آفتابنیوز : آفتاب- سرویس سیاسی: ایران مطابق قراری که با 6 قدرت بزرگ جهان گذاشته بود، عملیات غنیسازی خود را محدود کرده است و از افزودن ماشینهای غنیسازی با ظرفیت بالا به سیستم هستهای خود دست برداشته است.
به گزارش «آفتاب» به نقل از نیویورک تایمز، این در حالی است که غرب مسئله غنیسازی هستهای ایران را به عنوان یک معضل جدی میدید و از بابت آن بسیار نگران بود. اگر ایران به تعهد خود پایبند نمیماند، توافقنامه این کشور با غرب تحت تاثیر آن قرار میگرفت.
بر اساس توافقنامه موقتی که در سال 2013 میان ایران و آمریکا، فرانسه، آلمان، بریتانیا، چین و روسیه امضا شد، تهران توانست ظرفیت غنیسازی خود را ثابت نگه دارد و ملزم شد که از آن میزان بالاتر نرود.
در ماه نوامبر سازمان ملل گزارش داد که ایران در حال توسعه ماشینهای غنیسازی سانتریفیوژ خود است. اما روز پنجشنبه خبرگذاری رویترز گزارش داد که ایران پس از توافقنامه و تعهدی که میان دو طرف به امضا رسیده، استفاده از این ماشین را متوقف کرده و به تعهدنامه وفادار بوده است. این وفاداری باعث میشود تا اعتماد واشنگتن به تهران بیشتر شود و راه رسیدن به توافق سهل تر از همیشه.
مقامات دولت اوباما که مسئولیت گفتوگوهای هستهای را بر عهده دارند، طرفدار جدی محدودساختن برنامه هستهای ایران هستند. آنها تلاش میکنند تا توافقی قاطع با ایران به دست آورند که امکان راستیآزمایی دقیق را فراهم آورد و با محدود ساخت ظرفیت برنامه غنیسازی هستهای این کشور در حد تولید نیروی برق، مدت زمان لازم برای گریز هستهای یا زمانی را که ایران برای ساخت بمب اتمی در صورت تصمیم به چنین اقدامی به آن نیاز دارد، دستکم به یک سال افزایش یابد.
هواداران برچیدن کامل توانمندی غنیسازی هستهای ایران که رهبری آنها را نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل بر عهده دارد براین باورند که هر نوع توافقی با ایران فاجعهبار خواهد بود. نتانیاهو، حتی پیش از سخنرانی برنامهریزیشدهاش در کنگره آمریکا که جمهوریخواهان در آن اکثریت دارند، از حمایت شدید قوه قانونگذاری آمریکا برخوردار است. دعوت مقامات ارشد کنگره آمریکا از نتانیاهو برای سخنرانی در نشست مشترک مجلس نمایندگان و سنای آمریکا، خشم اوباما را بر انگیخته است. نتانیاهو میگوید وظیفه دارد علیه هر موضوعی که موجودیت اسرائیل را به خطر میاندازد موضعگیری کند.
این در حالی است که ایران مصرانه بر لغو تمامی تحریمها پافشاری میکند و در آن صورت حاضر به امضای توافقنامه میشود. آنها معتقدند هر توافقی باید شامل غنیسازی اورانیوم در حد صنعتی باشد.
از طرف دیگر، بر اساس گزارشها طرف غربی آماده است در صورتی که ایران یکی از سه راه احتمالی کاهش ذخایر گاز اورانیوم، انتقال اورانیوم به خارج و یا بازآرایی ساختار آبشارها را بپذیرد، با افزایش شمار سانتریفیوژها موافقت کند.
پیش از این آسوشیتدپرس سه ایده کلی که مدعی است در مذاکرات مطرح شده را عنوان کرده است:
یکی از ایدههایی که با ایران در میان گذاشته شده، میزان ذخایر گاز اورانیوم این کشور را که برای غنیسازی به سانتریفیوژها تزریق میشود، محدود میکند. میزان گازی که تهران مجاز به نگهداریاش خواهد بود، به تعداد سانتریفیوژهایی بستگی دارد که ایران نگه میدارد.
دوم، ایران میتواند متعهد شود که بخش اعظم اورانیوم غنیشدهای را که تولید کرده، به خارج از کشور منتقل کند، به نحوی که میزان کافی برای ساخت یک بمب نداشته باشد.
احتمال سوم هم این است که ایران ترکیب سانتریفیوژهایش را بازآرایی کند. این دستگاهها در ترکیبی موسوم به آبشارها نصب میشوند، تا گاز اورانیوم را تا غلظتهای بالاتر غنی کنند. بازآرایی آبشارها میتواند میزان اورانیوم غنیشده تولیدی در خروجی را به میزان چشمگیری کاهش دهد.