65 میلیون دختر از تحصیل محروم مانده اند
آفتاب‌‌نیوز : 
مدير كل دفتر امور بانوان وزارت آموزش و پرورش در خصوص علت محروميت دختران از تحصيل مي‌گويد: به نظر مي‌رسد عمده دليل محروميت از تحصيل دختران مشكلات اقتصادي خانواده‌ها باشد.،
شربتدارقدس با بيان اين كه در برخي مناطق، دوري از تحصيل تنها دامنگير دختران نبوده و حتي پسران نيز از تحصيل محروم هستند،افزود: زماني كه مسأله اقتصادي در محروميت از تحصيل مطرح مي‌شود پسران را هم درگير مي‌كند، به گونه‌اي كه خانواده‌ها ترجيح مي‌دهند پسرانشان به سمت مشاغلي مثل كشاورزي بروند و حتي در برخي استان‌ها با روي آوردن به سوي كارهاي خلاف تحصيل را رها مي‌كنند.
پيراني ، مشاور امور بانوان وزير آموزش و پرورش در سيستان و بلوچستان،نیز با اشاره به فراهم بودن بازار كار در كشورهاي حوزه خليج فارس گفت: گاهي اوقات پدر خانواده براي كار به اين كشورها مي‌رود و خانواده وي در كشور رها مي‌شود؛ در نتيجه مشكلات فراواني براي زنان به عنوان سرپرست خانواده و كودكان آنها ايجاد مي‌شود، بنابراين چندان رغبتي براي ادامه تحصيل به دليل مشكلات ايجاد شده از خود نشان نمي‌دهند.
به گفته وي ؛بعد اقتصادي محروميت از تحصيل در استان‌هاي محروم كشور بيشتر به چشم مي‌خورد كه طبيعتا ناشي از فرهنگ غلط و فقر فرهنگي موجود در اين استان‌هاست .مردان نیز در این مناطق با این فرهنگ غلط دست به گريبان هستند و فكرمي‌كنندتحصيل، مانع درآمدزايي آنها مي‌شود.
شربتدار قدس، عمده دلايل فرهنگي محروميت از تحصيل دختران را ازدواج در سنين پايين، وجود نگرش‌هايي مبني بر اين كه دختر آموزش را مي‌خواهد چه كند؟ دانست و افزود: محروميت از تحصيل در استان‌هايي مانند سيستان و بلوچستان ، خراسان جنوبي، و استان‌هاي محروم بيشتر ديده مي‌شود.
پيراني نيز تعصبات قومي، ضعف فرهنگي، ازدواج دختران در سنين پايين، پراكندگي روستاها و به حد نصاب نرسيدن دانش‌آموزان براي تشكيل كلاس، عدم آگاهي و فقر فرهنگي، كمبود و نبود مدارس راهنمايي دخترانه در محل، نبود نيروي متخصص زن در مدارس راهنمايي دخترانه مدارس، مخالفت والدين، آمار كم دانش‌آموزان و عدم امكان افتتاح آموزشگاه، نبود وسيله نقليه و صعب‌العبور بودن جاده‌ها در مناطق روستايي، بعد مسافت روستاها تا محل تحصيل را از ديگر عوامل محروميت از تحصيل خواند.
وي با بيان اين كه در حال حاضر برخي از نگرش‌هاي خانواده‌ها درباره تحصيل فرزندان خود و به ويژه دخترانشان تغيير كرده مي‌گويد: در سال‌هاي گذشته ما با اجبار و خواهش و تمنا از خانواده‌ها مي‌خواستيم كه دانش‌آموزان دختر خود را به مدرسه بفرستند.
شربتدار قدس ،وجود تفكراتي مانند اين كه دختر بايد بيشتر در خانه بنشيند را از ديگر دلايل فرهنگي دخيل در محروميت از تحصيل ذکر کرد و افزود: خانواده ها،تحصیل پسران را راهي براي درآمدزايي مي‌دانند اما در خصوص تحصیل دخترانشان می گویند؛ آنها تحصيل را مي‌خواهند چه كنند، دختر ازدواج مي‌كند و كنج خانه مي‌نشيند.
مشاور وزير آموزش و پرورش ادامه مي‌دهد: متأسفانه ما در ميان برخي از مسؤولين نيز با اين امر اما با شكلي متفاوت روبرو هستيم؛ چرا كه محروميت از تحصيل براي دختران ديگر بسيار قديمي شده و در حال حاضر صحبت از اين است كه آموزش و تحصيل براي همه باشد اما خطر در جاي ديگري احساس مي‌شود، مواردي ديده مي‌شود كه القائاتي مبني بر اين كه «چه كسي گفته زنان وارد جامعه شوند» ديده مي‌شود.
به گفته وي اين دسته از افراد تحصيل زنان را مي‌پذيرند و معتقدند كه اگر مادر باسواد باشد در تربيت فرزندان هم مؤثر خواهد بود، اما تا همين مرحله قانع هستند؛ به عبارتي ديگر، آنها با تحصيل موافق ولي با مشاركت زنان مخالفند كه اين مسأله از همان فقر فرهنگي در ميان برخي مسؤولين ناشي مي‌شود كه به ما نشان مي‌دهد ما نبايد به دنبال اين مسأله تنها در دورافتاده‌ترين روستاها باشيم.
