آفتابنیوز : آفتاب: شهروز ابراهیمی - رییس جمهوری محترم سابق، آقای احمدی نژاد خواستار مناظره با آقای روحانی شدند. سوال اینجاست که «چیزی که نمود دارد دیگر چه حاجت به مناظره»
هر وجدان آگاه و آزاد اندیشی بدون عنایت به آمارسازی ها، کافی است با نگاهی به وضعیت موجود و تجربه عملی خود به وضعیت اسفناک اقدامات دولت نهم و بویژه دولت دهمT دست به ارزیابی آن بزند. درحوزه سیاست خارجی، آگاهان به امور سیاست خارجی و کسانی که درگیر در سیاست خارجی هستند، شرایط را ارزیابی می کنند، درحوزه اقتصادی نیز آگاهان به امور اقتصادی و اساتید اقتصاد و همینطور آحاد مردم که وارد مغازه ای می شوند تا مایحتاج خود را تامین نمایند میزان تورم و افول قدرت خرید خود را حداقل نسبت به سه سال گذشته لمس می کنند.
کشاورزی که می بیند چگونه میزان وابستگی به واردات گندم، دست اورا بسته است، درحوزه علمی و فرهنگی درطول 8 سال گذشته کوچکترین نقدی از سوی دانشجو و استاد، به عملکرد دولت ایشان، هزینه در پی داشته است. یک حساب سرانگشتی میزان آزادی بیان را در آن دوره نشان می دهد و نیازی به برگزاری مناظره وجود ندارد. اگر از شکوه های دکتر پاپلی یزدی استفاده کنیم که در نامه ای سر گشاده و دلسوزانه اعلام کردند که "ادامه ریاست جمهوری شما برای درختان جنگلی، مراتع، آب های زیر زمینی، بستر رودخانه ها، دریاچه ها، حیات وحش حتی برخی حیوانات اهلی هم زیان آور است . آخر وقتی کاه کیلویی 600 تومان و جو کیلویی 900-800 تومان و شلغم و چغندر حدود 500 تومان است کدام زبان بسته ای می تواند شکمی از عزا در آورد!
روزی نبود که اساتید دلسوز دانشگاهی که دلشان برای منافع ملی کشور می تپد و هزینه های نقد دلسوزانه را به جان می خرند، از سوی وزیر علوم دولت دهم تهدید به اخراج نشوند. آیا این خود مناظره نبود. در دوره شما من صدها آدم سراغ دارم که شب خوابیدند و صبح بدون کوچکترین سوابق اجرایی، مدیر کل و معاون وزیر شدند. عدم شفافیت اقتصادی که ماحصل آن کشف بی سابقه ترین اختلاس در کل دنیا بود و البته چه بسا اختلاس های دیگری که ممکن است بوده باشد وکشف نشده باشد (مشت نمونه خروار است)، خود مناظره اقتصادی یکطرفانه نبود. دستکاری در بازار مالی و سرمایه و سکه و ارز که دولت پرداخت یارانه را از جیب مردم می پرداخت یک مناظره یکطرفانه نبود؟ خالی شدن خزانه و بارآوردن بزرگترین بدهکاری که به قول هاشمی رفسنجانی از میزان بدهی جنگ هشت ساله بیشتر است یک مناظره یک طرفه و هشت ساله نبود؟ اگر هشت سال جنگ به ایران تحمیل می شد از بلایی که دولت سابق برسر این ممکلت آورد، بیشتر نمی شد. این دیگر آمار نمی خواهد. این حقیر، در زمان جنگ تحمیلی با بلایای اقتصادی که در این دوره مواجه شدم، مواجه نبودم و حداقل درآن دوره مایحتاج اساسی مردم فراهم می شد. آیا مناظره ای بهتر از این که 50 استاد اقتصاد دانشگاه و دلسوز، طرح های اقتصادی شما را زیان بار دانسته و شما را از اجرای آن باز می داشتند و شما به تنهایی خود را کارشناس تر از آنها تلقی کرده و هیچ وقعی به تقاضای آنها نگذاشتید. آنهایی که آینده اقتصادی طرح های شما را پیش بینی می کردند ...
دلسوزان سیاست خارجی، افکار شما را در چارچوب مدیریت کلان اقتصادی دنیا، زیان بار تلقی کرده و شما عنایتی بدانها نداشتید. رئیس جمهور و کابینه ای که اقتصاد ایران را در سراشیبی سقوط قرار داده آن وقت به فکر نجات اقتصاد دنیای سرمایه داری بر می آمد و خود را مضحکه دیگران می کرد. کسی که حاضر بود از رجعت چاوز صحبت به میان آورد و در عین حال برای بازماندگان زلزله آذربایجان نه تنها سفر خارجی خود را لغو ننمود بلکه حتی تسلیت هم نگفت. اینها که گفته شد فقط گوشه ای از نتایج بلاها و مناظره یکطرفانه و هشت ساله شما بود.
چیزی که نمود دارد دیگر چه حاجت به مناظره!اگر کار کارشناسی می کردید نتیجه آن این بلاها در عرصه سیاست خارجی، اقتصادی و بخشهای فرهنگی و اجتماعی نبود و دیگر نیازی به این نبود که تقاضای مناظره بنمایید. پس مناظره برای چه و برای چه هدفی؟