آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی، با این مقدمه نوشت: بسته شدن پرونده مذاکرات، یا به معنای توافق جامع و نهایی است یا بینتیجه بودن مذاکرات. در این صورت نیز در هر دو فرض، کارنامه اعضای گروه مذاکرهکننده ایرانی درخشان است. زیرا در صورت توافق، آنچه نصیب ایران میشود حقوق قانونی ملت است که در مقررات آژانس بینالمللی انرژی هستهای مشخص شده و تاکنون با غرضورزیها و برخوردهای سیاسی غرب بویژه آمریکا، دچار مناقشه بود و در نتیجه حضور قدرتمندانه طرف ایرانی در مذاکرات، این حقوق توسط قدرتهای عمده جهان به رسمیت شناخته میشود. مذاکرهکنندگان ایرانی بنا ندارند از خطوط قرمز ترسیم شده توسط رهبری انقلاب کوتاه بیایند؛ کما اینکه تا امروز نیز تمام خطوط قرمز رعایت شده و از حقوق قانونی ملت قاطعانه دفاع گردیده است اما اگر توافقی حاصل نشود و مذاکرات بدون رسیدن به نتیجه پایان یابد، باز هم مذاکرهکنندگان ایرانی به دلیل اینکه با اقتدار در مذاکرات شرکت کردند و زیر بار زیادهخواهیها نرفتند، سرفراز خواهند بود.
تمدید مهلت مذاکرات نیز به این معنی خواهد بود که مذاکرهکنندگان ایرانی حاضر نشدهاند زیر بار زیادهخواهیها بروند و به همین دلیل مذاکرات در مهلت یکساله به نتیجه نرسیده و اطراف مذاکره نیازمند زمان بیشتر برای تبادل نظر و تلاش برای رسیدن به توافق هستند. بنابراین، در این فرض نیز کارنامه اعضای گروه مذاکرهکننده ایرانی درخشان خواهد بود.
نکته مهم در ماجرای مذاکرات هستهای ایران و 1+5 اینست که مذاکرهکنندگان ایرانی در تمام مدت یک سال گذشته زیر بمباران تبلیغات مسموم و تهمتها و ادعاهای نادرست مخالفان داخلی و فشارهای دشمنان خارجی به کار خود ادامه دادند. آنها از یک طرف مجبور بودند به مخالفان داخلی و رقبای دولت، بازجوییهای مفصل و پیاپی پس بدهند و افکار عمومی داخل کشور را توجیه نمایند و از طرف دیگر با دشمنان ملت ایران که در خارج از مرزها مشغول کارشکنی علیه مذاکرات بودند و هستند مبارزه کنند. کار بزرگ گروه مذاکرهکننده ایرانی این بود که علاوه بر مقابله با فشارهای داخلی و خارجی، توانست قدرتمندانه در برابر قدرتهای غربی زیادهخواه بایستد و از حقوق قانونی ملت دفاع کند. این ایستادگی و مقاومت بویژه آنکه هیچ معاملهای بر سر حقوق قانونی ملت با بیگانگان انجام نشده و از تمام فرصتها برای احقاق حقوق مردم استفاده گردیده، در خور تقدیر است.
در کارنامه گروه مذاکرهکننده ایرانی هرچند دستاوردهای مثبتی از قبیل آزادسازی بخشی از داراییهای ایران، جلوگیری از قطعنامه جدید و برداشته شدن بسیاری از موانع وجود دارد، ولی از اینها مهمتر اینست که قدرتهای غربی بویژه آمریکا در برابر جمهوری اسلامی ایران خلع سلاح شدند و اکنون هیچ بهانهای برای متهم ساختن کشورمان به عدم انعطاف یا انحراف از مسیر صلحآمیز فعالیتهای هستهای ندارند. اکنون در صورتی که مذاکرات به توافق منجر نشود، افکار عمومی جهان فقط آمریکا و سایر قدرتهای غربی را مانع به نتیجه رسیدن این مذاکرات میداند. جمهوری اسلامی ایران با حضور شفاف و قدرتمندانه در مذاکرات، به جهانیان ثابت کرد که اولاً اهل گفتوگو است، ثانیاً در گفتوگو بر منطبق تکیه میکند و ثالثاً زیر بار خواستههای غیرمنطقی نمیرود. اینها ویژگیهای یک ملت انقلابی و مستقل است؛ همان چیزی که انقلاب اسلامی به ملت ایران داده و این کشور را از وابستگی به قدرتهای استعماری به استقلال رساند و عزت و اقتدار ملی را تأمین کرد.
خوشبختانه گروه مذاکرهکننده کشورمان در مسأله هستهای، توانستند با چهرهای باز، منطقی قوی و مواضعی مستحکم در برابر نمایندگان کشورهای عضو گروه 1+5 ظاهر شوند و ضمن صیانت از عزت و اقتدار کشور برای احقاق حقوق ملت تلاش نمایند. آحاد مردم کشورمان نیز این واقعیت را درک میکنند و از اعضای گروه مذاکرهکننده ایرانی که به تعبیر رهبر انقلاب، فرزندان این انقلاب و مورد اعتماد کامل هستند، قدردانی کنند. این قدردانی، یک وظیفه اخلاقی و ملی است که در تعالیم اسلامی هم ریشه دارد. به همین دلیل، انتظار اینست که عالمان دین و کسانی که مسئولیت هدایت و ارشاد مردم را برعهده دارند در انجام این وظیفه اخلاقی و ملی پیشقدم باشند و فرهنگ قدرشناسی و تشویق خدمتگزاران جامعه را ترویج کنند. در این مسیر، نباید حب و بغضهای جناحی و گروهی و حزبی خودنمایی کنند و موجب سرباز زدن از انجام وظیفه اخلاقی شوند. وارونه جلوه دادن واقعیتهای مربوط به تلاشهای اعضای گروه مذاکرهکننده ایرانی و رئیسجمهور و دولت، که زحمات زیادی را برای احقاق حقوق هستهای مردم ایران متحمل شدهاند، فقط میتواند به نفع دشمنان ملت و کشور باشد.
این توصیه اخلاقی هرگز به معنای مخالفت با انتقاد سازنده و منصفانه نیست. تمام افراد و گروههای سیاسی با هر سلیقهای حق دارند از دولت، رئیسجمهور و گروه مذاکرهکننده انتقاد کنند؛ به شرط آنکه به الزامات انتقاد پایبند باشند و به وادی انتقام در نیافتند. جامعه ما بویژه کسانی که در صحنههای هدایتگری، فعالیتهای سیاسی و رسانهای حضور دارند باید در صف اول نهضت فرهنگسازی اخلاقی و قدرشناسی حضور داشته باشند و این فرهنگ را در جامعه گسترش دهند و پایدار سازند. کنار گذاشتن انگیزههای شخصی و گروهی در مسائل ملی و مقدم داشتن مصالح کشور و منافع ملت بر منافع جناحی و حزبی از الزامات اجتماعی است که همه باید به آن پایبندی نشان دهند تا جامعه بتواند راه تعالی و تکامل را طی کند.