آفتابنیوز : روزنامه شرق در یادداشتی به قلم صادق زیباکلام نوشت:
بسیاری از چهرهها و شخصیتهای تندرو، که بعضا هم آنها را به نام «دلواپسان» میشناسیم، خیلی از توافق حاصلشده استقبال نکردند. همچنان که برخی جریانات و شخصیتهای خارجی که چندان دل خوشی از جمهوریاسلامی ندارند، از توافق استقبال نکردند.
البته انگیزههای دلواپسان خودمان با غربیها متفاوت است؛ برای منتقدان داخلی توافق، مناقشه هستهای به بخشی از تبلیغات در تنش با غرب تبدیل شده بود، اما بعد از توافق، آنها دیگر نمیتوانند از موضوع هستهای چنین بهرهبرداری کنند. آنان از یکسو به دقت سرگرم مطالعه مفاد توافق اولیه هستند تا شاید بتوانند انگشت روی برخی از موارد آن که خیلی به نفع ایران نیست گذاشته و درنتیجه راه را برای مخالفت با آن هموار کنند. از سوی دیگر، تندروها در سخنان مقامات اروپایی و آمریکایی دقیق میشوند تا از برخی مطالب آنها که بهطور طبیعی برای القای نفع غرب از توافق بیان میشود، بهرهبرداری کنند. مشکل این جریانات این است که اساسا به فلسفه وجودی توافق یا راهحلی به نام «برد-برد» اعتقادی ندارند. آنها نمیخواهند بپذیرند ممکن است در یک توافق یا مصالحه، نکاتی به سود ایران باشد و درعینحال نکات دیگری بهنفع طرف مقابل. برای آنان، مرغ فقط یکپا دارد. همهچیز باید یا به سود ایران باشد یا متقابلا علیه ایران.
فرض کنید شما منزلی خریداری می کنید. مسلما بعد از ماه ها مشورت و بازدید از ده ها منزل و حساب و کتاب و قرض و قسط و وام و پیش بینی و اینده نگری در نهایت یک منزل را انتخاب کرده و می خرید. بدیهی است که فروشنده نیز همین کارها را کرده است و بر اساس برنامه هاو وضعیت اقتصادی و شغلی خودش خانه اش را فروخته است. حال آدم دلواپس ممکن است هی بگوید چرا طرف دارد خانه اش را به من می فروشد؟ نکند ایرادی دارد؟ او دارد سود می کند پس من حتما ضرر می کنم چون او الکی خانه اش را به این قیمت نمی دهد.
مشکل دلواپسان این است که حق را و نیز نا حق را از روی مصداق می شناسند. برای آنها آمریکا مصداق ناحق است و این است که به سر در گمی دچارند. به جای اینکه ببینند در خرید خانه برای خودشان چه نفعی نهفته است دنبال این هستند که برای فروشنده نفعی در کار نباشد.
با احترام
محمد حسین سورگی