مصداق «بی‌اخلاقی رسانه‌ای» از نظر معاون وزیر ارشاد
حسین انتظامی با اشاره به رواج شبنامه‌های الکترونیکی در عرصه رسانه‌ای کشور گفت: این رسانه‌ها که اخبار خود را با عبارت "شنیده شد، گفته شد و..." درج می‌کنند مصداق بی اخلاقی رسانه‌ای هستند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: در چهل و سومین نشست «زرین قلم» که به رونمایی از دو کتاب حوزه رسانه با عناوین «پیامک خبری» و «رسانه ها و سیاست های انقلابی» نوشته فرشاد مهدی پور اختصاص داشت، دکتر حسین انتظامی، معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به معضل این روزهای فضای رسانه ای کشور اشاره و بر جای خالی رعایت اخلاق حرفه ای در فضای رسانه ای کشور تاکید کرد.
انتظامی گفت: اخلاق حرفه ای، متغیر فضای فعلی جامعه رسانه ای است و این عنصر گمگشته واقعی ما است چرا که این مساله سبب شده جایگاه رسانه نزد افکار عمومی و صاحبان قدرت نزول پیدا کرده و مساله دار شود.
وی توضیح داد: رسانه مفهومی وارداتی است و مانند بسیاری از پدیده های وارداتی به چیزی که مبدعین اصلی به آن توجه کرده اند بی توجه بوده ایم. یکی از الزامات کار رسانه، «اخلاق حرفه‌ای» است که متاسفانه با وجود گسترده بودن این مفهوم در دنیا، در میان روزنامه نگاران ایرانی بسیار کم مورد توجه واقع شده است. انتظامی این نکته را یادآور شد که چند سال قبل در روزنامه همشهری، آیین نامه های حرفه ای و اخلاقی این رسانه ها ترجمه شد که بسیاری از آنها اصول اخلاق حرفه ای بود.
این روزنامه نگار و مدرس ارتباطات در ادامه با اشاره به وجود قانون مطبوعات در کشور گفت: در اغلب موارد، مطالب مغایر با اخلاق حرفه ای در رسانه ها با قانون نیز مغایر است و بر همین اساس به جای آنکه منتظر قانون باشیم، باید خود رسانه ها در این زمینه دست به پالایش بزنند. سایر متغیرها در جایگاه بعدی قرار می گیرند. حتی در دولت هایی که در عرصه رسانه برای خود وظایف حداقلی در عرصه رسانه ها قائلند، باز هم دولت ها به امنیت فضای تبادل اطلاعات بسیار توجه می کنند و آن را به عهده حاکمیت می دانند و به گونه ای قانون گذاری می کنند که حقوق شهروندی توسط دولت، دیگران و رسانه ها پایمال نشود.
انتظامی همچنین با اشاره به رواج شبنامه های الکترونیکی در عرصه رسانه ای کشور گفت: این رسانه ها که اخبار خود را با عبارت "شنیده شد، گفته شد و..." درج می کنند مصداق این بی اخلاقی است و پالایش این فضا به عهده خود رسانه ها است.
معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد با اشاره به کاهش شاخص میزان مصرف کاغذ در امریکای شمالی و اروپای غربی به عنوان مناطق صنعتی در دنیا گفت: پیامک خبری یکی از جلوه های ارائه اخبار و اطلاعات به صورت غیر کاغذی است و از جلوه‌های فضای عمومی رسانه‌ها به شمار می‌رود. ما به راحتی می توانیم با تولید محتوا در فضای رسانه ای کشور با اتکاء به فرهنگ و زبان خودمان که هم هویت بخش و هم امنیت آفرین است، از ظرفیت های فناوری جدید استفاده کنیم. ضمن اینکه باید سیاست‌های عمومی دولت در جهت تشویق و ترغیب رسانه‌ها به سمت این فضا باشد به طوری که از فضای محدود ایجاد شده برای استفاده از بسیاری از ظرفیت‌های فناورانه بهره‌گیری شود.
بر اساس گزارش خبر، کتاب «پیامک خبری و چهار مقاله دیگر در باب روزنامه نگاری» نوشته فرشاد مهدی پور با مقدمه ای از دکتر عماد افروغ، از سوی انتشارات خبر امروز منتشر شده است. این کتاب که گویا اولین پژوهش به زبان فارسی در باب پیامک‌های خبری است، شامل چهار مقاله - یادداشت دیگر در رابطه با روزنامه‌نگاری و وبلاگ‌نویسی، بررسی انتقاد به روزنامه‌نگاری جهانی، چهار چوب‌هایی برای مطبوعات نوجوانان و بررسی برخی تجارب تلخ و شیرین حرفه روزنامه‌نگاری نیز هست. از فرشاد مهدی‌پور پیشتر، اولین واژه‌نامه کاربردی روزنامه‌نگاری ایرانی با عنوان «تیتر یک» در این حوزه منتشر شده است.
