کلاس دیپلماسی جمهوری اسلامی

آفتاب‌‌نیوز :

این امر، موضوع رایجی در نظام بین المللی است. چه حقانیت و محکومیت در این نظام، ربط منطقی با فشار افکار عمومی و قدرت کشور مربوطه جهت استفاده از آن دارد. با این همه آن چه اساسی به نظر می رسد نحوه کنار آمدن ایران با این پدیده است. چه اینکه آمریکا در تحریم های خود محکوم است، یک حرفی است، اما اینکه مسافران را برتکنولوژی نا امن به سوی آسمان بفرستیم، سخن دیگر. از این رو برای رهایی از این گرفتاری چه باید کرد؟
به نظر می رسد در نظر گرفتن ابعاد فاجعه ای که ناشی از تحریم ها علی الخصوص تحریم های ناشی از رفتن پرونده ایران به شورای امنیت است، می تواند عقلانیت به منظور تامین منافع مردم و رفتن به سوی مذاکره در نو محافظه کاران تقویت کند. هر چند نو محافظه کاران در این باره نیازمند آن هستند چنین عقلانیتی را درباره احزاب و مطبوعات داخلی نیز اعمال کنند، اما رفتار دیپلماتیک آنان حاکی از آن است که چنین رویکردی تنها به سطح کشورها درجه سوم در نظام بین المللی تقلیل می یابد. به عبارت دیگر رئیس جمهور ایران به همراه 57 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی در مورد یک طرح عملی 10 ساله به توافق رسیدند، موضع گیری سرسختانه ای علیه تروریسم به عمل آوردند و سپس قطعنامه اجلاس توافق کردند که برای فرونشاندن تنش های فرقه ای، مسلمانان یکدیگر را به ارتداد متهم نکنند. این امر که حکایت از نفوذ موازین حقوق بشر در توافق کنفرانس دارد حاکی از آن است که سیاست خارجی ایران فاقد توانایی دیپلماتیک در رویارویی با محورهای قدرتمند بوده و توافقات مهم تنها در مشارکت با کشورهای دسته دوم و دسته سوم قابل حصول است، این در حالی است که اگر همین توافقات بر سر محورهای استراتژیک میان ایران و آمریکا صورت بپذیرد، چه بسا بسیاری از مشکلات موجود حل شده و از این همه رفت و آمد ها، منافعی حداقلی نصیب شهروندان خواهد شود.
و از همه مهم تر اینکه سطح رفتار دیپلماتیک ایران را نیز از موضع منطقه ای و محدود که بر حسب اضطرار پروژه هسته ای گاه به سطح بین المللی گسترش می یابد، به جریانی دائمی و مناسب با شان مردم ایران و نظام بین الملل ارتقا خواهد یافت.

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/00084B