آفتابنیوز : به بیان دیگر، اسرائیل اگر قصد زدن ضربه های بازدارنده بر ضد تاسیسات هسته ای ایران را داشته باشد، به امید تکرار حمله سال 1981 به راکتور عراق در اسیراک که مانع برنامه هسته ای عراق در چندین سال گذشته شد، به نیروهای غیراتمی اش تکیه خواهد کرد. اما مسأله اساسی این است که ایران از نظر مسافت دورتر از عراق است و از طرف دیگر تاسیسات هسته ای ایران پراکند می باشند و نکته دیگر آنکه بهتر از تاسیسات عراق در سال 1981 محافظت می شوند.
تسلیحات قابل استفاده در انبار مهمات نیروی هوایی اسرائیل برای حمله پیشگیرانه بر ضد ایران جنگنده های F-16I و F-16D می باشد، این هواپیماها دارای برد کافی برای رسیدن به هدف های ایران و بازگشت هستند، اما به خاطر سوخت گیری هوایی که در برد طولانی لازم است، این مسأله ماموریت خطرناک و پرمخاطره ای برای اسرائیل خواهد بود، زیرا اسرائیل در امکانات سوخت گیری هوایی دارای محدودیت است و تانکرهایش – بوئینگ 707 قدیمی – بسیار آسیب پذیر هستند. به علاوه، اسرائیل به سختی می تواند بر فراز کشورهای عربی پرواز کند. در تئوری اسرائیل می تواند از پایگاه هایی در ترکیه به سوی اهدافش پرواز کند. اما اجازه گرفتن از این کشور بسیار غیرمحتمل است. زیرا ترکیه در عین حال که در مورد برنامه تسلیحات هسته ای ایران نگران است ولی مخالف عمل بازدارنده علیه برنامه هسته ای ایران می باشد.
بنابراین برای منهدم کردن موفقیت آمیز تاسیسات هسته ای ایران، اسرائیل باید اطلاعات کاملی در مورد مکان دقیق تاسیسات هسته ای ایران داشته باشد. برای اینکار علاوه بر اینکه عکس برداری هوایی از مناطقی که تاسیسات هسته ای ایران مثل بوشهر و نطنز قرار گرفته است، لازم است بلکه باید سایر تاسیسات ایران شامل کارگاه های تولید سانتریفوژ و غیره نیز نابود گردند که این مسأله با توجه به نیروی هوایی و توانایی ضد هوایی ایران غیرممکن می نماید. ضمن اینکه باید به این نکته توجه داشت که اسرائیل از چنین امکاناتی برخوردار نیست و این می تواند موانع جدی برای بمب افکن های اسرائیل که بر فراز مسافت طولانی پرواز می کنند به وجود آورد.
با توجه به موارد فوق به نظر می رسد که احتمال حمله نظامی اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران علاوه بر آنکه با ریسک بالای توام خواهد بود، برای این کشور مخاطراتی نیز به همراه خواهد داشت.