در پیشگفتار این کتاب می‌خوانیم: اصلی‌ترین مقاله این کتاب، نوشته‌ای است در باب وضعیت پیامک خبری در ایران؛ پدیده‌ای نوظهور که تاکنون تحقیق مستقل درباره آن ارائه و منتشر نشده و شاید بتوان این اثر را نخستین گام در این مسیر ارزیابی کرد. مقاله حاضر (که صورتی مجمل و فشرده از آن، پیشتر در فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی منتشر شده) می‌کوشد که دربرگیرنده کلیات مباحث این حوزه پرکشش و کنش باشد؛ تعاریف و سوابق و مسائل. به همراه آنچه که معمولا در یک واحد رسانه‌ای برای راه اندازی بخش پیامک خبری طی می‌شود و نهایتا پیشنهاد سیاست‌هایی برای مسائل بنیادین و راهبردی برای مسائل کاربردی.
دومین مقاله این کتاب، ترجمه و بازنویسی متنی است که به بررسی میان پدیده نوظهور وبلاگ‌نویسی (که البته اکنون دیگر چندان هم نوظهور نیست) و روزنامه‌نگاری می‌پردازد. با بیانی آمیخته با مسائل مدیریتی و حرفه‌ای. حاوی نکاتی خواندنی از تضادهای این دو زمینه و تفاهم و نقاط ضعف و قوتشان.
سومین مقاله کتاب نیز یادداشتی انتقادی در رد و نفی مفهوم روزنامه‌نگاری جهانی است؛ روش عام آموزش روزنامه‌نگاری در ایران و دیگر کشورهای رو به توسعه و پیامدهای ناگزیر آن به امید در انداختن ایده‌ای نو. چهارمین مقاله نیز تحلیلی درباره وضعیت مطبوعات نوجوانانه در ایران است و مربوط به دوره‌ای که نگارنده در فضای چنین نشریاتی فعالیت می‌کرد. گونه‌ای مهم و زیربنایی در روزنامه‌نگاری که رفته رفته به نظر می‌رسد درحال منقرض شدن است...
همچنین عماد افروغ در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب، با عنوان "تکنیک زدگی و دوری از حقیقت" می‌نویسد: «... تردید بشر امروز در ادامه دسترسی به فناوری‌های اطلاعات به ابزاری دست یافته است که به مراتب پرمخاطب‌تر و سهل‌الوصول‌تر از فناوری‌های مشابه در سامان بخشی به تفوق زمان بر مکان است. ابزاری که می‌تواند فرصت جدیدی برای بداخلاقی‌ها (و البته خوش اخلاقی‌ها)ی گسترده درابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی باشد. به ظر می‌رسد وقت آن رسیده است تا تحقیق مبسوطی در خصوص نوع و گستره این بداخلاقی‌های گسترده، حداقل در داخل کشور صورت گیرد.»
مراسم رونمایی از این دو کتاب حوزه رسانه با حضور عماد افروغ، شهرام گیل آبادی و فرشاد مهدی پور(نویسنده کتاب) در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.
انتظامی گفت: اخلاق حرفه ای، متغیر فضای فعلی جامعه رسانه ای است و این عنصر گمگشته واقعی ما است چرا که این مساله سبب شده جایگاه رسانه نزد افکار عمومی و صاحبان قدرت نزول پیدا کرده و مساله دار شود.
وی توضیح داد: رسانه مفهومی وارداتی است و مانند بسیاری از پدیده های وارداتی به چیزی که مبدعین اصلی به آن توجه کرده اند بی توجه بوده ایم. یکی از الزامات کار رسانه، «اخلاق حرفه‌ای» است که متاسفانه با وجود گسترده بودن این مفهوم در دنیا، در میان روزنامه نگاران ایرانی بسیار کم مورد توجه واقع شده است. انتظامی این نکته را یادآور شد که چند سال قبل در روزنامه همشهری، آیین نامه های حرفه ای و اخلاقی این رسانه ها ترجمه شد که بسیاری از آنها اصول اخلاق حرفه ای بود.
این روزنامه نگار و مدرس ارتباطات در ادامه با اشاره به وجود قانون مطبوعات در کشور گفت: در اغلب موارد، مطالب مغایر با اخلاق حرفه ای در رسانه ها با قانون نیز مغایر است و بر همین اساس به جای آنکه منتظر قانون باشیم، باید خود رسانه ها در این زمینه دست به پالایش بزنند. سایر متغیرها در جایگاه بعدی قرار می گیرند. حتی در دولت هایی که در عرصه رسانه برای خود وظایف حداقلی در عرصه رسانه ها قائلند، باز هم دولت ها به امنیت فضای تبادل اطلاعات بسیار توجه می کنند و آن را به عهده حاکمیت می دانند و به گونه ای قانون گذاری می کنند که حقوق شهروندی توسط دولت، دیگران و رسانه ها پایمال نشود.
انتظامی همچنین با اشاره به رواج شبنامه های الکترونیکی در عرصه رسانه ای کشور گفت: این رسانه ها که اخبار خود را با عبارت "شنیده شد، گفته شد و..." درج می کنند مصداق این بی اخلاقی است و پالایش این فضا به عهده خود رسانه ها است.
معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد با اشاره به کاهش شاخص میزان مصرف کاغذ در امریکای شمالی و اروپای غربی به عنوان مناطق صنعتی در دنیا گفت: پیامک خبری یکی از جلوه های ارائه اخبار و اطلاعات به صورت غیر کاغذی است و از جلوه‌های فضای عمومی رسانه‌ها به شمار می‌رود. ما به راحتی می توانیم با تولید محتوا در فضای رسانه ای کشور با اتکاء به فرهنگ و زبان خودمان که هم هویت بخش و هم امنیت آفرین است، از ظرفیت های فناوری جدید استفاده کنیم. ضمن اینکه باید سیاست‌های عمومی دولت در جهت تشویق و ترغیب رسانه‌ها به سمت این فضا باشد به طوری که از فضای محدود ایجاد شده برای استفاده از بسیاری از ظرفیت‌های فناورانه بهره‌گیری شود.
بر اساس گزارش خبر، کتاب «پیامک خبری و چهار مقاله دیگر در باب روزنامه نگاری» نوشته فرشاد مهدی پور با مقدمه ای از دکتر عماد افروغ، از سوی انتشارات خبر امروز منتشر شده است. این کتاب که گویا اولین پژوهش به زبان فارسی در باب پیامک‌های خبری است، شامل چهار مقاله - یادداشت دیگر در رابطه با روزنامه‌نگاری و وبلاگ‌نویسی، بررسی انتقاد به روزنامه‌نگاری جهانی، چهار چوب‌هایی برای مطبوعات نوجوانان و بررسی برخی تجارب تلخ و شیرین حرفه روزنامه‌نگاری نیز هست. از فرشاد مهدی‌پور پیشتر، اولین واژه‌نامه کاربردی روزنامه‌نگاری ایرانی با عنوان «تیتر یک» در این حوزه منتشر شده است.
در پیشگفتار این کتاب می‌خوانیم: اصلی‌ترین مقاله این کتاب، نوشته‌ای است در باب وضعیت پیامک خبری در ایران؛ پدیده‌ای نوظهور که تاکنون تحقیق مستقل درباره آن ارائه و منتشر نشده و شاید بتوان این اثر را نخستین گام در این مسیر ارزیابی کرد. مقاله حاضر (که صورتی مجمل و فشرده از آن، پیشتر در فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی منتشر شده) می‌کوشد که دربرگیرنده کلیات مباحث این حوزه پرکشش و کنش باشد؛ تعاریف و سوابق و مسائل. به همراه آنچه که معمولا در یک واحد رسانه‌ای برای راه اندازی بخش پیامک خبری طی می‌شود و نهایتا پیشنهاد سیاست‌هایی برای مسائل بنیادین و راهبردی برای مسائل کاربردی.
دومین مقاله این کتاب، ترجمه و بازنویسی متنی است که به بررسی میان پدیده نوظهور وبلاگ‌نویسی (که البته اکنون دیگر چندان هم نوظهور نیست) و روزنامه‌نگاری می‌پردازد. با بیانی آمیخته با مسائل مدیریتی و حرفه‌ای. حاوی نکاتی خواندنی از تضادهای این دو زمینه و تفاهم و نقاط ضعف و قوتشان.
سومین مقاله کتاب نیز یادداشتی انتقادی در رد و نفی مفهوم روزنامه‌نگاری جهانی است؛ روش عام آموزش روزنامه‌نگاری در ایران و دیگر کشورهای رو به توسعه و پیامدهای ناگزیر آن به امید در انداختن ایده‌ای نو. چهارمین مقاله نیز تحلیلی درباره وضعیت مطبوعات نوجوانانه در ایران است و مربوط به دوره‌ای که نگارنده در فضای چنین نشریاتی فعالیت می‌کرد. گونه‌ای مهم و زیربنایی در روزنامه‌نگاری که رفته رفته به نظر می‌رسد درحال منقرض شدن است...
همچنین عماد افروغ در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب، با عنوان "تکنیک زدگی و دوری از حقیقت" می‌نویسد: «... تردید بشر امروز در ادامه دسترسی به فناوری‌های اطلاعات به ابزاری دست یافته است که به مراتب پرمخاطب‌تر و سهل‌الوصول‌تر از فناوری‌های مشابه در سامان بخشی به تفوق زمان بر مکان است. ابزاری که می‌تواند فرصت جدیدی برای بداخلاقی‌ها (و البته خوش اخلاقی‌ها)ی گسترده درابعاد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی باشد. به ظر می‌رسد وقت آن رسیده است تا تحقیق مبسوطی در خصوص نوع و گستره این بداخلاقی‌های گسترده، حداقل در داخل کشور صورت گیرد.»
مراسم رونمایی از این دو کتاب حوزه رسانه با حضور عماد افروغ، شهرام گیل آبادی و فرشاد مهدی پور(نویسنده کتاب) در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید