آفتابنیوز : آفتاب- سرویس سیاسی: رسول منتجبنیا در گفتو گو با آفتاب میگوید: یکی از افتخارات دولت روحانی این است که ادبیات سخیف دولت قبل را کنار گذاشت. حالا خود این دولت نباید به دلیل عصبانیت در دامی که افراطیون برایش گستراندهاند گرفتار شود.
رسول منتجبنیا در تحلیل اظهارات دکتر روحانی در همایش «سفیران و رئیسان نمایندگیهای ایران در خارج از کشور» و استفاده از واژه «تعاملگریز» و «مذاکرهگریز»، و اینکه «هر وقت میخواهد مذاکره شود یک عده میگویند داریم میلرزیم؛ خوب به جهنم بروید یک جای گرم پیدا کنید» میگوید: در اینجا به دو نکته باید اشاره شود. نکته اول درباره کسانی است که امروز بیش از همه خود را طرفدار انقلاب و نظام و منافع کشور و ملت می دانند. در میان آنها افراد مخلص و صادق هم البته زیاد است که از روی صداقت صحبت می کنند؛ ولی بسیاری از طراحان این مسائل و عاملان موثر اینها کسانی هستند که بیشتر از امام و رهبری و رئیس جمهور و نیروهای انقلابیها خود را دلسوز نظام و انقلاب می دانند در حالی که برخی از اینها در هیچ کدام از صحنه انقلاب و جنگ حضور نداشتند. بعضی به دلیل شرایط سنی و بعضی به دلایل دیگر مخالفت و همراهی با این حوادث نداشتند.
وی به آفتاب گفت: حالا سوال من این است که چطور شده عدهای که دلواپس رژیم شاهی و ظلم و ستم آنها نبودند، دلواپس جنگ تحمیلی و جنایت صدام نبودند اما در دولت نهم و دهم دلواپس کجاندیشی و اختلاس دولت و اطرافیان آن نبودند اما امروز دلواپستر از همه جناحهای سیاسی، رهبری، رئیس جمهور، روسای سه قوه و مراجع و علما هستند. این خود جای شک و سوال دارد. چرا وقتی یک تیمی متخصص و متعهد و دیپلمات کار می کند، دولت و رهبری از ان حمایت می کند و آنها با کمال دقت و احتیاط و بدون شتاب و عجله پیش می روند و نشانههای پیروزی هم در کار آنها دیده می شود اما این عده نگران هستند. آیا اینها هدف شان بدگمانکردن مردم به نظام و دولت است و میخواهند جلوی عملکرد دولت را سد کنند؟ نکند عدهای از حلنشدن مسائل بینالمللی سود دارند و نگران هستند که هیئت مذاکره موفق نشود. آیا منافع این افراد در تنشهای سیاسی داخلی و بینالمللی است؟
وی افزود: نکته دوم صحبت من این است که من به عنوان حامی دولت و دوست به دولت و وزرا عرض میکنم که یکی از شگردهای طیف تندرو عصبانیکردن رئیس دولت و ورزا است تا اینها از روی عصبانیت و دلسوزی کنترل خود را از دست بدهند و اینها از این عصبانیت سوژه بگیرند. دولت باید کاملا مواظب گفتار و ادبیات و برخورد خود باشند تا بهانهای به دست منتقدان ندهند و آنها دولت را پیش افکار عمومی بد جلوه ندهند. آنها منتظر شنیدن جملهای هستند تا حاشیهسازی کم شود. دولت باید سرگرم کار و عمل به وظایف خود باشد و مشغول جواب گفتن و ادبیات این نوعی نباشد. دولت اگر خواستند پاسخ بدهند باید با همان ادبیات متینی که دکتر روحانی تا به امروز استفاده می کرد کار کند.
یکی از افتخارات دولت روحانی این بود که آن ادبیات سخیف را کنار نهد و از ادبیات فاخر، دیپلماتیک، متین و قابل قبول در سطح عامه مردم است. همان ادبیاتی که ایشان در مناظرهها و سخنرانیهای خود تا به حال استفاده کرده است. وی در پایان گفت: مردم ما عاشق اخلاق و ادبیات پسندیده هستند و نسبت به ادبیات مبتذل بدبین هستند. دولت نباید اجازه دهد که افراطیون و منتقدان آنها را عصبانی کرده و از ادبیات اصیل خود دور کنند.
چرا پاسخ این ها را نمی دهید شما نباید یک شبکه برای اطلاع رسانی داشته باشید
دلم گرفت از این جمله واقعا این چه برنامهی خبری است چرا نمی گوید زمانی هیچ کس حق حرف زدن نداشت ان موقع کجا بود حال که منتقدان داخلی ... شما را به تنگ اورده اند