اصفهان، شیراز، مشهد، رشت و لاغیر!
وی ادامه داد: در همه‌ی استان‌ها و شهرستان‌های کشور، مناطقی هستند که از نظر گردشگری از ویژگی‌های خاصی برخوردارند؛ اما تا کنون شناسایی نشده‌اند. به همین دلیل، گردشگران و مسافران اطلاع درستی از آن‌ها ندارند. خوشبختانه در ایران ظرفیت‌های بالایی برای ورود گردشگران وجود دارد که یکی از این ظرفیت‌ها، مناطق ناشناخته و کمتر شناخته‌شده است.
او برنامه‌ریزی برای ترغیب مردم برای سفر به این اماکن را از وظایف اصلی مسوولان گردشگری دانست و افزود: می‌توان با برپایی تورهای گردشگری خاص این مناطق، با کمک کارشناسان و افراد محلی و بومی آشنا به منطقه در هر استان و شهرستان، مناطق بکر و ناشناخته را شناسایی کرد.
این مدرس دانشگاه یادآوری کرد: لازمه‌ی توسعه‌ی گردشگری داخلی، تبلیغات مستمر و معرفی جاذبه‌های بکر و کمتر شناخته‌شده‌ی کشور است. آن‌چه امروزه در حوزه‌ی سفر شاهد هستیم، بیانگر بهبود وضعیت گردشگری و افزایش تمایل مردم برای سفر در کشور است. در این مجال، برگزاری تورهای گردشگری مخصوص این مناطق، کمک بزرگی به رشد اقتصادی، اشتغال‌زایی و در نهایت، رشد چشمگیر گردشگری خواهد کرد.
او همچنین با تأکید بر لزوم به فعلیت رساندن ظرفیت‌های بالقوه‌ی گردشگری استان‌ها و معرفی قابلیت‌های فراوان آن‌ها، اظهار کرد: برخی استان‌ها با وجود داشتن ظرفیت‌های بالقوه‌ی گردشگری، در طی کردن این مسیر تا کنون موفق نبوده‌اند و یکی از دلایل مهم آن، شناسایی نکردن آن‌ها، ناشناخته ماندن ظرفیت‌های گردشگری، نبودن مطالعات جامع و کاوش‌های مربوط به آن و در نتیجه، سرمایه‌گذاری نکردن در این حوزه است.
عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی ادامه داد: استان‌هایی که حجم کمتری از مسافر را دارند، نیازمند معرفی بیشتر و ارائه‌ی تسهیلات و امکانات مناسب برای ورود گردشگر هستند، برای مثال برخی مناطق بکر مانند کوهستان‌ها و بیابان‌های صعب‌العبور به‌دلیل فقدان راه‌های مواصلاتی مناسب برای دسترسی و فقدان امکاناتی مانند تابلوهای راهنما، فضای اقامتی مناسب برای اقامت گردشگران مانند هتل و مسافرخانه، وسایل نقلیه و پارکینگ، رستوران و سالن‌های غذاخوری و ... گردشگر ندارند.
وی وجود جنگل‌های هیرکانی در حاشیه‌ی دریای خزر، باداب‌سورت و تالاب گمیشان در مازندران، منطقه‌ی کالپوش در سمنان، روستای کرکبود در طالقان، روستای آتشگاه در چهارمحال و بختیاری، روستای ساحلی تیس در سیستان و بلوچستان، روستای پلکانی پالنگان و هزاران منطقه‌ی ناشناخته و کمتر شناخته‌شده را از مهم‌ترین ظرفیت‌ها برای جذب گردشگر در کشور دانست و گفت: این جاذبه‌ها می‌توانند مانند موزه‌ای زنده برای گردشگران داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرند.
این کارشناس حوزه‌ی گردشگری بیان کرد: اگر مردم بدانند امکانات رفاهی و خدماتی مورد نیاز آن‌ها در سفر فراهم است، به‌طور قطع، برای سفر به این اماکن ترغیب می‌شوند.
او با تأکید بر نقش موثر رسانه‌ها در معرفی و شناسایی هرچه بیشتر قابلیت‌ها و ظرفیت‌های ناشناخته یا کمتر شناخته‌شده در این مناطق، گفت: حضور پررنگ و اطلاع‌رسانی مستمر رسانه‌ها به‌منظور معرفی مناطق گردشگری ناشناخته و بکر باعث تسریع در شناسایی بهتر جاذبه‌های آن خواهد شد.
وی مستندسازی و تصویربرداری را یکی از روش‌های مناسب برای معرفی اماکن ناب کشور دانست و یادآوری کرد: در کشور ما، مناظر طبیعی فوق‌العاده زیبا و مکان‌های تاریخی ناشناخته‌ی فراوانی وجود دارند که تا کنون به‌درستی معرفی نشده‌اند، به این دلیل که رسانه‌ها در معرفی مناطق، مدام به مناطقی ضریب می‌دهند که قبلا شناخته شده‌اند. در این مجال، برگزاری تورهای عکاسی خلاقانه، مستندسازی مناطق ناشناخته‌ی مسافرتی و انعکاس ناگفته‌های سرزمین ایران با زبان عکس و فیلم، فرصتی مناسب برای جذب عموم مردم به این اماکن است.
ارسیا در ادامه اظهار کرد: این گردشگر نیست که به سمت جاذبه می‌آید، بلکه جاذبه‌ی یک منطقه است که گردشگر را جذب خود می‌کند، بنابراین برای تعریف مقاصد جدید گردشگری و جذب مسافران به سمت آثار و جاذبه‌هایی که سهم کمتری از مسافر دارند، باید کار شود و شرایط به‌گونه‌ای باشد که مسافری که برای اقامت چند ساعته به یک استان وارد شده است، چند روز در آن ماندگار شود.
به گزارش ایسنا،سرپرست مرکز گردشگری علمی فرهنگی دانشجویان ایران افزود: اگر می‌خواهیم به اقتصاد متکی به نفت پایان دهیم و مانند برخی کشورها، صنعت گردشگری را به یکی از صنایع اول کشور تبدیل کنیم، باید این مسأله جزو اولویت‌ها و اهداف همه‌ی دستگاه‌های کشور قرار گیرد و این امر محقق نمی‌شود، مگر با همت مضاعف و همکاری تنگاتنگ همه‌ی ارگان‌ها و مدیران آن‌ها. در این‌باره، در وهله‌ی نخست باید در زمینه‌های مختلف، عملکرد بهترین رقیب‌های‌مان را در دنیا با در نظر گرفتن شرایط خاص فرهنگی و اقلیمی کشورمان، معیار عملکرد خود قرار دهیم و در مرحله‌ی بعد به این فکر کنیم که با توجه به داشته‌های ارزشمند و منحصربه‌فرد خود، چگونه می‌توانیم گوی سبقت را از آن‌ها برباییم! بدیهی است که با میراثی غنی که در این حوزه در اختیار داریم، بهترین صنعتی که می‌تواند جایگزین نفت شود، گردشگری است.