مدير كل دفتر امور بانوان وزارت آموزش و پرورش در خصوص علت محروميت دختران از تحصيل مي‌گويد: به نظر مي‌رسد عمده دليل محروميت از تحصيل دختران مشكلات اقتصادي خانواده‌ها باشد.،شربتدارقدس با بيان اين كه در برخي مناطق، دوري از تحصيل تنها دامنگير دختران نبوده و حتي پسران نيز از تحصيل محروم هستند،افزود: زماني كه مسأله اقتصادي در محروميت از تحصيل مطرح مي‌شود پسران را هم درگير مي‌كند، به گونه‌اي كه خانواده‌ها ترجيح مي‌دهند پسرانشان به سمت مشاغلي مثل كشاورزي بروند و حتي در برخي استان‌ها با روي آوردن به سوي كارهاي خلاف تحصيل را رها مي‌كنند.
پيراني ، مشاور امور بانوان وزير آموزش و پرورش در سيستان و بلوچستان،نیز با اشاره به فراهم بودن بازار كار در كشورهاي حوزه خليج فارس گفت: گاهي اوقات پدر خانواده براي كار به اين كشورها مي‌رود و خانواده وي در كشور رها مي‌شود؛ در نتيجه مشكلات فراواني براي زنان به عنوان سرپرست خانواده و كودكان آنها ايجاد مي‌شود، بنابراين چندان رغبتي براي ادامه تحصيل به دليل مشكلات ايجاد شده از خود نشان نمي‌دهند.
به گفته وي ؛بعد اقتصادي محروميت از تحصيل در استان‌هاي محروم كشور بيشتر به چشم مي‌خورد كه طبيعتا ناشي از فرهنگ غلط و فقر فرهنگي موجود در اين استان‌هاست .مردان نیز در این مناطق با این فرهنگ غلط دست به گريبان هستند و فكرمي‌كنندتحصيل، مانع درآمدزايي آنها مي‌شود.
شربتدار قدس، عمده دلايل فرهنگي محروميت از تحصيل دختران را ازدواج در سنين پايين، وجود نگرش‌هايي مبني بر اين كه دختر آموزش را مي‌خواهد چه كند؟ دانست و افزود: محروميت از تحصيل در استان‌هايي مانند سيستان و بلوچستان ، خراسان جنوبي، و استان‌هاي محروم بيشتر ديده مي‌شود.
پيراني نيز تعصبات قومي، ضعف فرهنگي، ازدواج دختران در سنين پايين، پراكندگي روستاها و به حد نصاب نرسيدن دانش‌آموزان براي تشكيل كلاس، عدم آگاهي و فقر فرهنگي، كمبود و نبود مدارس راهنمايي دخترانه در محل، نبود نيروي متخصص زن در مدارس راهنمايي دخترانه مدارس، مخالفت والدين، آمار كم دانش‌آموزان و عدم امكان افتتاح آموزشگاه، نبود وسيله نقليه و صعب‌العبور بودن جاده‌ها در مناطق روستايي، بعد مسافت روستاها تا محل تحصيل را از ديگر عوامل محروميت از تحصيل خواند.
وي با بيان اين كه در حال حاضر برخي از نگرش‌هاي خانواده‌ها درباره تحصيل فرزندان خود و به ويژه دخترانشان تغيير كرده مي‌گويد: در سال‌هاي گذشته ما با اجبار و خواهش و تمنا از خانواده‌ها مي‌خواستيم كه دانش‌آموزان دختر خود را به مدرسه بفرستند.
شربتدار قدس ،وجود تفكراتي مانند اين كه دختر بايد بيشتر در خانه بنشيند را از ديگر دلايل فرهنگي دخيل در محروميت از تحصيل ذکر کرد و افزود: خانواده ها،تحصیل پسران را راهي براي درآمدزايي مي‌دانند اما در خصوص تحصیل دخترانشان می گویند؛ آنها تحصيل را مي‌خواهند چه كنند، دختر ازدواج مي‌كند و كنج خانه مي‌نشيند.
مشاور وزير آموزش و پرورش ادامه مي‌دهد: متأسفانه ما در ميان برخي از مسؤولين نيز با اين امر اما با شكلي متفاوت روبرو هستيم؛ چرا كه محروميت از تحصيل براي دختران ديگر بسيار قديمي شده و در حال حاضر صحبت از اين است كه آموزش و تحصيل براي همه باشد اما خطر در جاي ديگري احساس مي‌شود، مواردي ديده مي‌شود كه القائاتي مبني بر اين كه «چه كسي گفته زنان وارد جامعه شوند» ديده مي‌شود.
به گفته وي اين دسته از افراد تحصيل زنان را مي‌پذيرند و معتقدند كه اگر مادر باسواد باشد در تربيت فرزندان هم مؤثر خواهد بود، اما تا همين مرحله قانع هستند؛ به عبارتي ديگر، آنها با تحصيل موافق ولي با مشاركت زنان مخالفند كه اين مسأله از همان فقر فرهنگي در ميان برخي مسؤولين ناشي مي‌شود كه به ما نشان مي‌دهد ما نبايد به دنبال اين مسأله تنها در دورافتاده‌ترين روستاها باشيم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید