هروی: بورس‌های غیرقانونی موجب سلب اعتماد ملی شده
وقتی رئیس سازمان امور دانشجویان وزارت علوم خبر تخلف در بورس دانشجویان را داد مشخص شد تعدادی از دانشجویانی که از سال ۸۵ تا ۹۲ به خارج اعزام شده‌اند، شرایط اعلام شده در فراخوان را نداشتند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: سازمان بورس در دولت نهم و دهم به دانشجویانی بورس داده که یکی از شرایط لازم برای بورس را نداشتند و اکنون با روی کار آمدن دولت جدید این موضوع مشخص شده است.
اما در این زمینه چه کسی مسئول است و باید پاسخگو باشد؟ این تخلف چگونه انجام شده و آیا به خاطر نبود قانون و نظارت است؟
در همین زمینه خبرآنلاین با جواد هروی، رییس کمیته آموزش عالی و آموزش پزشکی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گفت‌وگویی انجام داده است که در ادامه می خوانید:
شما در کمیسیون آموزش چه زمانی در جریان پرونده تخلف در پرونده بورسیه دانشجویان قرار گرفتید؟
هنوز هیچ مقام مسئولی از وزارت علوم درباره این پرونده با ما صحبت نکرده و من از طریق رسانه ها و صحبتهای آقای صدیقی متوجه موضوع شدم. این موضوع بعد از آخرین جلسه کمیسیون مجلس مطرح شد، لذا ما هنوز در کمیسیون فرصت بررسی موضوع را پیدا نکردیم تا آز آقای دکتر صدیقی دعوت کنیم. من همانطور که گفتم از طریق رسانه ها متوجه موضوع شدم. اما به هرحال ایشان هم با سند و مدرک این موضوع را مطرح کردند و حتما ما در کمیسیون به آن رسیدگی می کنیم.
شما قبلا در کمیسیون به این موضوع برخورد نکرده بودید و متوجه آن نشده بودید؟
در سالهای 85 تا 92، 729 نفر به خارج از کشور اعزام شده‌اند که حدود 70 نفر در مقطع کارشناسی و معدل زیر 14 هستند که خلاف قانون است. همچنین حدود 228 نفر مدل کارشناسی زیر 14 و 7 نفر حتی زیر 12هستند.آنها دانشجویانی هستند که با مدارک و مستنداتی که داشتند از بورسیه خارج یا تبدیل به داخل استفاده کردند، بنابراین این مستندات به دست وزارت علوم رسیده و نمی تواند اشتباهی در آن رخ داده باشد.
آنطور که اعلام کردند از 3 هزار دانشجوی بورسیه شده نیمی غیرقانونی هستند. الان تکلیف این دانشجویان چه می شود و چه کسی مقصر است؟
به نظر من باید این موضوع بررسی شود و از دادگاه ها و مراجع زیربط موضوع پیگیری شود. چون به نظر من آنچه که مطرح شده بحث مالی نیست بلکه سلب اعتماد ملی است. نخبگانی بودند که در این سالها حق استفاده از این بورسیه را داشتند اما الان به همین راحتی کس دیگری جای آنها رفته است. نخبگان انتظارات زیادی از ما دارند و وقتی این بی اعتمادی به وجود آید برگردان اعتماد کار آسانی نیست و لطمه زیادی را بر نظام وارد می کند. بنابراین من معتقدم که باید با این موضوع به طور جدی برخورد شود و کسانی که مسبب آن بودند حتما محاکمه شوند.
الان اگر با بررسی کمیسیون مشخص شود که مسئولان دولت قبلی مقصر بودند می توان آنها را به دادگاه کشاند و برخورد کرد؟
سازمان بازرسی کل کشور و قوه قضاییه باید در این موضوع ورود کنند، چون نباید هر بی قانونی در کشور انجام شود و به راحتی از کنار آن بگذریم. قرار است اگر هر جا قانون زیر پا گذاشته می شود، مجریان دستگاه قضا به سراغ آنها بروند. ما سه قوه در کشور داریم که به طور مجزا از هم کار می کنند، قوه قضاییه وظیفه نظارت و بازخواست از کسانی که قوانین را زیرپا می گذارند را دارد. به نظر من باید با این موضوع با شفافیت برخورد کرد چون نظام علمی کشور زیرسوال می رود.
با توجه به اینکه گفتید هنوز فرصت بررسی این موضوع را در کمیسیون نداشتید چه برنامه ای برای این موضوع دارید و چطور آن را بررسی می کنید؟
از آقای دکتر صدیقی دعوت می کنیم تا مستندات را بیاورند و صحت آنها مشخص شود، دراین صورت در کمیسیون آموزش یا اصل 90 درباره آن تصمیم گیری می شود و به دستگاه قضا ارجاع می دهیم. به نظر من صدمه زدن به نخبگان تبعات خوبی ندارد و از نظر علمی به کشور صدمه می زند. ما نباید شرایط مهاجرت نخبگان را خودمان فراهم کنیم، وقتی در اعزام بورسیه دانشجویان این چنین بی عدالتی می شود راه برای مهاجرت نخبگان فراهم می شود،این شرایط اصلا مطلوب نیست و نظام علمی کشور افت می کند.
با وجودی که امکانات علمی کشور نسبت به قبل بهتر است، قرار بود که تعداد بورسیه ها کمتر شود اما چرا چنین نشد؟
روالی که الان برای اعزام وجود دارد در گذشته نبوده است. در اوایل انقلاب ما 175 هزار دانشجو داشتیم اما الان به 4.5 میلیون نفر رسیده است. از سه اول انقلاب آماری از تعداد دانشجویان بورس نداریم اما در سالهای 61 تا 64 به 800 نفر رسید. قانونی در سال 64 در مجلس تصویب شد که اعزام شوندگان باید بالای مدرک کارشناسی باشند و برای دوره کارشناسی ارشد و دکتری بروند. برای همین در سال 69 تعداد دانشجویان بورس، به هزار نفر رسید و در سال 72 به 1200 نفر. از سال 92 تعداد بورسیه ها کمتر شد چون فضای ادامه تحصیل را در کشور داشتیم و الان این آمار به 10 درصد آمار گذشته رسیده است و در سال 89 تعداد دانشجویان بورسیه 170 نفر بودند. اما هر دانشجویی که ما بورس می کنیم حدود یک میلیارد تومان برای دولت هزینه دارد، بنابراین طبیعی است که نسبت به این موضوع حساس باشیم و اجازه تبعیض و بی عدالتی را در توزیع سهمیه بورس ندهیم. باید ضریب اطمینان را بالا ببریم اگر این بی اعتمادی به وجود آید، ضربه مهلکی است.
اگراین موضوع با دستور وزیر انجام شده باشد باز هم محاکمه قضایی می شود؟
هیچ کس در برابر قانون مصون نیست، قانون برای همه یکسان است. فرقی بین وزیر و فرد معمولی وجود ندارد.
به نظر شما این اتفاق برای این نیست که نحوه پذیرش دانشجوی بورس دست مسئولان را در بی عدالتی و تبعیض باز می گذارد؟ یعنی نباید در قانون بازنگری شود؟
ما باید بررسی کنیم ، اگر مشکل در قانون است بازنگری شود. در قانون سال 85 شرایط اعطای بورسیه به دانشجویان ممتاز و المپیاد بود، اما ماده ای اضافه شد که افراد با سابقه فرهنگی و اجتماعی هم می توانند متقاضی اعزام شوند. به نظر من مشکل در همین جاست چون دست مسئولان را باز گذاشتیم و با همین کار امکان بی عدالتی وجود دارد، بنابراین ضرباهنگ یک نوع رانت را ایجاد کردیم. الان بیسترین متقاضیان بورس کسانی هستند که ملاک اعزام آنها همان فعالیتهای فرهنگی است که به نظر من خیلی پذیرفتنی نیست. هدف بورسیه این بود که توان علمی دانشجویان را بسنجیم و بورس بدهیم. پس باید این قانون اصلاح شود.
اما سال قبل وقتی نحوه پذیرش دانشجوی بورس تغییر کرد کمیسیون زیاد با آن موافق نبود.
آقای صدیقی رئیس سازمان امور دانشجویان وزارت علوم اعلام کردند که نحوه پذیرش تغییر می کند و دانشجویانی که خواستار اعزام به خارج هستند در آزمون دکترا شرکت کنند. ما اعتراض کردیم که این شیوه باید شفاف شود که خوشبختانه ایشان در کمیسیون این موضوع را توضیح دادند و مشکل حل شده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید