آفتابنیوز : آفتاب- سرویس سیاسی: علی تاجرنیا، نماینده سابق مجلس درباره عملکرد مجلس نهم میگوید: عدهای میخواهند رای بالا به یک وزیر را نشاندهنده تعامل جلوه دهند. در حالی که سابقه ندارد در معرفی اولیهای چهار نفر از وزرای پیشنهادی دولت رای نیاورند.
به گزارش آفتاب، برخلاف مجلسیان و برخی از اصولگرایان که معتقدند مجلس نهم تعامل خوبی با دولت داشته است، کارشناسان و تحلیلگران سیاسی معتقدند با توجه به عملکرد مجلس نه تنها این تعامل وجود نداشته بلکه حتی میتوان گفت که این شیوه برخورد و سنگاندازی بیسابقه است.
علی تاجرنیا درباره مجلس نهم به خبرنگار «آفتاب» میگوید: من فکر میکنم فرایند تشکیل مجلس نهم ایراد اساسی داشت و آن هم این است که تعداد ردصلاحیتها نسبت به دوران گذشته بیشتر بود. بر این اساس طبیعتا گزینههای انتخاب مردم هم به نسبت انتخابهای گذشته کمتر بود. در عین حال به دلیل فضای بعد از اتفاقات سال ۸۸ و عدم حضور احزاب، تشکلها و چهرههای سیاسی اصلاحطلب عملا مجلسی شکل گرفت که با استانداردهای لازم برای مجلس نمایندگان همخوانی ندارد و نمیتوان برگزیدگان آن مجلس را به نوعی معدل خاص مردم بدانیم.
این نماینده دور ششم مجلس شورای اسلامی ادامه میدهد: طبیعتا زمانی که مجلس در فضای رقابتی شکل نمیگیرد بیشتر چهرههایی که در آن حضور پیدا میکنند الزاما از سطح لازم برای مجلسی که ۳۰ سال از انقلاب اسلامی میگذرد و باید تجربه هشت دوره را با خود داشته باشد، برخوردار نیست.
این فعال سیاسی اصلاحطلب به عملکرد نمایندگان و آسیب به شان مجلس اشاره و عنوان میکند: شاهد بودیم که مجلس در بسیاری مسائل عجولانه برخورد کرد. با نطقهای پیش از دستور و طرحهای ناپختهای که عمدتا جنبه سیاسی و کارکرد جناحی داشت، روبرو بودیم. همین امر باعث شد که به نظر من مجموعا شان و جایگاه مجلس در بین افکار عمومی بیش از گذشته آسیب ببیند.
تاجرنیا با بیان اینکه باید بدانیم که این از پیامدهای یک شرایط نامناسب برای برگزاری انتخابات است، ادامه داد: امیدواریم در مجلس آینده با حضور حداکثری جناحهای سیاسی و سعهصدر نهادهای مجری و ناظر، نسبت به صلاحیت کاندیداها نشان میدهند رقابت مناسبتر و نتیجتا مجلس پرشورتری را داشته باشیم.
این نماینده سابق مجلس به تعامل مجلس با دولت اشاره و توضیح میدهد: این مجلس از لحاظ عدم تعامل با دولت بینظیر بوده است. متاسفانه عدهای میخواهند رای بالا به یک وزیر را نشاندهنده تعامل جلوه دهند. در حالی که سابقه ندارد در معرفی اولیهای چهار نفر از وزرای پیشنهادی دولت رای نیاورند یا در وزارتخانهای که به عنوان ارگان تولید علم اهمیت دارد؛ چهار پیشنهاد رییسجمهور پشت سر هم رای نیاورد.
وی گفت: در این مجلس شاهد بودیم که استیضاحی در مدت ۶ ماه از شروع به کار وزیر کلید میخورد و کمتر از ۹ ماه از شروع به کار استیضاح میشود. این نشاندهنده این است که این مجلس از لحاظ عدم تعامل با دولت رکورد دار است.
تاجرنیا درباره همراهی و همسویی دولت و مجلس به خبرنگار «آفتاب» میگوید: همراهی به این معنا که مجلس بخواهد زیرمجموعه دولت یا در طول دولت باشد به هیچعنوان صحیح نیست. آنچه که مهم است این است که مجلس ضمن حفظ افکار خود به افکار عمومی توجه کند. طبیعتا رییسجمهور هم به عنوان رییس دولت به نوعی نمایندگی افکارعمومی را بر عهده دارد. بنابراین مهم این است که جهت گیریهای مجلس کارشکنی و رفتار سیاسی در مقابل دولت نباشد.
وی ادامه داد: لازمه این شرایط هم این است که شرایط برگزاری انتخابات آزاد مهیا شود. طبیعتا هم گزینشهای مردم آنچنان متفاوت از انتخابات سال ۹۲ نخواهد بود. همین امر باعث میشود که هم هماهنگی لازم صورت گیرد و هم استقلال مواضع دولت و مجلس را داشته باشیم.
این فعال اصلاحطلب لازمه رسیدن به هماهنگی لازم بین دولت و مجلس و در عین حال حفظ استقلال مجلس را چنین بیان میکند: اگر ساختار انتخابات در کشور ما به سمت تقویت گروهها و احزاب برود؛ در دراز مدت هم نوع ورود به انتخاباتها با برنامهریزی جدیتری خواهد بود و هم چهرههایی که انتخاب میشوند عمدتا با رویکرد مفید بودن است.
وی گفت: به عنوان نمونه در یک مورد ساده مانند ورود نیروهای تخصصی در پارلمان؛ اگر قرار باشد احزاب و گروههای سیاسی شرکت کنند با در نظر گرفتن این موضوع که نمایندگان آنها در سراسر کشور وجود دارد، سعی میکنند توازن و تناسب در معرفی نمایندگان در سطح کشور ایجاد کنند. مثلا اگر در مجلس کمیسیون بهداشت و درمان با وجود ۲۰ گروه پزشکی لازم است، سعی میکنند این تعداد را گزینش کنند و مجلس از تعداد متناسب حقوقدان، پزشک، فرهنگی، اقتصاددان و ... برخوردار میشود. الان چون ساختار غیرحزبی حاکم است شاهد هستیم که ترکیب مجلس در بسیاری مواقع برای کمیسیونهای تخصصی خود حدنصاب لازم را ندارد.
این نماینده مجلس ششم ادامه میدهد: از طرف دیگر مناسبتهای منطقهای و محلی و قومی شکل میگیرد که به نظر من معمولا به شکاف بیشتر در سطح آن منطقه کمک میکند. بر همین اساس احزاب سعی میکنند که فارغ از نگاههای قومی خود افراد شایستهتری را معرفی کنند. مضاف بر این که بعد از انتخاب هم با نظارت و همراهی و هماهنگی سعی میکنند جهت درستی طی شود و از رفتارهای دوگانه زیگزاگی و غیرکارشناسی اجتناب شود. اما متاسفانه این مسئله به نوع ساختاری که در کشور بر میگردد و تقویت احزاب را به طور جدی برنمیتابد.
تاجرنیا راهکار به وجود آمدن ساختار حزبی در کشور را چنین عنوان میکند: توصیه من این است که در بین گروههای اصلاحطلب و اصولگرا دو حزب قوی و فراگیر شکل بگیرد و هر کدام از آنها فراکسیونیزم را به رسمیت بشناسند و سعی کنند همه مجموعهها را در دل خود داشته باشند. به نظر من مقداری تحملپذیری از سمت حاکمیت و مقداری تمرین دموکراسی از سمت احزاب و چهرههای سیاسی میتواند زمینهساز این مسئله باشد.