جریان پرونده باید به سود ایران باشد
آفتاب‌‌نیوز : 
ولی در کنار تمامی تلاش ها و فعالیت هایی که صورت می گیرد آنچه بیش از همه چشمگیر است رقابت سخت و فشرده امریکا و ایران برای تقویت جبهه خود است تا در اجلاس نوامبر بتوانند کفه ترازوی شورای حکام را به نفع خود سنگین تر کنند.
امریکا در ارتباط با کره شمالی توانسته به موفقیت هایی دست یافته در حقیقت سران پیونگ یانگ را بر سر عقل بیاورد. اگر چه عنوان می شود اجلاس گروه 6 در پکن که درباره فعالیت های هسته ای کره شمالی برگزار می شود نتوانسته مفید باشد اما واشنگتن و پیونگ یانگ در مسیر تنش زدایی قدم برداشته و موفق به اعتماد سازی شده اند. به همین دلیل در انتقادات و اظهارات مقامات امریکایی اثری از کره شمالی نیست و محور اصلی را ایران و سوریه تشکیل می دهند.
راهی که امریکا و متحدانش در قبال پرونده هسته ای ایران در پیش گرفته اند به شورای امنیت سازمان ملل ختم می شود در حالی که تهران و دوستانش در تلاش هستند ضمن جلوگیری از ارجاع پرونده به شورای امنیت؛ به صورتی مثبت این پرونده را ببندند. ولی سوال این است که به چه دلیل در ماههای گذشته اختلافات شدید شده و فشارها به ایران افزایش یافته است؟
برخلاف انتظاری که وجود داشت و القای این مساله که تیم و گروه جدید هسته ای قادر است جریان پرونده هسته ای را به نفع ایران تغییر دهد. متاسفانه در اجلاس گذشته شورای حکام نه تنها چنین مساله ای روی نداد بلکه شرایط به مراتب نسبت به گذشته حادتر شد به گونه ای که فشارها و هماهنگی های امریکا و دوستانش سبب گردید راه شورای امنیت کوتاه تر شود. در حالی که چنین وعده داده شده بود که موقعیت ایران تقویت شود.
در روزهای گذشته که فعالیت ها تشدید شده شاهد بعضی اظهارات و واکنش های تند بوده ایم که نشان از عصبانیت دارد. در حالی که هرگونه واکنش و برخورد آمرانه و دور از عقلانیت در این مقطع نه تنها راهگشا نیست بلکه می تواند بازتاب های تخریبی در پی داشته باشد.
ایران باید تمامی امکانات وعوامل خود را برای ایجاد چرخش در روند پرونده هسته ای به نفع خود به کار گیرد در این راستا یکی از اقداماتی که می تواند مفید و راهگشا باشد استفاده از تجربیات و دانش تمامی افراد وگروههایی است که در این ارتباط دارای طرح و برنامه هستند که از جمله آنها باید به تیم هسته ای پیشین و چهره هایی اشاره کرد که دارای مقبولیت بین المللی هستند.
متاسفانه نگاه جامعه جهانی نسبت به گروه جدید اجرایی در ایران چندان مثبت نیست و یا این که امریکا و متحدانش سعی دارند چنین وانمود کنند که هیات حاکمه جدید تمایلی به مذاکره و گفت و گو ندارد تا از این طریق، جبهه خود را تقویت کرده و خواسته هایش را به کرسی بنشاند لذا این وظیفه همگی است تا ضمن تلاش برای ابطال این القائات، به هماهنگ سازی فعالیت ها و دیدگاه ها پرداخته و با بهره گیری از تجربیات و علم و دانش تمامی صاحب نظران، قدرت چانه زنی و توانمندی علمی خود را بالا ببرد.
اجلاس آتی نوامبر برای ایران از اهمیت خاصی برخوردار است لذا برای موفقیت در این آزمون نمی توان بی گدار به آب زده و واقعیت ها را نادیه گرفت. امروزه زمانی نیست که با اتخاذ و پیش گرفتن سیاست حذفی، دور خود دیوار بکشیم و یا محدودیت ایجاد کنیم بلکه باید با آغوش باز به سراغ تمامی صاحب نظران رفته و با بهره گیری از تجربیات و دانش آنها کفه ترازو را به نفع ایران سنگین تر کنیم.
ولی در کنار تمامی تلاش ها و فعالیت هایی که صورت می گیرد آنچه بیش از همه چشمگیر است رقابت سخت و فشرده امریکا و ایران برای تقویت جبهه خود است تا در اجلاس نوامبر بتوانند کفه ترازوی شورای حکام را به نفع خود سنگین تر کنند. امریکا در ارتباط با کره شمالی توانسته به موفقیت هایی دست یافته در حقیقت سران پیونگ یانگ را بر سر عقل بیاورد. اگر چه عنوان می شود اجلاس گروه 6 در پکن که درباره فعالیت های هسته ای کره شمالی برگزار می شود نتوانسته مفید باشد اما واشنگتن و پیونگ یانگ در مسیر تنش زدایی قدم برداشته و موفق به اعتماد سازی شده اند. به همین دلیل در انتقادات و اظهارات مقامات امریکایی اثری از کره شمالی نیست و محور اصلی را ایران و سوریه تشکیل می دهند.
راهی که امریکا و متحدانش در قبال پرونده هسته ای ایران در پیش گرفته اند به شورای امنیت سازمان ملل ختم می شود در حالی که تهران و دوستانش در تلاش هستند ضمن جلوگیری از ارجاع پرونده به شورای امنیت؛ به صورتی مثبت این پرونده را ببندند. ولی سوال این است که به چه دلیل در ماههای گذشته اختلافات شدید شده و فشارها به ایران افزایش یافته است؟
برخلاف انتظاری که وجود داشت و القای این مساله که تیم و گروه جدید هسته ای قادر است جریان پرونده هسته ای را به نفع ایران تغییر دهد. متاسفانه در اجلاس گذشته شورای حکام نه تنها چنین مساله ای روی نداد بلکه شرایط به مراتب نسبت به گذشته حادتر شد به گونه ای که فشارها و هماهنگی های امریکا و دوستانش سبب گردید راه شورای امنیت کوتاه تر شود. در حالی که چنین وعده داده شده بود که موقعیت ایران تقویت شود.
در روزهای گذشته که فعالیت ها تشدید شده شاهد بعضی اظهارات و واکنش های تند بوده ایم که نشان از عصبانیت دارد. در حالی که هرگونه واکنش و برخورد آمرانه و دور از عقلانیت در این مقطع نه تنها راهگشا نیست بلکه می تواند بازتاب های تخریبی در پی داشته باشد.
ایران باید تمامی امکانات وعوامل خود را برای ایجاد چرخش در روند پرونده هسته ای به نفع خود به کار گیرد در این راستا یکی از اقداماتی که می تواند مفید و راهگشا باشد استفاده از تجربیات و دانش تمامی افراد وگروههایی است که در این ارتباط دارای طرح و برنامه هستند که از جمله آنها باید به تیم هسته ای پیشین و چهره هایی اشاره کرد که دارای مقبولیت بین المللی هستند.
متاسفانه نگاه جامعه جهانی نسبت به گروه جدید اجرایی در ایران چندان مثبت نیست و یا این که امریکا و متحدانش سعی دارند چنین وانمود کنند که هیات حاکمه جدید تمایلی به مذاکره و گفت و گو ندارد تا از این طریق، جبهه خود را تقویت کرده و خواسته هایش را به کرسی بنشاند لذا این وظیفه همگی است تا ضمن تلاش برای ابطال این القائات، به هماهنگ سازی فعالیت ها و دیدگاه ها پرداخته و با بهره گیری از تجربیات و علم و دانش تمامی صاحب نظران، قدرت چانه زنی و توانمندی علمی خود را بالا ببرد.
اجلاس آتی نوامبر برای ایران از اهمیت خاصی برخوردار است لذا برای موفقیت در این آزمون نمی توان بی گدار به آب زده و واقعیت ها را نادیه گرفت. امروزه زمانی نیست که با اتخاذ و پیش گرفتن سیاست حذفی، دور خود دیوار بکشیم و یا محدودیت ایجاد کنیم بلکه باید با آغوش باز به سراغ تمامی صاحب نظران رفته و با بهره گیری از تجربیات و دانش آنها کفه ترازو را به نفع ایران سنگین تر کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید