همایش وحدت؛ جایی برای تعمیق اختلاف اصولگرایان
همایش اصولگرایان با ترتیبی که برگزار شد موید دو نکته اساسی بود؛ اول اینکه الزاما هیچ وحدتی میان اصولگرایان وجود ندارد که تا این حد نگران آینده خود در انتخابات مجلس دهم هستند. دوم هم اینکه افق رسیدن به این وحدت هم برای آنها کاملا مبهم و مه‌آلود است
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: چهار سال پیش زیر نام همین «وحدت» بود که اصولگرایان بی‌سابقه‌ترین اختلافات و دعواهای داخلی را تجربه کردند. پروژه آنها برای اتحاد نتیجه‌ای جز تشکیل 13 لیست انتخاباتی در اردوگاه اصولگرایی نداشت. حالا گویی باز هم تاریخ آن انتخابات بعد از چهار سال دوباره تکرار می‌شود. هر چند آیت الله علم‌الهدی در همایش اصولگرایان گفته که «دسته‌بندی معتدل و غیرمعتدل برای اختلاف میان اصولگرایان مطرح می‌شود» اما عدم دعوت از چهره‌های سرشناسی چون علی لاریجانی و یا محمدباقر قالیباف نشان می‌دهد این دسته‌بندی قبل از آن توسط خود اصولگرایان صورت گرفته است.
به گزارش آفتاب، پایگاه خبری خرداد در ادامه نوشت: اصولگرایان تندروتر خیلی وقت است که همراهان معتدل‌تر خود در این اردوگاه را از خود رانده‌اند، از همان زمانی که برچسب «ساکتین فتنه» بر پیشانی برخی چهره‌های سرشناس این جریان حک شد. در حالی که رسانه‌های نزدیک به جریان اصولگرا همایش این جناح سیاسی را به «یک گام دیگر به سمت وحدت» تعبیر کردند اما جاهای خالی و غیبت برخی نیروهای تاثیرگذار، روایت دیگری از این ماجرا را عرضه می‌کند.
التماس سیاسی به سبک جمعیت ایثارگران
بیانیه تامل برانگیز و بی‌نظیر جمعیت ایثارگران در آستانه همایش اصولگرایان گویای وضعیت واقعی این جریان است. جمعیت ایثارگران در ژستی «ایثارگرانه» اعلام کرده است که برای وحدت حاضر است هیچیک از اعضایش در لیست واحد نباشند. اگر حتی قبول کنیم افرادی چون الیاس نادران، حسین نجابت، مهدی کوچک‌زاده و فاطمه آلیا حاضر هستند عطای حضور مجدد در بهارستان را به قیمت اتحاد اصولگرایان، به لقایش ببخشند، یک واقعیت دیگر را نمی‌توان کتمان کرد. آن اینکه چنین بیانیه‌ای بیش از آنکه یک از خودگذشتگی سیاسی باشد، نوعی بیان «التماس» برای وحدتی است که اگر شکل نگیرد هستی سیاسی این جریان را برای مدتی به باد خواهد داد. «التماس» سیاسی جمعیت ایثارگران که روزی محمود احمدی‌نژاد از دل آن به پاستور رسید، هیچ دلیلی نمی‌تواند داشته باشد جز تزلزل پر دامنه اتحاد اصولگرایان. این بیانیه درست نقطه رد سخنان آیت الله علم‌الهدی است که گفته: «وحدت اصولگرایان امری قطعی، فطری و صددرصدی است.» چرا که اگر چنین بود هیج نیازی نداشت تا مجموعه پر نفوذی چون جمعیت ایثارگران برای تشویق اصولگرایان به وحدت چنین بیانیه‌ای بدهد.
همایش اصولگرایان با ترتیبی که برگزار شد موید دو نکته اساسی بود؛ اول اینکه الزاما هیچ وحدتی میان اصولگرایان وجود ندارد که تا این حد نگران آینده خود در انتخابات مجلس دهم هستند. دوم هم اینکه افق رسیدن به این وحدت هم برای آنها کاملا مبهم و مه‌آلود است. به عبارتی از همین الان می‌توان با قاطعیت پیش‌بینی کرد که نیروهای این جریان در بهترین حالت حداقل در دو لیست انتخاباتی مختلف مقابل هم صف‌آرایی خواهند کرد؛ اصولگرایان معتدل و اصولگرایان تندروتر. این هم البته در شرایطی است که جریان‌های کوچک‌تر و کم تاثیرتری چون جبهه ایستادگی را نادیده بگیریم.
مثلث اتحاد، زمینه اختلاف
علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف هر چند چهره‌های تشکیلاتی در میان اصولگرایان نیستند اما کسی هم نمی‌تواند انکار کند که این دو دارای هوادارانی جدی و بدنه ستادی قابل توجهی در درون این جریان هستند. در همایش اصولگرایان نه این دو چهره حضور داشتند و نه نیروهای همسو با آنها. این یعنی مهمترین شکافی که اصولگرایان نتوانسته‌اند برای حل آن چاره‌ای بیاندیشند. البته از قراین به نظر می‌رسد در فکر چاره‌ای هم برای آن نیستند. اصولگرایان برای زعامت خود مثلثی متشکل از آیت الله مصباح یزدی، آیت الله محمد یزدی و آیت الله موحدی کرمانی را تعیین کرده‌اند. اصولگرایان معتدلی چون لاریجانی و قالیباف و نزدیکان آنها حداقل با دو چهره از میان این سه نفر، یعنی آیت الله مصباح یزدی و آیت الله محمد یزدی اختلاف نظر اساسی دارند. انتخاب این سه چهره برای محوریت اتحاد از همین الان نشانه جدایی اصولگرایان معتدل از بدنه کلی اصولگرایی است.
هر چند اینکه هنوز معلوم نیست بین این مثلث اتحاد اختلافی شکل نگیرد و البته بدنه فعالان اصولگرا هم بتوانند تا نهایت امر نظرات دیکته شده را تمکین کنند. حداقل انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و شیوه تصمیم‌گیری اصولگرایان در آن نشان داده که چنین وضعیتی هم دور از انتظار است. به طور مثال آیا آیت الله مصباح یزدی در پس زمینه ذهنی خود برای مدیریت مجلس آینده به کسانی جز امثال سعید جلیلی می‌اندیشد؟ و سوال بعد اینکه آیا جریان‌هایی چون جبهه پیروان چنین نظری را تمکین خواهند کرد؟
عبور از وحدت، چالش بر سر فهرست دهی
حدادعادل گفته است که «برگزاری جلسات همگرایی اصولگرایان برای دعوت به وحدت است نه فهرست‌دهی». حق، قطعا با او است، چرا که به احتمال زیاد وقتی کار به فهرست‌دهی برسد وحدت اصولگرایان آنقدر ضربه خواهد خورد که دیگر چنین همایش‌هایی دوای درد آن نباشد. برای اثبات این فرضیه کافی است به انتخابات سال 92 و پروسه تعیین کاندیدای جبهه پایداری بر گردیم؛ گروهی که ظاهرا منسجم‌ترین تشکیلات را در بین اصولگرایان دارد. آن زمان دو دستگی و اختلاف نظر جدی بر نامزدی سعید جلیلی و کامران باقری لنکرانی تنها به لطف مشخص شدن رد صلاحیت نفر دوم بر رفع و رجوع شد. حال آنکه این بار جبهه پایداری برای انتخابات مجلس و بر اساس آنچه که در همایش اصولگرایان مورد تاکید قرار گرفته است، بایستی گروه‌های بیشتری و از جمله جبهه پیروان را در کنار خود تحمل کند. وضعیتی که به نظر نمی‌رسد عبور اصولگرایان تندرو از اختلاف نظرهای شکل گرفته در آن چندان راحت باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید