به گزارش دفتر رييس جمهور با ارسال متني به صورت پرسش مردم و پاسخ از احمدينژاد، نظرات وي را در خصوص موارد مختلفي همچون پاسخگويي دولت، انتخاب كابينه و تحقق وعدهها و ... منتشر كرده و در اختيار رسانهها قرار داده است. متن كامل اين پرسش و پاسخ به اين شرح است:
امروزه روشهاي اطلاعرساني متنوع و متكثرند. گفت و گوي روياروي با رسانهها شيوه رايجي است. اين شيوه مورد قبول رييسجمهور آقاي دكتر احمدينژاد و دولت نهم نيز هست. در اين مدت كوتاه تا كنون چند مورد بدين گونه است، پاسخ به پرسشهاي خبرنگاران عزيز در هر مسير و برزن و گذري نيز در كنار نشستهاي مطبوعاتي، شيوه ديگر اطلاعرساني، بلكه اطلاعگيري رسانهاي است. اين نيز تا كنون وجود داشته است و همين طور پايگاههاي اطلاعرساني الكترونيكي، در هر حال پست الكترونيك رياست جمهوري
dr-ahmadinejad@president.ir و شماره تلفن 6133 رياست جمهوري در همه وقت شنونده صدا و قلم مردم و سنگ صبور دردهاي آنان نيز هست.
علاوه بر اين همه، دفتر رييسجمهور نقدها و پرسشهاي مطروحه خصوصا در رسانهها كه قسم عمده آن پرسشهاي خواص و طبقات ويژه جامعه است را نيز رصد ميكند و در طول هفته، در فرصتهاي كوتا حاصل شده به استحضار رياست محترم جمهوري رسانده و پاسخ ايشان را اخذ و تقرير ميكند تا اين روش نيز به ساير روشها افزوده شود و اگر خداوند ياري كند متناوبا در رسانهها صريح و صميمي با رييس جمهور به گفت و گو بنشينيم.
دفتر رييسجمهور از همه پرسشها، براي طرح در اين ستون استقبال ميكند، تا رسانهها چگونه تعامل كنند. اين ما و اين خوانندگان عزيز. قرار بود دولت در هر عرصهاي تحولي ايجاد كند، اين هم يك تحول در كنار قبول همه شيوهها.
سوال) آقاي دكتر احمدينژاد، يكي از اهداف اعلام شده جنابعالي، تلاش براي پاسخگو كردن دولت است و ميدانيم كه روشها و برنامههايي هم براي تحول در اين زمينه و ارائه گزارشهاي منظم به افكار عمومي داريد و برخي شروع هم شده است، ولي اگر اجازه دهيد بعضي نقدها و سوالات راجع به دولت احمدينژاد را به طور ويژه با جنابعالي طرح كنم.
پاسخ) من از دولت، هيچ تلقي شخصي ندارم و بنابراين تعبير «دولت احمدينژاد» اگر به معناي مالكيت خصوصي يا انتساب دولت به شخص خاصي باشد، تعبير گمراهكنندهاي است. ما «نقد دولت» را بر مردم و نخبگان و «نقدپذيري» را بر دولت و دولتمردان واجب شرعي ميدانيم. دموكراسي غرب را قبول ندارم، چون حاوي عوامفريبي و مغزشويي و پوششي براي سرمايهسالاري است، ولي نظارت دائمي بر دولتمردان را يك تكليف شرعي و مصداق بارز امر به معروف و نهي از منكر ميدانم.
بيصبري در برابر «امر به معروف» را دليل بر بيظرفيتي و بلكه نوعي استكبار ميدانم و بگذاريد صريحتر بگويم. دولت اسلامي و انقلابي را برخلاف ترسيم تبليغاتي مخالفانش، يك دولت بسته و انقباضي نميدانيم، بلكه معتقد به تحول بيوقفه هستيم. انقلاب مستمر و استمرار انقلاب، در گرو نقد و نقدپذيري است. ايدههاي ما روشن و قطعي است، ولي برنامههاي ما و لااقل بخشهايي از آن، به روي انتقادات و پيشنهادهايي كه از خارج دولت ميرسد كاملا باز و آماده رفع اشكال است. ما براي پيشبرد كارهايمان، روي نقدها و پيشنهادهاي مردمي حساب جدي باز كردهايم و دولت مردمي بايد غرق در مردم باشد. اين دولت از مردم، نه قابل تشخيص خواهد بود و نه قابل تفكيك. جاي اين دولت در دل مردم خواهد بود نه بالاي سر مردم.
تازه اول عشق است. ما از راههاي متعددي به افكار عمومي متصل هستيم، ولي در اين حوزه هرچه زيادهروي كنيم، اسراف نخواهد بود. نه فقط «انتقادات اعلام شده» بلكه نقدهاي گفته نشده و صداهاي ضعيف كه معمولا ناشنيده ميمانند، بايد رصد شوند و پاسخگويي ما هم لطفي از ناحيه دولت نيستف بلكه وظيفه شرعي ماست. ما هنوز كار اصلي را شروع نكردهايم. ما اول راه و شديدا محتاج پيشنهادهاي مردمي هستيم، ولي من نگرانم كه وقتي كار ما به طور جدي شروع شود، نه اشكالات واقعي ما و نه صداي تودهها و مستضعفين بي هياهو، بلكه فقط جنجالهاي سازماندهي شده و غير منصفانه به گوشها برسد كه منشاء آنها اتفاقا نه « عقلانيت» يا « حقوق مردم» بلكه «منافع به خاطر افتاده» اقليتهاي خاص باشد كه هم پول دارند و هم روزنامه و هم اهرم فشار و هم ارتباط با خارج نه تنها پاسخگوي رسانهها و مردم نخبگان خواهم بود، بلكه دولت، دولت همه آنهاست و دولت احمدي نژاد نيست. همه با هم بايد اوضاع را اصلاح كنيم و هيچ تعصبي در اين زمينه نبايد داشت. ولي متقابلا ً متواضعانه خواهش ميكنم رسانهها اجازه ندهند كه در جنجالهاي تخريبي، بجاي « حقوق مردم»، صرفا منافع خواص در بوقها منعكس شود و صداي تودههاي مردم و محرومين لابهلاي صداي كلفت صاحبان منافع گم شود. در عين حال، گوش ما به روي نقدهاي غير منصفانه هم باز خواهد بود.
سوال) يكي از نقدهايي كه شده است، مشاركت ندادن همه احزاب و جريانهاي اصولگرا در فهرست وزراي معرفي شده است و در حالي كه صدها چهره شناخته شده اصولگرا وجود دارند، تركيب اصلي دولت را چهرههاي كاملا جديد تشكل دادهاند. چرا؟
احمدينژاد در پاسخ به اين پرسش گفت: در مجلس هم گفتم كه انتخاب يك وزير از ميان صدها چهره شايسته اصولگرا، بسيار مشكل است و تعداد وزيران محدود است، ولي دامنه اصولگرايي بسيار وسيع است و ما خوشبختانه فقر نيروهاي زبده اصولگرا و عدالتخواه نداريم و به همين دليل، انتخاب كردن براي ما بسياري دشوار بوده است، اما روشن است كه دولت عدالتخواه، يك دولت حزبي نيست و مطلقا قرار نبوده كه مشمول سهميهبندي حزبي شود. همچنين علاوه بر صلاحيت علمي و عملي و عدالتخواهي، يك شرط ديگر هم در انتخاب وزير دخالت دارد و آن «انسجام در روش» ميان اعضاي دولت است. انسانهاي شريف و قوي بسيارند، ولي فرصت ما كوتاه است و اگر بخواهيم 6 ماه با يك سال را صرف آشنايي تدريجي و حضوري با يكديگر كنيم و به تدريج قلقگيري صورت گيرد و جا بيفتيم، زمان زيادي از دست ميرود. گزينش از ميان افراد، آشناتر، « كارآمدي دولت» را ارتقاء ميدهد. ضمن اينكه ما ادعا نداريم كه در دولت، مردان استثنايي يا بينظير حضور يافتهاند و سوپرمن هستند. ما ميخواستيم با كمترين ميزان اتلاف وقت و كمترين چالش و سوء تفاهم، هرچه سريعتر وارد عمل شويم. شما ببينيد كه تنها 2 ماه از تشكيل دولت گذشته و دولت هنوز تكميل نشده، به ما ميگويند « پس كو عدالت»؟! ما بايد معجزه ميكرديم تا مقبول ميافتاد، ولي به شما بگويم كه اين معجزه به خواست خدا به دست مردم عدالتخواه و بندگان صالح و خدوم اتفاق ميافتد. ما از مطالبات مشروع مردمي هرگز نميترسيم و آن را كاملا ً بجا ميدانيم و خود ما ميخواهيم اين مطالبات كه « موتور تكامل » است، بيدار باشد و ما را وادار به كار بيشتر و شبانهروزي كند و خوشحاليم از اينكه قبلاً «واحد زمان» و موعد « عمل به وعدهها» ، « سال » بود، ولي در اين دولت، واحد زمان، « هفته و روز» شده است. ارزش زمان، بيشتر شده و اينكه ناكردههاي 4 ساله و 8 ساله، ظرف دو هفته و دو ماه از ما مطالبه ميشود، از ناحيه ما كاملا مثبت تلقي ميشود، بخصوص اگر چاشني « منطق » هم به آن اضافه بشود.
و اين اتفاق به لطف خداوند، افتاده است، يعني بيطرفانه بررسي كنند كه آيا برادران ما ظرف اين 2 ماه بااندازه 6 ماه كار كردهاند يا نه؟! من توقع « پروپاگانداي غربي» و تبليغات و مبالغه در كاركرد دولت را ندارم و با آن مخالفم، ولي انعكاس بخشي از واقعيت – نه حتي همه آن – هم كافي است، من معقتد به « تبليغات » نيستم و به « شعور مردم» ، اعتماد بيشتري دارم. بارها ديدهايم كه مردم عليرغم سر و صداهاي رسمي، تصميم گرفتهاند و جزئيات حاكم بر طبقه به قول شما اليت (elite) و به اصطلاح نخبگان و خواص را در هم شكستهاند.