آفتابنیوز : آفتاب: بهار نوشت:
سازمان تامین اجتماعی طبق قانون الزام مصوب سال 1369 موظف به ارائه خدمات درمانی رایگان به بیمهشدگان و بازنشستگان وخانوادههای زیرپوشش آنان از طریق واحدهای ملکی خود است. این در حالی است که این سازمان بیمهگر اجتماعی به عنوان اولین خریدار خدمات درمانی در کشور از طریق 46هزار واحد درمانی، پزشکی وتشخیصی طرف قرارداد در بخش خصوصی و دولتی در ارائه جامعتر خدمات درمانی به جامعه زیر پوشش خود فعالیت کند.
در این میان چندسالی است که در پی درخواستهای مکرر کانونهای بازنشستگی به نمایندگی از طرف جامعه بازنشستگان و مستمریبگیران، موضوع بیمه تکمیلی برای این گروه از اقشار زیر پوشش با همکاری سازمان تامین اجتماعی و با مسئولیت مستقیم کانون مربوطه از زمستان 1389 آغاز شد اما هم ا کنون آنچه از ظواهر امر واعتراضهای مکرر و گلهمندی بازنشستگان و مستمریبگیران در این زمینه برمیآید این شیوه بیمه تکمیلی نهتنها مشکلات این گروه از مخاطبان تامین اجتماعی را کم نکرده بلکه از موقعی که مسئولیت بیمه تکمیلی به واسطه آقای علیاکبر خبازها ریاست محترم کانون عالی بازنشستگان بر دوش بیمه دی افتاد نتیجهای جز سرگردانی بازنشستگان در نمایندگیهای این بیمه در تهران و سایر استانها و پرداخت هزینههای درمانی از جیب خود آنان به همراه نداشته است. در اینجا لازم است داستان شکلگیری بیمه تکمیلی برای بازنشستگان و مستمریبگیران تامین اجتماعی بازگو شود تا خوانندگان خود قضاوت کنند.
آنچه مسلم است بیمه تکمیلی در پی درخواستهای مکرر بازنشستگان که تصور میکردند با توجه به پایین بودن میزان حقوق مستمری و بالا بودن هزینههای درمانی درصورت بهرهمندی از خدمات بیشتر در این حوزه بهویژه خدمات جراحی، میتواند کمک حالشان باشد، در دیماه 1389 در زمان تصدی دکتر حافظی به عنوان مدیرعامل تامین اجتماعی شکل گرفت. این سازمان در آن زمان طی صدور دستور اداری مجوز انعقاد قرارداد به تمامی کانونهای بازنشستگی در سراسر کشور با بیمههای تکمیلی را صادر کرد. بعد از صدور این دستور اداری و اعتراض ریاست کانون بازنشستگان و مستمریبگیران تامین اجتماعی استان تهران، نامهای با امضای دکتر براتی ریاست هیاتمدیره وقت سازمان صادر شد که براساس آن انعقاد قرارداد با هر بیمهای بهطور انحصاری در اختیار این کانون قرار گرفت در ششماهه اول سال گذشته کانون مذکور تصمیم گرفت سرنوشت بیمه تکمیلی دومیلیون نفر از بازنشستگان ومستمریبگیران سازمان تامین اجتماعی را بر عهده بیمه دی قرار دهد.
این قرارداد در حالی منعقد شد که بیمه دی به لحاظ مالی در شرایط نامساعدی به سر میبرد و در همان زمان نیز خیلیها به ریاست کانون بازنشستگان توصیه کردند که موسسه بیمه دی برای بیمه تکمیلی مناسب نیست. در چنین شرایطی سازمان تامین اجتماعی نیز پذیرفت تا با صدور یک دستور اداری نسبت به کسر ماهی 11هزار تومان از حقوق بازنشستگان ومستمریبگیران بابت بیمه تکمیلی از طریق شعب خود اقدام کند. در واقع از سال گذشته تاکنون ماهی 220میلیارد ریال (22میلیارد تومان) هر ماهه از شعب تامین اجتماعی سراسر کشور به حساب کانون بازنشستگان تامین اجتماعی واریز میشود که جمع این رقم در یک سال گذشته رقمی معادل 2640میلیاردریال (معادل 264میلیارد تومان) بوده است. از آن زمان تاکنون پولهایمیلیاردی میان کانون بازنشستگان و بیمه دی ردوبدل شده اما بسیاری از بازنشستگان ومستمریبگیران تامین اجتماعی نتوانستندمابهالتفاوت هزینههای سنگین درمانی خود را از بیمه دی دریافت کنند و همچنان درحال مراجعه و رفتوآمد به نمایندگیهای بیمه دی در تهران و سایر استانها هستند و در این میان نه بیمه دی به عنوان متولی کار، نه کانون عالی بازنشستگان ومستمریبگیران به عنوان منعقدکننده قرارداد و نه سازمان تامین اجتماعی به عنوان حمایتکننده پاسخگوی بازنشستگان سرگردان تامین اجتماعی نیستند.
این در حالی است که در همین یکی و دوماه اخیر کانون بازنشستگان تامین اجتماعی یک مجتمع ساختمانی 10 واحدی نوساز را با پرداخت 4/5 میلیارد تومان روبهروی ساختمان ستاد مرکزی تامین اجتماعی خریداری کرده است از طرفی در طرح و دستورالعمل برگزاری جشن روز خردمندان که در روزهای پایانی تصدی دکتر مرتضوی روی میز مدیرعامل و بعد سرپرست موقت سازمان قرار گرفت تنها برای یک روز جشن و پایکوبی سراسری بیش از نیممیلیارد تومان رقمی معادل 700میلیون تومان پیشبینی شده است. حال این سوال پیش میآید ساختمان چندمیلیاردی کانون بازنشستگان و برگزاری جشن مهم است یا تعیین تکلیف بازنشستگان تامین اجتماعی در قبال بیمه دی.
ظاهرا آقای دکتر نوربخش در روزهای آغازین تصدی خود در سازمان تامین اجتماعی با مشکلات زیادی روبهرو است مشکلاتی که پیش از حضور او در این سازمان شکل گرفته اما مخاطبان این سازمان بزرگ بیمهگر اجتماعی امروز از او به عنوان عالیترین مقام سازمان توقع پاسخگویی دارند.