آفتابنیوز : آفتاب- بابک دربیکی: طبق اخباری که منتشر شده است پس از انتشار یک ویژهنامه دانشجویی، برخی از دانشجویان به دفتر یک تشکل اسلامی یورش برده و خساراتی وارد کردهاند. دقت در اخبار منتشره، نشان ميدهد كه ظاهرا هر دو سوی ماجرا، خودشان را متولی اصلي امری خاص میدانند؛ یکسو خود را متولی مسائل قومیتی میداند و به خودش اجازه میدهد برای دفاع از آن چه كه آن را درست مي پندارد، به دیگران حمله کند و حتي دست به خشونت بزند و طرف مقابل خودش را متولی دین و نظام دانسته و خواستار برخوردهای قهرآمیز با آنان شده است.
گرچه متولیگری هیچکدام مشروعیتی ندارد، اما دستکم تشکل اسلامیاي كه به زعم خود، در مقابل مطالب تحريك آميز قومي واكنش نشان داده است، دست به خشونت نزده و از این جهت وضعیت قابلدفاعتری دارد. البته هر دو گروه در این که تلاش دارند با تحریک احساسات قومی یا مذهبیِ دانشجویان فضا را ملتهب کنند، در ایجاد این فضای متشنج سهم دارند؛ در حالي كه تجارب متعدد نشان ميدهد كه ايجاد تشنج در مراكز علمي و فرهنگي، جز آسيبپذير كردن فضاي پيشرفت و توسعه علمي و نيز ايجاد موانع در توسعه فرهنگي و سياسي، نفعي براي كسي ندارد.
دانشگاه فضای عقلانیت و گفتگوست. تکثر آراء و تنوع قومی و زبانی در دانشگاه فرصت مغتنمی است برای گسترش فرهنگ مدارا و همبستگی و از اين نظر، هر دولت مبتني بر عقلانيت، چنين تكثري را فرصت میداند و نه تهدید و از رشد و بالندگی فرهنگهای گوناگون استقبال میکند، كه سياست دولت تدبير و اميد نيز بر اساس سخنان رئيس جمهور و برنامه هاي اعلامي اش، جداي از اين موضوع نيست. اما نباید فراموش کنیم که کثرتگرایی مورد تأیید دولت، کثرتگرایی همگراست و نه واگرایانه. از این رو دگرستیزی و نفرتپراکنی که تنشآفرین است و نزاعهای درونی را شعلهور میکند، قابل تحمل نبوده و با قوانین و آییننامههای مربوط هم به هیچ وجه سازگار نیست. هیچ گروهی نباید به خودش اجازه دهد با سوءاستفاده از احساسات پاک دانشجویی برخی را علیه برخی دیگر تحریک کند و فضا را به بحران بکشاند.
همانطور که پیشتر از سوي دولتمردان اعلام شده است، دولت تدبیر و امید خودش را متعهد به حفاظت و حراست از زبانهای گوناگون رایج در مناطق مختلف ایران میداند. در این خصوص به نظر مي رسد متوليان امر و دولتمردان، تلاشهایی را نیز آغاز كرده اند. اما آنچه بديهي است، هیچ شخص یا گروهی اجازه ندارد به تحقیر و نفرتپراکنی نسبت به زبان رسمی کشور یا دیگر زبانهای رایج بپردازد. هیچ زبانی بر زبانی دیگر برتری ندارد و ادعای برتری زبانی، هیچ تفاوتی با نژادپرستی ندارد و قویاً محکوم است.
به نظر مي رسد كه در برخی از نشریات دانشجویی دانشگاه مورد بحث در آذربايجان شرقي، متأسفانه مطالبی در تحقیر زبان فارسی و فارسیزبانان دیده میشود. سیاستهای دولت در خصوص حراست از زبانهای ایران در جهت تغییر زبان رسمی نیست و در این خصوص ملاک، اصول صریح قانون اساسی است و بدیهی است فراتر از آن نخواهد رفت.
تمامیت ارضی و یکپارچی کشور موضوعی نیست که بر سر آن بتوان بحث و منازعه کرد. متأسفانه در برخی مطالب نشریات مذكور، مباحثی به کار رفته است که آشکارا یکپارچی ایران را نقض کرده است. به کار بردن اصطلاحات رایج گروههای پان ترك و تجزیهطلب و تکرار افسانهها و شایعات آنان در نشریات رسمی دانشجویی که هیچ نسبتی با واقعیتهای جامعه ایران ندارد، مایه شگفتی است و نمیتوان با سهلانگاری از کنار آن گذشت. نظام مقدس جمهوری اسلامی با تقدیم هزاران شهید و جانباز اجازه نداده است که حتي یک وجب از خاک پاک میهن جدا شود و مسلماً پس از این هم به هیچ گروه و فرقهای اجازه نمیدهد تفکرات شومی نسبت به خاک ایران داشته باشند.
از این رو تکرار گفتمان پانترکها و تجزیهطلبها در نشریات دانشجویی پذیرفتنی نیست و شايسته است دانشجویانی که نادانسته به انتشار چنین مطالبی اقدام کردهاند، با توجه به اين كه به نظر مي رسد نه تنها از حيث ادبيات و مفاهيم اصلي مورد استفاده بلكه از نظر محتواي مشخص نشرياتشان، به خود آنان مربوط نباشد، اشتباهات خود را جبران کنند و خود را از نژادپرستي نهفته در چنين ادبيات و كلامي مبرا نمايند و مراقب باشند که کسانی که تعهدی نسبت به ایران ندارند از فضای آزادی که در اختیار آنان قرار گرفته است، سوءاستفاده نکنند. در عين حال، مسئولان ذیربط نیز موظف هستند تا تذکرات لازم را به دستاندرکاران نشریات دانشجویی بدهند تا شاهد تکرار اینگونه رفتارها نباشیم.
همچنين بايد به ياد داشت كه گرچه تشکلهای اسلامی در دانشگاه بايد مروج ارزشهای اسلامی بوده و آن را وظیفه خود بدانند، نباید نگاه خود را مساوي با كل اسلام بدانند و تصور کنند سایر دانشجویان اگر سخنی برخلاف نظر آنها زدند، از دایره دینداری خارج شدهاند و آنها حق دارند در جایگاه قاضی قرار گرفته و برایشان تعیین تکلیف کنند. مسلماً دانشجویان آگاه، قصد توهین به مقدسات و احکام اسلامی را ندارند و اگر سوءتفاهمهایی در این زمینه وجود دارد، بهتر است به جای درخواست برخوردهای قهرآمیز و سوءاستفاده از احساسات مذهبی دانشجویان و مسئولان، با گفتگو مسائل را حل کنند و نهایتاً از مجاری قانونی مطالبات خود را پیگیری کنند.
گفت و گو، تنها راهحل دست يابي به تفاهم اجتماعي است و به نظر نمي رسد براي تبيين اين مشكلات و موضوعات، جز گفت و گو، راه حل ديگري باشد و براي اين منظور، در دانشگاه ها، نيازمند تعامل و همكاري بيشتر گروه هاي دانشجويي هستيم و در عين حال، به دولت تدبیر و امید و مسئولان جدید دانشگاهها که با دقت و برنامه برای بازگرداندن نشاط و امید به دانشگاهها انتخاب شدهاند، یاری برسانند و بهانه به دست کسانی ندهند که همواره با بدبینی و توهم توطئه به فعالیتهای دانشگاهی نگاه میکنند.