برداشتن تحریم ها پله اول پیوستن به تجارت جهانی است
مذاکرات ژنو روند مثبتی برای ایران ایجاد کرده و قدرت چانه زنی ایران را افزایش داده است بنا بر این فرصت لازم برای پیوستن ایران به wtoرا فراهم کرده است.که یکی از دستاوردهای اقتصادی ژنو تلاش برای پیوست ایران به این سازمان جهانی است و در اصل برداشتن تحریمها پله اول پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی است.
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: سرویس سیاسی - سازمان تجارت جهانی یک سازمان بین‌المللی است؛ که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلافات بین اعضا را حل و فصل می‌کند. اعضای سازمان تجارت جهانی کشورهایی هستند که موافقت‌نامه‌های این سازمان را امضا کرده‌اند. مقر سازمان تجارت جهانی در ژنو ،سوئیس قرار دارد.که تا مارس ۲۰۱۳، یکصدو پنجاه و نه کشور عضو این سازمان شده‌اند.
تلاش ایران برای الحاق به سازمان جهانی تجارت در دولت هشتم به شکل جدی آغاز و در سال ۸۴ با الحاق ایران به عنوان عضو ناظر موافقت شد. فرآیند الحاق کشورها بهwto نیازمند طی دوره ای به عنوان عضو ناظر است و پس از طی این دوره سازمان جهانی تجارت با الحاق کشور مورد نظر موافقت خواهد کرد.
گزارش تجاری ایران به سازمان جهانی تجارت در دولت نهم ارائه نشد و این قضیه به دولت دهم موکول شد و این دولت هم اقدام به ارایه این گزارش کرد.
متعاقب ارایه گزارش ایران به سازمان جهانی تجارت، اعضای گروه کاری الحاق ایران به این سازمان نسبت به طرح پرسش های خود در خصوص این گزارش اقدام کردند و در اسفند سال ۱۳۸۸ بود که ۶۹۷ سوال کتبی از طرف سازمان جهانی تجارت به وزارت صنعت، معدن و تجارت ارسال شد.
وزارت صنعت، معدن و تجارت هم به عنوان متولی الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت با همکاری وزارتخانه ها و دستگاه های داخلی نسبت به تهیه پاسخ های لازم به این سوالات و ارایه آن به سازمان جهانی تجارت در آبان سال ۱۳۹۰ اقدام کرد.
اما از آبان سال ۱۳۹۰ که پاسخ سوالات گروه کاری توسط ایران به سازمان جهانی تجارت ارایه شده، هیچ پیشرفتی در الحاق ایران حاصل نشد، ضمن اینکه از آذر همان سال تحریم های بانک مرکزی و پس از آن تحریم‌های نفتی علیه اقتصاد ایران اعمال شد و عملا مساله الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت به حاشیه رفت.
یک کارشناس مسائل سایسی در باره پیوستن ایران به این سازمان گفت:قرن بیستم قرن سازمانهای بین المللی ونهادهای فرا ملی بود که در قرن بیست و یک این روند شتاب بیشتری به خودگرفت،بنا بر این دوری از این سازمانها و نهادهای فرا ملی به منزله عقب ماندن از روند توسعه می باشد،البته این یک سوی داستان است سوی دیگر ان هم نباید چشم و گوش بسته خود را درون چاه ویل تجارت جهانی انداخت .
سیاوش دریابار درباره نکات مثبت و منفی این سازمان گفت:از جمله موارد منفی افزايش احتمالی واردات ، منفي شدن تراز تجاري ومنفی شدن تراز پرداخت‌ها در کوتاه‌مدت خواهد بود. که بايد با زمينه‌سازي مناسب و اطلاعات كافي و بسترسازهاي مطمئن را در این خصوص فراهم کرد. از جمله نکات مثبت هم باید به امکان جذب سرمایه خارجی،دسترسی به موسسات مالی بین المللی، خريد تجهيزات و تكنولوژي پيشرفته و فن آوري‌هاي روزو رفع موانع در مورد بازاريابي براي محصولات صادراتی اشاره نمود.
دریابار در ادامه اظهار داشت:مذاکرات ژنو روند مثبتی برای ایران ایجاد کرده و قدرت چانه زنی ایران را افزایش داده است بنا بر این فرصت لازم برای پیوستن ایران به wtoرا فراهم کرده است.که یکی از دستاوردهای اقتصادی ژنو تلاش برای پیوست ایران به این سازمان جهانی است و در اصل برداشتن تحریمها پله اول پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی است.
وی در خاتمه گفت: البته نباید از مشکلات پیش روی انجام این کار غافل شد که عمده ان به دو دسته داخلی و بین المللی تقسیم میشود، در بخش داخلی بایدبا ایجاد اجماع نسبی مسئولان ، فعالان بخش خصوصی و کارآفرینان، فضای کسب و کاررا به سمت و سویی سوق دهیم که بتوانیم جایگاه و سهم شایسته‌ای را در اقتصاد جهانی ایجاد نمایم. و در بخش خارجی موانع اصلی در پیوستن ایران به سازمان جهانی تجارت را شناسائی، و با انجام دیپلماسی هماهنگ با سایر کشورها و پرهیز از ناهماهنگی و ایجاد تنش مقدمات انجام این کار را فراهم نمایم.
آفتاب: سرویس سیاسی - سازمان تجارت جهانی یک سازمان بین‌المللی است؛ که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلافات بین اعضا را حل و فصل می‌کند. اعضای سازمان تجارت جهانی کشورهایی هستند که موافقت‌نامه‌های این سازمان را امضا کرده‌اند. مقر سازمان تجارت جهانی در ژنو ،سوئیس قرار دارد.که تا مارس ۲۰۱۳، یکصدو پنجاه و نه کشور عضو این سازمان شده‌اند.تلاش ایران برای الحاق به سازمان جهانی تجارت در دولت هشتم به شکل جدی آغاز و در سال ۸۴ با الحاق ایران به عنوان عضو ناظر موافقت شد. فرآیند الحاق کشورها بهwto نیازمند طی دوره ای به عنوان عضو ناظر است و پس از طی این دوره سازمان جهانی تجارت با الحاق کشور مورد نظر موافقت خواهد کرد.
گزارش تجاری ایران به سازمان جهانی تجارت در دولت نهم ارائه نشد و این قضیه به دولت دهم موکول شد و این دولت هم اقدام به ارایه این گزارش کرد.
متعاقب ارایه گزارش ایران به سازمان جهانی تجارت، اعضای گروه کاری الحاق ایران به این سازمان نسبت به طرح پرسش های خود در خصوص این گزارش اقدام کردند و در اسفند سال ۱۳۸۸ بود که ۶۹۷ سوال کتبی از طرف سازمان جهانی تجارت به وزارت صنعت، معدن و تجارت ارسال شد.
وزارت صنعت، معدن و تجارت هم به عنوان متولی الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت با همکاری وزارتخانه ها و دستگاه های داخلی نسبت به تهیه پاسخ های لازم به این سوالات و ارایه آن به سازمان جهانی تجارت در آبان سال ۱۳۹۰ اقدام کرد.
اما از آبان سال ۱۳۹۰ که پاسخ سوالات گروه کاری توسط ایران به سازمان جهانی تجارت ارایه شده، هیچ پیشرفتی در الحاق ایران حاصل نشد، ضمن اینکه از آذر همان سال تحریم های بانک مرکزی و پس از آن تحریم‌های نفتی علیه اقتصاد ایران اعمال شد و عملا مساله الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت به حاشیه رفت.
یک کارشناس مسائل سایسی در باره پیوستن ایران به این سازمان گفت:قرن بیستم قرن سازمانهای بین المللی ونهادهای فرا ملی بود که در قرن بیست و یک این روند شتاب بیشتری به خودگرفت،بنا بر این دوری از این سازمانها و نهادهای فرا ملی به منزله عقب ماندن از روند توسعه می باشد،البته این یک سوی داستان است سوی دیگر ان هم نباید چشم و گوش بسته خود را درون چاه ویل تجارت جهانی انداخت .
سیاوش دریابار درباره نکات مثبت و منفی این سازمان گفت:از جمله موارد منفی افزايش احتمالی واردات ، منفي شدن تراز تجاري ومنفی شدن تراز پرداخت‌ها در کوتاه‌مدت خواهد بود. که بايد با زمينه‌سازي مناسب و اطلاعات كافي و بسترسازهاي مطمئن را در این خصوص فراهم کرد. از جمله نکات مثبت هم باید به امکان جذب سرمایه خارجی،دسترسی به موسسات مالی بین المللی، خريد تجهيزات و تكنولوژي پيشرفته و فن آوري‌هاي روزو رفع موانع در مورد بازاريابي براي محصولات صادراتی اشاره نمود.
دریابار در ادامه اظهار داشت:مذاکرات ژنو روند مثبتی برای ایران ایجاد کرده و قدرت چانه زنی ایران را افزایش داده است بنا بر این فرصت لازم برای پیوستن ایران به wtoرا فراهم کرده است.که یکی از دستاوردهای اقتصادی ژنو تلاش برای پیوست ایران به این سازمان جهانی است و در اصل برداشتن تحریمها پله اول پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی است.
وی در خاتمه گفت: البته نباید از مشکلات پیش روی انجام این کار غافل شد که عمده ان به دو دسته داخلی و بین المللی تقسیم میشود، در بخش داخلی بایدبا ایجاد اجماع نسبی مسئولان ، فعالان بخش خصوصی و کارآفرینان، فضای کسب و کاررا به سمت و سویی سوق دهیم که بتوانیم جایگاه و سهم شایسته‌ای را در اقتصاد جهانی ایجاد نمایم. و در بخش خارجی موانع اصلی در پیوستن ایران به سازمان جهانی تجارت را شناسائی، و با انجام دیپلماسی هماهنگ با سایر کشورها و پرهیز از ناهماهنگی و ایجاد تنش مقدمات انجام این کار را فراهم نمایم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید