اتفاق شگفت در ساعت 22:30
ساعت های پایانی سه شنبه شب، درج یک زیرنویس، خیل اصحاب فرهنگ و هنر را پای تلویزیون کشاند. این زیرنویس در جمله ای کوتاه از حضور بالاترین مقام فرهنگی دولت در بخش گفت و گوی ویژه این رسانه خبر می داد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: آیا دعوت از وزیر فرهنگ دولت اعتدال نشانه تغییر در نگاه رادیو و تلویزیون بود؟ این نخستین سؤالی بود که در ذهن خبرنگاران جرقه زد. علی جنتی در حالی بهارستان را به مقصد جام جم ترک کرد که مانند ما اهل رسانه نمی دانست چه اتفاقی در استودیو شبکه دو رقم می خورد.
در این اوضاع و احوال، گفت و گوی خبری 22:30 می توانست برای وزیر فرهنگ دولت فرصتی مغتنم و برای اهل سیما حرکت جبرانی تعبیر شود. اما در سوی دیگر این میدان، خیل منتظران و مخاطبان در این اتفاق به صورت یک آزمون نظر دوختند؛ آزمونی که دست کم تکلیف این پرسش مهم افکار عمومی را روشن می کرد که آیا تلویزیون از موضع رقابت و تقابل با وزارت فرهنگ خارج شده است.
هنوز زمان چندانی از مصاحبه نگذشته بود که پیامک های حاوی انتقاد و نارضایتی از روند مصاحبه به خطوط تلفن سرازیر شد. به ظاهر فلش اعتراض، مجری برنامه را نشانه رفته بود. اما روی سخن آنها با سازندگان و مدیران برنامه بود که چرا برای یک بحث جدی حول عملکرد یک ساله حوزه فرهنگ دولت مصاحبه گری از تیم کارشناسان این خطه انتخاب نکرد ه اند.
اما ضعف مجری و بیگانگی او با دنیای هفت گانه هنر، همه داستان مواجهه تلویزیون با وزیر فرهنگ نبود. میزبان علی جنتی به طور ناباورانه آداب و اصول گفت و گو را پاس نداشت. سؤالات مجری نه تنها محتوای تخصصی نداشت که لحن و ادبیاتی پرخاشگرانه یافت، ریتم گفت و گو به نحو کلافه کننده ای بارها برهم خورد؛ آن هم به دلیل ناشکیبایی مصاحبه گر برای شنیدن پاسخ ها و توضیحات مصاحبه شونده.
در نگاه اهل رسانه هر خبرنگاری بویژه هنگام گفت و گو با مدیران امور، نماینده افکار عمومی است و هر پرسش او می بایست بازتابی از علایق، انتظارات و ایستارهای آنها باشد اما دریغا که انبوه سؤالات مصاحبه گر جام جم نه نسبتی با مطالبات فرهنگی شهروندان داشت و نه بهره ای از نقدهای اهل فن برده بود. آنچه در برابر وزیر فرهنگ بر زبان نماینده تلویزیون جاری شد ملغمه ای از سؤالات القایی بود که در خوشبینانه ترین نگاه، احساسات و ذهنیات مصاحبه کننده را بازتاب می داد.
گویی قرار نبود مهمترین نشست تلویزیونی وزیر فرهنگ دولت اعتدال در مسیر منطقی به سرمنزل مقصود برسد و در دیالوگی جدی تصویری شفاف از حوزه مدیریت فرهنگی دولت یازدهم به شهروندان عرضه شود. بنابراین دور از انتظار نبود که اصحاب فرهنگ در پایان چنین نشستی، زبان حسرت به کام گیرند که نسیم اعتدال و تغییر هنوز به جام جم نرسیده است.
با این حال وزیر روحانی از آزمون شگفت تلویزیون با چهره ای خندان بیرون آمد. او در برابر حس پرخاشجوی مجری رفتاری آرام به نمایش گذاشت و رفت و برگشت های کلافه کننده مجری باعث نشد او قافیه کلام را ببازد. جنتی در این فرصت کوشید برخلاف میل و مراد میزبانش تصویری شفاف از سیاست ها و اندیشه های دولت اعتدال در عرصه فرهنگ عرضه نماید. او در این راستا رشد تکاملی و جایگاه جهانی سینمای ایران را ستود، اظهار امیدواری کرد سینما باید بتواند ارزش های ملی و دینی ما را به بینندگان داخلی و خارجی ارائه کند. وزیر فرهنگ روحانی فصلی مبسوط از نشست خود را به تشریح دغدغه های رهبر معظم انقلاب در حیطه فرهنگ و طرح ها و تدابیر همکارانش برای پاسخ به این انتظارات اختصاص داد تا نقطه پایانی باشد بر موج شایعه پراکنی ها و اختلاف افکنی ها در این باره.
گزارش یک ساعته وزیر برای عائله بزرگ هنر از گروه تجسمی ها گرفته تا اهل موسیقی و نشر رگه هایی از امید در برداشت.
به گزارش روزنامه ایران، هیچ کس خوش ندارد چنین نشست خبری را با عیار رایج بازار سیاست یعنی قانون برد و باخت قضاوت کند اما واقعیت این است که ادبیات و گفتمان نماینده دولت در این نشست (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) و نماینده صدا و سیما تابلویی از رفتار این دو نهاد متولی در حوزه فرهنگ است و می توان با مرور دوباره در لابه لای سؤالات مجری و پاسخ های وزیر دریافت که این دو به عرصه فرهنگ چگونه می نگرند، دغدغه های آنها در این عرصه از چه جنسی است و عقاید و ذهنیات تلویزیونی ها و ارشادی ها چه نسبتی با انتظارات و علایق شهروندان ایرانی دارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید