کد خبر: ۳۰۸۵۷۷
تاریخ انتشار : ۲۶ تير ۱۳۹۴ - ۰۱:۴۶

نظر زائری درباره فیلم رستاخیز/ اگر برای دین مردم نگران شدیم باید فیلمساز را حرامزاده و ملعون بنامیم؟

محمدرضا زائری درباره فیلم رستاخیز نوشت: «برخی فیلم ها اساس و مبانی توحیدی اعتقادات را تخریب کردند، چرا کسی نگران نشد ؟ ثانیا آدم اگر برای دین مردم نگران بشود فیلمساز را حرامزاده و ملعون و حامیان فیلم را صهیونیست و انگلیسی خطاب می کند؟»
آفتاب‌‌نیوز :
حجتالاسلام محمدرضا زائری در صفحه اینستاگرام خود درباره فیلم رستاخیز و ماجراهای ایجاد شده پیرامون آن چنین نوشته است: «آنچه من مي فهمم اين است كه اين قصه پر سوز و گداز حمله گسترده به فيلم رستاخيز مشكوك است و به نظر مي رسد لااقل بخشي از ماجرا يك بازي باشد كه دوستان دلسوز و متدين و متعهد و مخلص را هم درگير كرده است. اولا يك سوال هست كه واقعا در طول اين سال ها هيچ فيلم سينمايي و برنامه تلويزيوني نبوده كه براي دين و اعتقاد مردم آسيب داشته باشد ؟ سي و پنج سال در دادگاه ها چادر بر سر زن دزد و قاتل كردند و حجاب را تخريب كردند و توي فيلم ها و سريال ها زن چادري را كلفت و بي سواد و بدبخت نشان دادند ، چرا صداي كسي در نيامد؟

اين همه سال فيلم ها و سريال ها و آگهي هاي بازرگاني اشرافيت و تجمل را تبليغ كرد ، چرا كسي از جاي خود تكان نخورد ؟ اين همه فيلم سينمايي به فحشا و فساد اخلاقي دامن زد و به گسترش و رواج روابط عاشقانه و عاطفي با نامحرم كمك كرد ، چرا هيچ كس احساس وظيفه نكرد ؟ برخي فيلم ها اساس و مباني توحيدي اعتقادات را تخريب كردند، چرا كسي نگران نشد ؟ ثانيا آدم اگر براي دين مردم نگران بشود فيلمساز را حرامزاده و ملعون و حاميان فيلم را صهيونيست و انگليسي خطاب مي كند ؟

اتفاقا انگليسي ها و فراموسوني ها و صهيونيست ها پشت صحنه دارند همه ما را بازي مي دهند و به ريش همه ما مي خندند ! اين قصه مثل ماجراي كتاب شهيد جاويد است كه حوزه علميه و متدينين را مدت ها به خود مشغول كرد و گرفتار نمود و هر چه امام راحل فرياد زد كه آقايان اين بازي براي اين است كه شما را به خودتان مشغول كند و از مساله اصلي بازدارد بعضي متوجه نشدند و با قضايايي مثل ناسزاگويي به دكتر شريعتي و حسينيه ارشاد سر خود و بقيه را گرم كردند.

اين همه سال تعزيه برگزار شده و آدم هاي معمولي شهر و روستا نقش اوليا را بازي كرده اند ، اين همه فيلم سينمايي براي پيامبران معصوم ساخته اند و بازيگران سينما در نقش حضرت يوسف و ابراهيم و عيسى و موسى على نبينا و آله و عليهم السلام در آمده اند، چرا دين و ايمان به مخاطره نيافتاد؟ حالا يكباره چه شده ؟ آيا آقاي درويش نمي توانست برود فيلم عاشقانه و آبگوشتي بسازد و بدون دردسر و خطر به كاسبي بپردازد و ميليوني و ميلياردي سود كند و كوچكترين انتقادي هم نشنود ؟ آيا نتيجه طبيعي اين برخوردهاي افراطي اين نيست كه فيلمسازان و هنرمندان عطاي اهتمام به سوژه هاي ديني را به لقاي اين برخوردها ببخشند ؟ آيا قرار نيست با ساخته شدن فيلم هاي سينمايي و هنري در قواره سينماي بين المللي زمينه جهاني شدن طرح موضوع عاشورا و مقدمات ظهور امام عصر عليه السلام فراهم شود ؟

من در مورد فيلمي كه نديده ام هيچ نظري نمي توانم بدهم اما اين رفتارهايي را كه ديده ام مي توانم تحليل كنم. به قول معروف وقتي كسي در مجلس عزا بيشتر از صاحب عزا گريه مي كند و بر سروسينه مي زند بايد شك كرد ! بعضي از اين برخوردهاي غير منطقي و پر حرارت و آشفته طبيعي نيست. حتى سخنان دلسوزانه مقام محترم و عزيز مرجعيت تقليد كه براي سريال مختارنامه فرموده اند مي توانم درك كنم و همان موقع هم نوشته ام كه حفظ شأن مرجعيت را از هر كار هنري بالاتر مي دانم . حتى نقد دقيق و مقبول جناب ثمري را مي فهمم اما آتشي شدن بعضي كه فيلم را نديده اند و فحش خواهر و مادر مي دهند و سينماها را به آتش زدن تهديد مي كنند عادي نيست ! و آدم را مطمئن مي كند كه يك جايي آن پشت مشت ها خبري هست و كاسه اي و نيم كاسه اي ...»
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین