگاه ادراري، مربوط به مثانه است و اگر متخصص تشخيص بدهد كه مثانه حتماً بايد برداشته شود هزينه چنين عملي بين ۱۰ تا ۱۵ ميليون تومان خواهد شد. در بيمارستان هاي دولتي اين هزينه يك دهم مبلغ ياد شده مي شود. پيوند كليه هم همين طور است و هزينه اش بين ۱۵ تا ۲۰ ميليون تومان مي شود؛ مثلاً در پيوند كليه بيمار به پمپي نياز دارد كه اگر قرار بود كه با قيمت ارز سابق به دست او برسد، هزينه اش بين ۲ تا ۳ ميليون تومان مي شد. حالا اگر تغييرات ارز را حساب كنيم رقم خيلي بيشتر از اينها خواهد شد.»
۸. شيمي درماني براي انواع سرطان
همه پزشكان در اين سرطان در انواع مختلفش بسيار هزينه بر هستند، باهم اتفاق نظر دارند.
دكتر شراره سيفي، فوق تخصص خون و سرطان بالغين و استاديار دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي مي گويد: «سرطان گران است چون هزينه داروهاي شيمي درماني در مطب ها و بيمارستان هاي خصوصي گران است اما در بخش دولتي براي بيماران ارزان تر تمام مي شود و حتي در بعضي از مراكز دولتي شيمي درماني را رايگان انجام مي دهند. اين هزينه ها هم از ۱۰۰ هزار تومان شروع مي شود تا رقم هاي بالاتر؛ مثلاً انواعي از قرص ها هستند كه بيمار بايد روزي يك دانه از آنها را مصرف كند؛ و هزينه آنها در ماه ۵ ميليون تومان مي شود؛ به هر حال هر شخصي نمي تواند چنين دارويي را تهيه كند؛ مگر اينكه پولش از پارو بالا برود، يا بيمه تكميلي يا ارتش داشته باشد. براي همين مجبور هستيم داروهاي ارزان تري به بيماران بدهيم يا مثلاً در سرطان كليه داروي انتخابي قرصي است كه باز هم ۵ ميليون تومان براي بيمار هزينه در بردارد. داروهايي داريم كه قيمت شان ۸ يا حتي ۱۰ ميليون تومان است و بيماري كه در ماه ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان درآمد دارد، طبيعي است كه نمي تواند اين نوع داروها را تهيه كند. ارزان ترها را بيمه پوشش مي دهد اما زير بار پوشش بيمه اي داروهاي گران تر نمي رود. در خارج از كشور هم اين داروها گران است اما آنجا بيمه تمام آنها را تحت پوشش خود قرار مي دهد و به همين دليل فشار زيادي به بيمار وارد نمي شود.» دكتر رضا ملايري، فوق تخصص خون و آنكولوژي هم حرف هاي دكتر سيفي را تاييد مي كند و مي گويد: «داروهاي جديد از داروهاي قديمي تر گران تر هستند. چرا؟ چون طول عمر بيمار را بيشتر مي كنند. چند وقت پيش يك بيمار مبتلا به سرطان روده بزرگ پيش من آمد كه درمانش ۲۰ ميليون تومان هزينه در برداشت. بيمار ديگري دارم كه هزينه درمانش ۵ ميليون تومان است و هر سه هفته يك بار بايد تزريق كند. اگر اين كار را انجام ندهد به زودي فوت مي كند. در سرطان سينه اگر بيمار در طول ۱۶ جلسه از داروي ۳ ميليون توماني استفاده كند، مجموعاً ۵۰ ميليون تومان بايد براي درمانش كنار بگذارد. نوعي سرطان روده بزرگ داريم كه بيمار هر هفته بايد ۲ ميليون تومان خرج كند. اگر بيمار داروي خوب استفاده نكند خب معلوم است كه بعد از مدتي بيماري اش دوباره عود مي كند و ما اين مسئله را در بيماران مي بينيم. يك داروي خوب ديگر خوراكي هم داريم كه در سرطان سينه، كليه، معده و... مورد استفاده قرار مي گيرد. هزينه مصرف چنين دارويي در ماه ۱۰ ميليون تومان است. خاطرم هست يك بيماري داشتم كه بايد دارو مصرف مي كرد و دوره اش ۹ ميليون تومان بود و اگر ۶ جلسه از داروي ۹ ميليون توماني استفاده مي كرد كلي هزينه اش مي شد اما به خاطر گران بودنش دلم نيامد برايش تجويز كنم. بيمار وقتي با سرطان درگير مي شود، تحت فشار قرار مي گيرد. وقتي نمي تواند كار كند طبعاً درآمدي هم ندارد كه بتواند هزينه هاي درماني اش را پرداخت كند.»
۹. ترميم مشكلات مادرزادي كودكان
دكتر حميدرضا فتحي، فوق تخصص جراحي پلاستيك و زيبايي و عضو هيات علمي دانشگاه تهران درباره درمان پر هزينه ترميم مشكلات مادرزادي به «همشهري تندرستي» مي گويد: «جراحي پلاستيك از نوع ترميم نسوج از دست رفته، هزينه زيادي در پي دارد. به طور مثال ترميم بيماري هاي مادرزادي مثل شكاف كام هزينه بسيار زيادي دارد چرا كه اين بيماري بايد پله پله درمان شود. بچه مبتلا به اين عارضه بايد شكاف لبش را در ۳ ماهگي و شكاف كامش را در ۹ ماهگي ترميم كند و در ۵ يا ۶ ماهگي لبش بايد روتوش شود؛ يعني ايرادهاي احتمالي از عمل جراحي برطرف شود. از ۵/۲ سالگي بايد گفتار درماني را شروع كند و به طور مرتب ادامه بدهد كه تا اينجا ميليون ها تومان هزينه دارد. در ۱۰ يا ۱۱ سالگي دندان هايش بايد ارتودنسي شود كه بين ۱۰ تا ۱۲ ميليون تومان هزينه در پي دارد. در سن ۱۷ يا ۱۸ سالگي روي فكش بايد اعمال جراحي ارتوگناتيك انجام بدهد و بيني اش بايد جراحي شود كه من در بخش دولتي با ۳۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان اين عمل را انجام مي دهم اما اگر بخواهد در مراكز خصوصي اين كار را انجام بدهد بين ۵ تا ۶ ميليون تومان هزينه بيمار مي شود.» حالا خودتان حساب كنيد رفع همين يك بيماري مادرزادي چيزي بالاي ۱۰۰ ميليون تومان مي شود. دكتر فتحي ادامه مي دهد: «در مشكلات ناشي از تصادفات، ابتلا به بيماري هاي مادرزادي و حذف ضايعات سرطاني به دليل كمبود نسوجي كه رخ مي دهد، ما از ترميم استفاده مي كنيم؛ مثلاً بيماري را فرض كنيد كه به علت ابتلا به سرطان قسمتي از فك، كف دهان و زبانش را از دست داده است. براي ترميم اين مشكل در مراكز خصوصي و با استفاده از جراحي ميكروسكوپي، در حدود ۳۵ تا ۴۰ ميليون تومان از بيمار دريافت مي شود. در تصادفات هم اگر بيماري، استخوان پايش عفونت كرده باشد سواي اعمال ارتوپدي و زيبايي كه به شكل ميكروسكوپي روي او انجام مي شود هزينه اش بين ۴۰ تا ۵۰ ميليون تومان مي شود.»
۱۰. ناباروري
يكي از پر خرج ترين درمان ها، درمان هاي ناباروري است. دكتر اسدالله كلانتري، متخصص زنان و زايمان، عضو انجمن ناباروري ايران و عضو موسس مركز ناباروري اصفهان به «همشهري تندرستي» مي گويد: «داروي آي.وي.اف» گران هستند. آمپول هايي كه براي اين عمل استفاده مي شوند تا چند وقتي پيش ۱۵ هزار تومان بود اما امسال به دليل شرايط خاصي كه پيش آمد قيمت همين آمپول ها به ۲۷ هزار تومان رسيد و از همين هفته هم همين آمپول ها با قيمت ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان در اختيار مصرف كننده قرار مي گيرد. با اين اوصاف اگر زوجي دو يا سه دوره اقدام به آي.وي.اف كند، در هر دوره بايد دو تا سه ميليون براي اين كار كنار بگذارد.» با يك حساب سرانگشتي متوجه مي شويد كه هزينه اين درمان، چيزي حدود ۱۰ ميليون تومان مي شود. هر چند انجام عمل آي.وي.اف خيلي هزينه بر است اما دكتر ملك منصور اقصي، متخصص زنان و زايمان كه عمل آي.وي.اف انجام مي دهد هم مي گويد: «اگر كسي الان بخواهد آي.وي.اف انجام بدهد چيزي در حدود يك ميليون و ۲۰۰ هزار تومان پول داروهايش مي شود و ممكن است كسي تا شش بار اين عمل را انجام بدهد كه در اين صورت ۱۵ ميليون تومان هزينه اش مي شود.»
۱۱. روماتيسم ستون فقرات
ماهي يك ميليون تومان!
باور مي كنيد اين اعداد فقط بخشي از هزينه هايي است كه برخي از بيماران روماتيسم ستون فقرات در ازاي درمان يا كنترل بيماري شان بايد بپردازند؟ اين افراد بسته به ميزان پيشرفت بيماري شان ماهانه ۸۰۰ تا يك ميليون و ۲۰۰ هزار تومان و شايد هم بيشتر بايد بپردازند. فرد مبتلا به اين بيماري بسيار دردناك گاهي از نظر روحي و جسمي چنان كم مي آورد كه به مصرف مواد مخدر پناه مي برد تا دردهاي جسمي اش را كاهش دهد. فرزانه فتاحي، موسس و رئيس انجمن خيريه بيماران روماتيسم ستون فقرات مي گويد: «بيماران موسسه من به معناي واقعي كلمه درد مي كشند و من هم همراه آنها درد مي كشم. روح من درد مي كند از اينكه چرا كسي نيست به جوان هاي بيمار كمك كند؟ هيچ كس جز بيمه ارتش به اين انجمن كمك نمي كند و الان هم با ماهانه اي كه خود بيماران مي پردازند هزينه ها تامين مي شود.»
گزارشي كه خوانديد عين واقعيتي است كه در ميان بيماران شهر و كشور ما جريان دارد و بسياري از آنها با دانستن قيمت داروهايشان اصلاً بي خيال درمان شده اند. مي گوييد نه؟ سري به بيمارستان ها، انجمن بيماري هاي خاص و داروخانه هاي تك نسخه اي بزنيد؛ همه چيز دستتان مي آيد و تازه متوجه مي شويد دست و پنجه نرم كردن با هزينه هاي كمرشكن بيماري و تامين هزينه هاي روزانه زندگي آن هم با چند سر عائله يعني چه؟ قضاوت با شماست.
تندرستي/ شماره ۹۰/ نيمه اول خرداد ماه ۹۲/ ليلا حسين زاده/ صفحه ۸
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید