ایران ودغدغه های بزرگ اعراب
آفتاب‌‌نیوز : 
این مقدمه تحلیلی بود که عادل مرزوق در شماره دوشنبه روزنامه الوسط بحرین در مورد نوع نگرش ورویکرد سیاستگذاران جمهوری اسلامی ایران به رهبر رئیس جمهور کشورمان محمود احمدی نژاد به رشته تحریر در آورده وبرای اطلاع از نوع برداشتی که کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس از مواضع کشورمان دارند ترجمه ومنعکس می کنیم.
این نویسنده در دادمه نوشتار خود در مورد این دغدغه ها آورده است : ابتد آنکه ما بیم آن داریم که این تهور وماجراجویی در رویارویی با تمامی جامعه جهانی برای کشوری که ما با آن روابط سیاسی تاریخی ، اجتماعی وفرهنگی دارد عواقب وخیمی را در پی داشته باشد.
دوم آنکه ما هم خود را در معرض ضرر وزیان می یابیم زیرا در هر سناریوی احتمال برای پاسخ به این ماجراجویی ما به طور حتم زیان خواهیم دید.
البته ترس وواهمه ما چند منشأ دارد ، اولین آن این است که خلیج فارس اهمیت زیادی به امور ایران وفراز ونشیب روابطش با آمریکا قایل است.
کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس وایران تشکیل دهنده یک منطقه استراتژیک واحدی هستند ، آنها دغدغه های سیاسی واحدی دارند ، وازمنافع مشترک غیر منفکی از یک دیگر برخوردار می باشند، تروریسم همه انها را به هراس می اندازد وهر عنصری که امنیت یکی از این کشورها را تهدید کند همه این منظومه را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد وبر آنها هم تاثیر گذار خواهد بود.
احمدی نژاد که جورج بوش وی را فردی عجیب وغریب توصیف کرده بود امروز یک اسباب بازی اتمی ین المللی در دست دارد ، رؤیای اتمی بازیچه ای است که امروز به یک اهرم تاکتیکی برای حل وفصل اختلافات تاریخی آمریکا وایران محسوب می شود.
ایرانیان (شاید) در تصمیم خود برای دستیابی به سلاح اتمی جدی باشند ، بدون آنکه به مخالفت بین المللی وقعی بنهند ، این چیزی است که آمریکا ، اعراب واسرائیل هر یک به طور جداگانه خواهان آن نیستند.
حال اگر ترس وواهمه آمریکا واسرائیل را توجیه پذیر بدانیم عرب وعجم که اسلام را متحد کننده خود می یابند تاکنون نتوانسته اند خود را از دوگانگی تارخی در جهش بین دشمنی ومحبت در طول تاری کهن ونوین با ایران برهانند.
بر اساس اطلاعات مرکز پژوهش های نظامی آمریکایی ـ اسرائیلی ایران اکنون دقیقا یک کشور اتمی محسوب می شود ، اگر گزارش این مرکز صرفا برای تبلیغات وبسیج بین المللی علیه تهران باشد هم دانستن این مسئله که ایران کشوری اتمی گشته وخود را برای اعلام این تحول استراتژیک در توازن قوای منطقه خاور میانه آماده می کند مسئله ای دیر هنگام است ، زیرا این مسئله تنها نیازمند وقت مناسب آن است واز چارچوب اعلام این مسئله حساس بین المللی فراتر نمی رود.
بازیچه اتمی خطرناک است ، اما نمی تواند به سطح یک جنگ واقعی ترقی یابد. ایالات متحده جرات تخریب زیر ساخت های ایران را ندارد ، نه اینکه در این کار ناتوان باشد ، بلکه به دلیل ترس وواهمه ای که از نوع پاسخ ومحل آن دارد، زیرا در آن زمان دیگر آشوب بزرگی به پا می شود ، بدیهی است که در آن زمان هم ایران نخواهد توانست آرزوی رویکرد تبلیغات خود در محو اسرائیل از صحنه روزگار را بر آورده سازد اما به هر شکل این تبلیغات می تواند حداقل توسعه اقتصادی را از طریق افزایش قیمت نفت برای ایران به بار آورد در حالیکه سرکوب خواسته های اتمی می تواند به همان میزان برای ایران زیان آور باشد.
عراق نوین هم نوعی نقش اصلاح گرانه را در این چارچوب در میان طرف های منازعه ایفا می کند ، تا بدینشکل اشتباه تاریخی که در دهه هشتاد علیه همسایه اش مرتکب شد را تصیح کند وروزنه ی امیدی برای صلح تاریخی واقعی بین عراق وایران که مدتها است انتظار آنرا داریم تحقق یابد.
به نوشته این روزنامه نگار سوای پرونده جزایر سه گانه مورد منازعه با امارات متحده عربی ، پرونده تروریسم روابط استراتژیک بین کشورهای خلیج وایران از حساسیت ومحوریت خاصی برخوردار است واین روابط بخصوص در بعد رشد اقتصادی از حساسیت بیشتری برخوردار است ، زیرا این هم پیمانی ژئو اقتصادی می تواند احتکار ببرهای آسیای بر مراودات بین المللی در منطقه آسیا را به پایان برساند وراه حل های مستقیم ومؤثری را برای بسیاری از پرونده های داخلی کشورهای این منظومه را هم ایجاد کند بشرط آنکه ایران دست خود را با این بازیچه نسوزاند.
این مقدمه تحلیلی بود که عادل مرزوق در شماره دوشنبه روزنامه الوسط بحرین در مورد نوع نگرش ورویکرد سیاستگذاران جمهوری اسلامی ایران به رهبر رئیس جمهور کشورمان محمود احمدی نژاد به رشته تحریر در آورده وبرای اطلاع از نوع برداشتی که کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس از مواضع کشورمان دارند ترجمه ومنعکس می کنیم. این نویسنده در دادمه نوشتار خود در مورد این دغدغه ها آورده است : ابتد آنکه ما بیم آن داریم که این تهور وماجراجویی در رویارویی با تمامی جامعه جهانی برای کشوری که ما با آن روابط سیاسی تاریخی ، اجتماعی وفرهنگی دارد عواقب وخیمی را در پی داشته باشد.
دوم آنکه ما هم خود را در معرض ضرر وزیان می یابیم زیرا در هر سناریوی احتمال برای پاسخ به این ماجراجویی ما به طور حتم زیان خواهیم دید.
البته ترس وواهمه ما چند منشأ دارد ، اولین آن این است که خلیج فارس اهمیت زیادی به امور ایران وفراز ونشیب روابطش با آمریکا قایل است.
کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس وایران تشکیل دهنده یک منطقه استراتژیک واحدی هستند ، آنها دغدغه های سیاسی واحدی دارند ، وازمنافع مشترک غیر منفکی از یک دیگر برخوردار می باشند، تروریسم همه انها را به هراس می اندازد وهر عنصری که امنیت یکی از این کشورها را تهدید کند همه این منظومه را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد وبر آنها هم تاثیر گذار خواهد بود.
احمدی نژاد که جورج بوش وی را فردی عجیب وغریب توصیف کرده بود امروز یک اسباب بازی اتمی ین المللی در دست دارد ، رؤیای اتمی بازیچه ای است که امروز به یک اهرم تاکتیکی برای حل وفصل اختلافات تاریخی آمریکا وایران محسوب می شود.
ایرانیان (شاید) در تصمیم خود برای دستیابی به سلاح اتمی جدی باشند ، بدون آنکه به مخالفت بین المللی وقعی بنهند ، این چیزی است که آمریکا ، اعراب واسرائیل هر یک به طور جداگانه خواهان آن نیستند.
حال اگر ترس وواهمه آمریکا واسرائیل را توجیه پذیر بدانیم عرب وعجم که اسلام را متحد کننده خود می یابند تاکنون نتوانسته اند خود را از دوگانگی تارخی در جهش بین دشمنی ومحبت در طول تاری کهن ونوین با ایران برهانند.
بر اساس اطلاعات مرکز پژوهش های نظامی آمریکایی ـ اسرائیلی ایران اکنون دقیقا یک کشور اتمی محسوب می شود ، اگر گزارش این مرکز صرفا برای تبلیغات وبسیج بین المللی علیه تهران باشد هم دانستن این مسئله که ایران کشوری اتمی گشته وخود را برای اعلام این تحول استراتژیک در توازن قوای منطقه خاور میانه آماده می کند مسئله ای دیر هنگام است ، زیرا این مسئله تنها نیازمند وقت مناسب آن است واز چارچوب اعلام این مسئله حساس بین المللی فراتر نمی رود.
بازیچه اتمی خطرناک است ، اما نمی تواند به سطح یک جنگ واقعی ترقی یابد. ایالات متحده جرات تخریب زیر ساخت های ایران را ندارد ، نه اینکه در این کار ناتوان باشد ، بلکه به دلیل ترس وواهمه ای که از نوع پاسخ ومحل آن دارد، زیرا در آن زمان دیگر آشوب بزرگی به پا می شود ، بدیهی است که در آن زمان هم ایران نخواهد توانست آرزوی رویکرد تبلیغات خود در محو اسرائیل از صحنه روزگار را بر آورده سازد اما به هر شکل این تبلیغات می تواند حداقل توسعه اقتصادی را از طریق افزایش قیمت نفت برای ایران به بار آورد در حالیکه سرکوب خواسته های اتمی می تواند به همان میزان برای ایران زیان آور باشد.
عراق نوین هم نوعی نقش اصلاح گرانه را در این چارچوب در میان طرف های منازعه ایفا می کند ، تا بدینشکل اشتباه تاریخی که در دهه هشتاد علیه همسایه اش مرتکب شد را تصیح کند وروزنه ی امیدی برای صلح تاریخی واقعی بین عراق وایران که مدتها است انتظار آنرا داریم تحقق یابد.
به نوشته این روزنامه نگار سوای پرونده جزایر سه گانه مورد منازعه با امارات متحده عربی ، پرونده تروریسم روابط استراتژیک بین کشورهای خلیج وایران از حساسیت ومحوریت خاصی برخوردار است واین روابط بخصوص در بعد رشد اقتصادی از حساسیت بیشتری برخوردار است ، زیرا این هم پیمانی ژئو اقتصادی می تواند احتکار ببرهای آسیای بر مراودات بین المللی در منطقه آسیا را به پایان برساند وراه حل های مستقیم ومؤثری را برای بسیاری از پرونده های داخلی کشورهای این منظومه را هم ایجاد کند بشرط آنکه ایران دست خود را با این بازیچه نسوزاند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید