آفتابنیوز : آفتاب: در این تحلیل که در نشریه رای الیوم منتشر شده، آمده است: تماس تلفنی اوباما و روحانی که بعد از گذشت بیش از 30 سال انجام شد، گامی تاریخی است که عملا بیانگر آن است که آمریکا متحدان عربش را به ایران فروخته و آنها را در برابر آیندهای ناشناخته تنها گذاشته است؛ آیندهای که بارزترین مشخصه آن حتمی بودن تسلیم در برابر ایران به عنوان یک قدرت بزرگ منطقهیی در ابعاد سیاسی و نظامی است.
در ادامه این تحلیل آمده است که ضربه سنگین دوم در خصوص تصمیم شورای امنیت سازمان ملل بود که از نظام سوریه خواست تا با تیم بازرسی این سازمان که از سهشنبه فعالیتش را در سوریه آغاز میکند، همکاری کند اما این تصمیم با استناد بر بند هفتم منشور سازمان ملل است که بر استفاده از زور در صورت اجرا نشدن مفاد منشور از سوی نظام تاکید دارد که البته این مساله نیازمند نشست دیگر شورای امنیت برای مجازات نظام سوریه در صورت عمل نکردن به تعهداتش است اما وتوی چین و روسیه برای خنثی کردن این مساله آماده است به این معنی که دمشق پیروزی دیگری را در زمین دشمن برای خود ثبت کرد و روسیه هم ثابت کرد که از متحدانش حمایت میکند.
عطوان در ادامه آورده است، آن چه که بسیاری از تحلیلگران عرب به آن نپرداختند بندی بود که در این قطعنامه به آن اشاره شده بود و در آن از کشورهای عربی خواسته شد تا از هرگونه حمایت نظامی از مخالفان نظام سوریه دست بردارند و راه حل سیاسی را برای بحران سوریه در نظر بگیرند و از همه ابزارهای مسالمتآمیز حمایت کنند این دستاورد بزرگی بود که متحدان روس با طبقی از طلا در اختیار نظام سوریه قرار دادند.
این تحلیل افزود: میلیاردها دلاری که کشورهای خلیج (فارس) مثل قطر و عربستان برای براندازی نظام سوریه و در راستای حمایت از گروههای مخالف و مسلح کردن آنها پرداخته بودند، به هدر رفت. واضح است که دولت آمریکا نه تنها از این کشورها و ائتلاف ملی سوریه دست برداشته بلکه مخالفان سوری و دیگر گروهها را نیز به نظام سوریه فروخته است.
سردبیر فعلی نشریه رای الیوم در ادامه آورده است: پدیده فعلی قابل توجه، وارد کردن ضربات پیدر پی به ائتلاف ملی سوریه از هر سو در این روزها است مسالهای که ما را بر آن داشته تا بگوییم که طرحی برای رهایی از آنها پیش رو است و به نظر میرسد که نقش و دوره آنها به سر آمده است. در حال حاضر ائتلاف ملی سوریه در حال احتضار است.
عطوان در ادامه به احتمال برگزاری کنفرانس ژنو2 در آیندهای نه چندان دور اشاره کرد و نوشت: معتقدم این کنفرانس که خیلی به تاخیر افتاده است در موعد مقرر برگزار نمیشود چرا که مخالفان سوری دیگر پراکنده شدند و اختلافات میان اکثر آنها بیش از آن چیزی است که بین آنها و نظام حاکم سوریه بوده است. علاوه برآن هر اندازه که حامیان آنها بخواهند اختلافات میان این گروهها را رفع کنند، این مساله کار شاق و محالی خواهد بود و بیش از یک و نیم ماه، زمان نیاز دارد. از سوی دیگر چگونه این کنفرانس میتواند به راه حلی سیاسی برسد در حالی که بیش از نیمی از اعضای این گروه کنفرانس ژنو را به رسمیت نمیشناسند.
وی افزود: مساله دیگری که باید بر آن متمرکز شد این است که اتحاد کشورهای عربی و ترکیه حامی ائتلاف ملی سوریه طی دو سال و نیم گذشته، نه تنها مورد بررسی قرار نگرفت بلکه از بطن تحولات کنار گذاشته شده بودند و نظاره گر تحولات منطقه از جمله «ماه عسل ایران و آمریکا» بودهاند. ظاهرا ناوهای آمریکایی و انگلیسی که در آبهای خلیج (فارس) ترافیکی را ایجاد کرده بودند، ایرانیها را نترساندند بلکه کشورهای عربی را که برای خرید سلاح برای رویارویی با تهدید ایران بیش از 130 میلیارد دلار هزینه کردهبودند، را ترساند اما ایران به خود و زرادخانههای نظامیاش تکیه کرد و هر از گاهی از تولید و ساخت تجهیزات جدید نظامی سخن گفت که آخرین آن ساخت هواپیمای بدون خلبانی بود که میتواند چهار موشک را حمل کند.
این نویسنده مشهور عرب ادامه داد: آیا شایسته نیست همه این تحولات در عرصههای ایران و سوریه در سطح سران کشورهای عربی و حتی خلیج (فارس) مورد بررسی قرار گیرد و استراتژی یکپارچهای برای تعامل با آن تدوین و همچنین شکست استراتژی سیاسی و رسانهیی در دو سال گذشته اعلام شود و مطرح شود که آمریکا متحدان عربش را فروخته و از برگه ارتباط با ایران برای باج خواهی از آنها استفاده میکند.