خانواده های ایرانی،فقیرتر شده اند
آفتاب‌‌نیوز : 
بررسي هزينه كالاهاي خوراكي در سبد مصرف خانوارهاي شهري در ايران در طول 22 سال گذشته حاكيست سهم هزينه خوراكي شهري از 40 به 25 درصد و هزينه خوراكي روستايي از 50 به 45 درصد كاهش يافته است.
سيد احمد غروي نخجواني، كارشناس ،معتقد است: بررسي جزئيات مصرف كالاهاي خوراكي در كشور نشان دهنده بحران مصرف كالاهاي خوراكي خانوارهاي شهري طي دو دهه اخير است؛ چرا كه كاهش 50 درصدي مصرف گوشت و يا كاهش 55 درصدي مصرف ميوه و سبزيجات، همه و همه نشانگر فقر خانوارهاست.
وي مي‌افزايد: بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه مصرف خانوارهاي كشور، تنها از ديدگاه كمي دگرگون نشده، بلكه از نظر كيفي نيز تغييرات زيادي را تجربه كرده است؛به عنوان مثال سهم گوشت در مخارج خانوارهاي شهري طي دوره مورد مطالعه از 30 درصد به 25 درصد و سهم ميوه‌ها و سبزي‌ها نيز از 23 درصد به 15 درصد كاهش يافته و در مقابل سهم آرد، رشته، غلات ، نان و فرآورده‌هاي آن از 13 درصد به 19 درصد افزايش يافته است كه نشان می دهد خانوارها به تدريج اقلام خوراكي ديگر را جايگزين گوشت و ميوه‌ها كرده‌اند و از سيري سلولي به سيري شكمي روي آورده‌اند.
به گفته نخجواني دليل اصلي تغيير الگوي مصرف مواد غذايي به جبران فشارهاي اقتصادي در بودجه خانوارها بوده است؛ چنانچه به عنوان مثال بررسي‌ها نشان دهنده افزايش 60 و 1100 درصدي مصرف ماكاروني در شهرها و روستاهاي كشور است.
بر اساس اعلام مركز آمار ايران طي سال‌هاي 13761 تا 82 به طور متوسط مصرف پوشاك خانوارهاي كشور نزديك به 27 درصد و مصرف لوازم و اثاثيه آنها، 17 درصد پايين آمده است.
در همين مدت، هزينه واقعي بهداشت و درمان 67 درصد، حمل و نقل خانوارها 100 درصد و تحصيل و آموزش آنها 154 درصد بالا رفته است.
بر اين اساس كاهش همزمان كالاهاي خوراكي خانوارها و كالاهايي همچون پوشاک ، كفش ، اثاثيه و ملزومات زندگي ، نشان دهنده افزايش فشارهاي مالي بر خانوارها و ناتواني آنها در جذب كالاهاي توليد شده توسط بخش‌هاي اقتصادي و توزيع فقر در جامعه است.
بررسي هزينه كالاهاي خوراكي در سبد مصرف خانوارهاي شهري در ايران در طول 22 سال گذشته حاكيست سهم هزينه خوراكي شهري از 40 به 25 درصد و هزينه خوراكي روستايي از 50 به 45 درصد كاهش يافته است. سيد احمد غروي نخجواني، كارشناس ،معتقد است: بررسي جزئيات مصرف كالاهاي خوراكي در كشور نشان دهنده بحران مصرف كالاهاي خوراكي خانوارهاي شهري طي دو دهه اخير است؛ چرا كه كاهش 50 درصدي مصرف گوشت و يا كاهش 55 درصدي مصرف ميوه و سبزيجات، همه و همه نشانگر فقر خانوارهاست.
وي مي‌افزايد: بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه مصرف خانوارهاي كشور، تنها از ديدگاه كمي دگرگون نشده، بلكه از نظر كيفي نيز تغييرات زيادي را تجربه كرده است؛به عنوان مثال سهم گوشت در مخارج خانوارهاي شهري طي دوره مورد مطالعه از 30 درصد به 25 درصد و سهم ميوه‌ها و سبزي‌ها نيز از 23 درصد به 15 درصد كاهش يافته و در مقابل سهم آرد، رشته، غلات ، نان و فرآورده‌هاي آن از 13 درصد به 19 درصد افزايش يافته است كه نشان می دهد خانوارها به تدريج اقلام خوراكي ديگر را جايگزين گوشت و ميوه‌ها كرده‌اند و از سيري سلولي به سيري شكمي روي آورده‌اند.
به گفته نخجواني دليل اصلي تغيير الگوي مصرف مواد غذايي به جبران فشارهاي اقتصادي در بودجه خانوارها بوده است؛ چنانچه به عنوان مثال بررسي‌ها نشان دهنده افزايش 60 و 1100 درصدي مصرف ماكاروني در شهرها و روستاهاي كشور است.
بر اساس اعلام مركز آمار ايران طي سال‌هاي 13761 تا 82 به طور متوسط مصرف پوشاك خانوارهاي كشور نزديك به 27 درصد و مصرف لوازم و اثاثيه آنها، 17 درصد پايين آمده است.
در همين مدت، هزينه واقعي بهداشت و درمان 67 درصد، حمل و نقل خانوارها 100 درصد و تحصيل و آموزش آنها 154 درصد بالا رفته است.
بر اين اساس كاهش همزمان كالاهاي خوراكي خانوارها و كالاهايي همچون پوشاک ، كفش ، اثاثيه و ملزومات زندگي ، نشان دهنده افزايش فشارهاي مالي بر خانوارها و ناتواني آنها در جذب كالاهاي توليد شده توسط بخش‌هاي اقتصادي و توزيع فقر در جامعه است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید