واکنش کشورهای منطقه در مورد برنامه هسته ای ایران
مورد مصر
آفتاب‌‌نیوز : 
مهم ترین مانع بر سر راه نزدیکی دو کشور، امضای قرارداد کمپ دیوید و نیز نقش مخرب اسرائیل در ایجاد بحران و تنش بود. اما پس از پایان جنگ سرد و جنگ دوم خلیج فارس (حمله عراق به کویت) به دلیل موضع گیری های بخردانه سیاست خارجی ایران در آن مقطع، زوایایی از عملگرایی در سیاست خارجی ایران آشکار گردید که همین مسأله تا حدود زیادی زمینه های نزدیکی دو کشور را فراهم نمود؛ چنانچه در طول چند سال اخیر، ایران و مصر در مسایل بین المللی چون مسأله بوسنی، حقوق بشر، سازمان کنفرانس اسلامی، کمیته قدس و از همه مهمتر در مسأله عضویت در ان.پی.تی همکاری های نسبتا خوبی با یکدیگر انجام دادند. موضع ایران و مصر در خصوص ان.پی.تی (پیمان منع گسترش سلاح های کشتار جمعی) به یکدیگر بسیار نزدیک شد و دو کشور از حامیان اصلی طرح پاکسازی منطقه خاورمیانه از سلاح های کشتار جمعی و اتمی شدند، زیرا به اعتقاد مصر و ایران، اسرائیل دارای زرادخانه هسته ای و حدود 200 کلاهک هسته ای بوده و هنوز عضو پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای نشده است.
با این وجود مسأله اسرائیل از جمله عواملی است که مصر را نسبت به جانبداری از برنامه هسته ای ایران تا حدودی ترغیب می نماید به طوری که این کشور فعلا در مورد برنامه هسته ای ایران احساس خطر نمی‌کند اما باید به این نکات نیز توجه داشت که مصر عضو ان.پی.تی است و از طرفی دیگر مصر اکنون اصلی ترین متحد آمریکا در جهان عرب محسوب می گردد علیرغم مخالفت با برنامه هسته ای اسرائیل، همواره با سیاست های خاورمیانه ای آمریکا نیز همراه بوده است و این می تواند به این معنا باشد مصر در صورت عبور ایران از آستانه هسته ای خود را با روندهای بین المللی هماهنگ کند و در پی واکنش کشورهای منطقه به مخالفت با برنامه هسته ای ایران بپردازد! تا اولا نقش واسطه گری خود را با آمریکا را حفظ کند و ثانیا با القاء کردن این موضوع که دیگر عضویت در ان.پی.تی سودی برای اعضایش نخواهد داشت، با تجدید نظر ان.پی.تی، فشار بر برنامه هسته ای ایران و اسرائیل را به یک اندازه برای متقاعد کردن آمریکا جهت بر چیدن تاسیسات هسته ای اسرائیل و ایران هموار سازد.
مهم ترین مانع بر سر راه نزدیکی دو کشور، امضای قرارداد کمپ دیوید و نیز نقش مخرب اسرائیل در ایجاد بحران و تنش بود. اما پس از پایان جنگ سرد و جنگ دوم خلیج فارس (حمله عراق به کویت) به دلیل موضع گیری های بخردانه سیاست خارجی ایران در آن مقطع، زوایایی از عملگرایی در سیاست خارجی ایران آشکار گردید که همین مسأله تا حدود زیادی زمینه های نزدیکی دو کشور را فراهم نمود؛ چنانچه در طول چند سال اخیر، ایران و مصر در مسایل بین المللی چون مسأله بوسنی، حقوق بشر، سازمان کنفرانس اسلامی، کمیته قدس و از همه مهمتر در مسأله عضویت در ان.پی.تی همکاری های نسبتا خوبی با یکدیگر انجام دادند. موضع ایران و مصر در خصوص ان.پی.تی (پیمان منع گسترش سلاح های کشتار جمعی) به یکدیگر بسیار نزدیک شد و دو کشور از حامیان اصلی طرح پاکسازی منطقه خاورمیانه از سلاح های کشتار جمعی و اتمی شدند، زیرا به اعتقاد مصر و ایران، اسرائیل دارای زرادخانه هسته ای و حدود 200 کلاهک هسته ای بوده و هنوز عضو پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای نشده است. با این وجود مسأله اسرائیل از جمله عواملی است که مصر را نسبت به جانبداری از برنامه هسته ای ایران تا حدودی ترغیب می نماید به طوری که این کشور فعلا در مورد برنامه هسته ای ایران احساس خطر نمی‌کند اما باید به این نکات نیز توجه داشت که مصر عضو ان.پی.تی است و از طرفی دیگر مصر اکنون اصلی ترین متحد آمریکا در جهان عرب محسوب می گردد علیرغم مخالفت با برنامه هسته ای اسرائیل، همواره با سیاست های خاورمیانه ای آمریکا نیز همراه بوده است و این می تواند به این معنا باشد مصر در صورت عبور ایران از آستانه هسته ای خود را با روندهای بین المللی هماهنگ کند و در پی واکنش کشورهای منطقه به مخالفت با برنامه هسته ای ایران بپردازد! تا اولا نقش واسطه گری خود را با آمریکا را حفظ کند و ثانیا با القاء کردن این موضوع که دیگر عضویت در ان.پی.تی سودی برای اعضایش نخواهد داشت، با تجدید نظر ان.پی.تی، فشار بر برنامه هسته ای ایران و اسرائیل را به یک اندازه برای متقاعد کردن آمریکا جهت بر چیدن تاسیسات هسته ای اسرائیل و ایران هموار سازد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید