دیپلمات آمریکایی: روحانی به فضای مناسبات تهران - واشنگتن امید و طراوت بخشید
دیپلمات آمریکایی با اشاره به این که حسن روحانی رییس جمهوری ایران در یک سال گذشته لحن تازه ای را وارد عرصه سیاست کرده و سخنانش با استقبال بی سابقه ای روبه رو شده است، گفت، همین لحن باطراوت، امید و خوش بینی در مناسبات دو کشور ایجاد کرده است.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: 'جان لیمبرت' سفیر سابق آمریکا در موریتانی در گفت وگو با ایرنا با اشاره به این که 34 سال بدبینی میان دو کشور فضای تلخ و دشمنی های بی دلیلی میان دو ملت ایجاد کرده بود، گفت: در این سال ها برخوردهای تند و تحریک آمیز از سوی سیاستمداران دو طرف به عادت تبدیل شده بود.
لیمبرت اظهار کرد: در فضای تازه ای که در این یک سال به وجود آمده، یخ این عادت ها به تدریج در حال ذوب شدن است.
وی افزود: ما در یک سال اخیر کمتر شاهد شعار های تند و تحریک آمیزی بوده ایم که مانع نزدیک شدن دو ملت به یکدیگر می شد، این خود نشانه تغییر فضای سیاسی میان دو کشور است.
دیپلمات آمریکایی گفت: به نظرمن این فضای تازه زمینه را برای تفاهم بیشتر میان تهران - واشنگتن و تلاش های جدی تر برای حل اختلافات فراهم کرده است.
لیمبرت با اشاره به این که نباید انتظار داشت همه اختلاف ها یک شبه از میان برداشته شود اظهار کرد، گرچه گفت وگو های هسته ای تا کنون فراز و نشیب هایی داشته و باز هم خواهد داشت، اما سرانجام باید به توافق و آشتی میان دو ملت منجر شود.
معاون سابق وزیر امور خاجه آمریکا افزود: یکی از دلائل ضرورت این آشتی تغییرات فاحشی است که در نقشه راهبردی منطقه و جهان پیدا شده است.
این دیپلمات و استاد دانشگاه برای نمونه به پیدایش و قدرت گرفتن گروه تروریستی داعش در منطقه اشاره کرد و گفت: تردیدی نیست که گسترش تروریسم در منطقه تهدیدی علیه منافع دو کشور به شمار می رود و بی توجهی به آن می تواند این منافع را با خطرات جدی روبه رو کند.
بنابر این چه دو کشور دوست داشته باشند و چه نداشته باشند، منافع راهبردی هر دو در منطقه حکم می کند که با کنار گذاشتن کینه ها به آشتی و همکاری روی بیاورند و این جبر تاریخ است.
لیمبرت گفت: آنچه در این میان اهمیت دارد این است که آیا دو طرف با همه مشکلات سیاسی که با آن روبه رو هستند قدرت و توانایی حفظ این فضای به نسبت مثبت را خواهند داشت یا خیر؟
وی درباره اختلاف های موجود در گفت وگو های هسته ای تصریح کرد: اختلاف ها در این زمینه نکات تکنیکی یا قانونی مربوط به برنامه ای هسته ای نیست، بلکه مسائل سیاسی و فرهنگی است.
وی افزود: تعابیری مثل غرور ملی، تعهدات بین المللی یا حقوق ملی و غیره که ما بار ها در این مذاکرات شاهد مطرح شدنشان از سوی دو طرف بودیم به مسائل تکنیکی ربطی ندارند و من تردید ندارم که اگر در این مذاکرات صرفا به به جنبه های تکنیکی مسئله هسته ای توجه می شد تا کنون به نتیجه مثبت رسیده بود.
لیمبرت با بیان این که گروه هایی در هر دو کشور بر پایه همین ملاحظات سیاسی و فرهنگی سد بزرگی در مقابل به نتیجه رسیدن این مذاکرات به وجود آورده اند، گفت: هر دو طرف حرف از اعتماد و اطمینان می زنند، اما غافل هستند از این که اعتماد و اطمینان پدیده ای نیست که از آسمان به زمین بیفتد بلکه انسان ها باید برای به وجود آمدن آن تلاش کنند.
وی که مدت ها در ایران زندگی کرده و با فرهنگ و ادبیات ایرانی بخوبی آشناست، در پاسخ به این سوال که آیا امکان رسیدن به توافق جامع در چارچوب زمانی تعیین شده وجود دارد یا خیر؟ گفت: من عادت به پیش بینی ندارم اما هیچ چیز غیر ممکن نیست.
لیمبرت اظهار کرد: در فضای تازه ای که در این یک سال به وجود آمده، یخ این عادت ها به تدریج در حال ذوب شدن است.
وی افزود: ما در یک سال اخیر کمتر شاهد شعار های تند و تحریک آمیزی بوده ایم که مانع نزدیک شدن دو ملت به یکدیگر می شد، این خود نشانه تغییر فضای سیاسی میان دو کشور است.
دیپلمات آمریکایی گفت: به نظرمن این فضای تازه زمینه را برای تفاهم بیشتر میان تهران - واشنگتن و تلاش های جدی تر برای حل اختلافات فراهم کرده است.
لیمبرت با اشاره به این که نباید انتظار داشت همه اختلاف ها یک شبه از میان برداشته شود اظهار کرد، گرچه گفت وگو های هسته ای تا کنون فراز و نشیب هایی داشته و باز هم خواهد داشت، اما سرانجام باید به توافق و آشتی میان دو ملت منجر شود.
معاون سابق وزیر امور خاجه آمریکا افزود: یکی از دلائل ضرورت این آشتی تغییرات فاحشی است که در نقشه راهبردی منطقه و جهان پیدا شده است.
این دیپلمات و استاد دانشگاه برای نمونه به پیدایش و قدرت گرفتن گروه تروریستی داعش در منطقه اشاره کرد و گفت: تردیدی نیست که گسترش تروریسم در منطقه تهدیدی علیه منافع دو کشور به شمار می رود و بی توجهی به آن می تواند این منافع را با خطرات جدی روبه رو کند.
بنابر این چه دو کشور دوست داشته باشند و چه نداشته باشند، منافع راهبردی هر دو در منطقه حکم می کند که با کنار گذاشتن کینه ها به آشتی و همکاری روی بیاورند و این جبر تاریخ است.
لیمبرت گفت: آنچه در این میان اهمیت دارد این است که آیا دو طرف با همه مشکلات سیاسی که با آن روبه رو هستند قدرت و توانایی حفظ این فضای به نسبت مثبت را خواهند داشت یا خیر؟
وی درباره اختلاف های موجود در گفت وگو های هسته ای تصریح کرد: اختلاف ها در این زمینه نکات تکنیکی یا قانونی مربوط به برنامه ای هسته ای نیست، بلکه مسائل سیاسی و فرهنگی است.
وی افزود: تعابیری مثل غرور ملی، تعهدات بین المللی یا حقوق ملی و غیره که ما بار ها در این مذاکرات شاهد مطرح شدنشان از سوی دو طرف بودیم به مسائل تکنیکی ربطی ندارند و من تردید ندارم که اگر در این مذاکرات صرفا به به جنبه های تکنیکی مسئله هسته ای توجه می شد تا کنون به نتیجه مثبت رسیده بود.
لیمبرت با بیان این که گروه هایی در هر دو کشور بر پایه همین ملاحظات سیاسی و فرهنگی سد بزرگی در مقابل به نتیجه رسیدن این مذاکرات به وجود آورده اند، گفت: هر دو طرف حرف از اعتماد و اطمینان می زنند، اما غافل هستند از این که اعتماد و اطمینان پدیده ای نیست که از آسمان به زمین بیفتد بلکه انسان ها باید برای به وجود آمدن آن تلاش کنند.
وی که مدت ها در ایران زندگی کرده و با فرهنگ و ادبیات ایرانی بخوبی آشناست، در پاسخ به این سوال که آیا امکان رسیدن به توافق جامع در چارچوب زمانی تعیین شده وجود دارد یا خیر؟ گفت: من عادت به پیش بینی ندارم اما هیچ چیز غیر ممکن نیست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید