آفتابنیوز : هربار كه صداي قارقار كلاغها را ميشنوم، احساس ميكنم كه كمكم زندگي براي كلاغها نيز در تهران غيرممكن خواهد شد.
تا چند روز ديگر، عمو نوروز با شيپور خوش صدايش به تمام جهانيان مژده آمدن بهار جهانفزا را ميدهد.
نه تنها انسان، بلكه حيوانات نيز به خوبي زيبايي و طراوت بهار را درك ميكنند.
همه ما ميدانيم كه درختان و شكوفهها در اين فصل نياز به مراقبت دارند تا در تابستان به بار بنشينند. حيوانات نيز در فصل بهار احتياج به حمايتهاي خاص دارند تا بچههاي خود را سالم به دنيا آورند و يا آنكه بچههاي آنها سالم سر از تخم بيرون بياورند. از طرفي به سبب وجود گونههاي بسيار متنوع حيوانات و تفاوت در نوع و روش زندگي آنها و چگونگي توليد مثل آنها، ممكن است در هركجا سروكلهشان پيدا شود و ما حتي بتوانيم شاهد تمام مراحل رشد آنها باشيم. از همينرو اگر شكار به همين منوال و بدون توجه به آينده ادامه يابد و از طرفي از بين بردن تخم پرندهها و يا كشتن و يا اسير كردن بچههاي آنها جزو تفريحات ما شود!، ديري نميپايد كه سراسر ايران تبديل به اكوسيستمي ميشود كه قادر به ادامه حيات به شكل درست نيست: زيرا به راحتي به خودمان اجازه دادهايم كه شاخههاي مهم و اساسي اكوسيستم بزرگ حيات را ناديده بگيريم و از بين ببريم.
مهندس هوشنگ ضيايي، صحبت خود در اينباره را با جمله «ممكن است همين حالا يك پرنده وحشي زيبا پشت خانه ما در حال ساختن لانه باشد» آغاز ميكند و ميگويد: «حيوانات در فصل بهار آسيبپذير هستند و بچههاي آنها نياز به مراقبت بيشتري دارند.
اكثر حيوانات بهخصوص خزندگان، دوزيستان، خفاشها، خارپشتها و حتي حشرات نيز خواب زمستاني دارند. اين حيوانات به دليل كمبود غذا و شكار در فصل زمستان، به خواب زمستاني ميروند. در اين هنگام درجه حرارت و ضربان قلب حيوانات كاهش پيدا ميكند تا انرژي بدن آنها كمتر مصرف شود و بتوانند اين فصل را سپري كنند.»
وي دليل حساستر بودن موقعيت حيوانات در فصل بهار و نياز بيشتر آنها به حمايت و مراقبت را در اين مي داند كه: «فصل بهار، زمان توليد مثل اكثر حيوانات است. در اين فصل به سبب ترشح هورمون جنسي در بدن حيوانات، درست قادر به احساس خطرهاي اطرافشان نيستند. بنابراين بسيار سادهتر در دام انسانها ميافتند.
متأسفانه در اين فصل در بسياري از مناطق، مردم براي جمعآوري تخم پرندهها و يا بچه حيوانات ديگر به خارج از شهرها و حتي به مناطق حفاظت شده سرازير ميشوند. ميدانيد اگر مادر خانواده پرندهاي كشته شود، تمام جوجههايش نيز محكوم به فنا هستند.»
اگرچه مسؤولان سازمان محيطزيست كه متولي از حيوانات وحشي هستند، شكار حيوانات را در اين فصل ممنوع اعلام كردهاند. اما به دليل كم بودن تعداد محيطبانها و زياد بودن شكارچيان (حدود يك ميليون نفر) اين طرح كمك چنداني به حفظ حيوانات نميكند.
مهندس هوشنگ ضيايي با اشاره به راهكارهاي ديگري كه روند اجراي قوانين را تسريع ميكند، ميگويد: «عدم آگاهي شكارچيان از چگونگي و زمان شكار، عمدهترين مشكل ما در اين زمينه است. اگر ديدگاه شكارچيان ما تغيير كند و آگاهي آنها افزايش يابد، بهترين مراقبتكننده حيوانات خواهند بود. براي مثال آنها بايد بدانند كه شكار كردن هم مانند كاشت و برداشت محصولات كشاورزي است. و اگر در بهار شكار نكنند، در فصول ديگر، چندين برابر شكار خواهند داشت، بدون آنكه به اكوسيستمهايي طبيعي، آسيبي جدي وارد كنند.»
وي همچنين آرام نگهداشتن محلهاي زندگي حيوانات در فصل بهار، به دام نينداختن بچههاي آنها و جمعنكردن تخم پرندهها را از ديگر راهكارهاي مهم در زمينه حمايت از حيوانات دانستند.
آيا تا بهحال به طبيعت زيبايي كه خاموش و آرام در چند قدمي ما به دليل بيتوجهي در حال نابود شدن است انديشيدهايد؟
به راستي بشر به كجا ميرود؟ - احتمالاً به سمت آسايش و راحتي بيشتر! به چه قيمتي؟ - به قيمت برهم زدن تمام آكوسيستمهاي طبيعي؟!