مبانی حرکت ایران در پرونده هسته ای ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
بعد از حادثه یازدهم سپتامبر این اعتقاد به وجود آمد که دنیا به سوی نظام تک قطبی مبتنی بر هژمونی و اقتدار آمریکا پیش می رود. بحران های بعدی در افغانستان و عراق چنین اعتقادی را تقویت کرد. بی تحرکی سازمان ملل و اتحادیه اروپا در آستانه حمله آمریکا به عراق تردیدی باقی نگذاشت که آمریکا در حال شکل دادن به نظام تک قطبی است. تحلیل اولیه آن بود که در چنین وضعیتی، کشورها به سه طیف بازی ساز، بازیگر و تماشاگر تقسیم می شوند و کشور تک قطب قواعد بین المللی را تبیین می کند. در چنین وضعیتی که بسیاری از کشورها نقش اساسی آمریکا در پویش های بین المللی و منطقه ای را پذیرفته بودند، جمهوری اسلامی ایران با بازسازی خردمندانه سیاست خارجی گذشته خود مبنی بر مصلحت، عزت و حکمت به تبیین راهبرد دیپلماسی تعامل سازنده و مؤثر پرداخت و با اعتماد به نفس در بحران هسته ای ناشی از تبلیغات آمریکا و اسرائیل ظاهر شد.
در این دیپلماسی ایران ضمن حضور فعال در عرصه ارتباطات دو جانبه، منطقه ای و جهانی با رجوع و شناخت مقوله های قدرت نظام اسلامی و با اعتماد به نفس، اهداف حیاتی خود را دنبال می کرد. افزون بر این در دیپلماسی تعامل با گریز از دو نگرش افراط و تفریط درباره معادلات جهانی، ایران معادلات جهانی را کاملا نفی نمی کرد و در ضمن آنها را به طور کامل نیز نپذیرفت، بلکه ضمن تجزیه پذیر بودن معادلات و بدون کوتاه آمدن، به پیش بردن اهداف نظام اهتمام ورزید.
ارائه تصویر نو از جهان، از مؤلفه های دیگر دیپلماسی تعامل سازنده و مؤثر بود. از چنین منظری ایران در همه مراودات از موضعی فعال مواضع اصولی خود را بیان کرد و قدرتمندان و سلطه گرانی را که در پی تحمیل استانداردهای خود بر جهان بودند با چالش های جدی روبه رو ساخت. چنانچه ایران در مسیر حل پرونده هسته ای، مبانی حرکت خود را براساس این دیپلماسی نوین تعیین کرد و در روندی طولانی مدت نه تنها آمریکا را در وضعیت ابهام قرارداده بود، بلکه با اقبال به اروپا و تعامل سازنده با آن شکاف های فراگیری را در ذهنیت تک قطبی بودن دنیا ایجاد کرد. افزون بر همه اینها با حفظ و تداوم همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی خود را از اغلب الزامات حقوقی خارج از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای مبرا ساخت و در همان حال، حق خود بر ادامه فعالیت های هسته ای و تکمیل فناوری صلح آمیز هسته ای را در مناسبات خود با اروپا و آژانس تثبیت نموده بود. بنابراین از این منظر مبانی حرکت ایران در مسیر حل و فصل پرونده هسته ای ایران در سه جهت کار فعال و مؤثر با آژانس، تعامل سازنده با کشورهای تاثیرگذار و تکمیل فناوری هسته ای صلح آمیز شکل گرفته بود. ولی اکنون با موضعگیری های شتاب زده تیم جدید به نظر می رسد که بازگشت به مذاکرات قبلی هم در هاله ای از ابهام قرار گرفته باشد و... .
بعد از حادثه یازدهم سپتامبر این اعتقاد به وجود آمد که دنیا به سوی نظام تک قطبی مبتنی بر هژمونی و اقتدار آمریکا پیش می رود. بحران های بعدی در افغانستان و عراق چنین اعتقادی را تقویت کرد. بی تحرکی سازمان ملل و اتحادیه اروپا در آستانه حمله آمریکا به عراق تردیدی باقی نگذاشت که آمریکا در حال شکل دادن به نظام تک قطبی است. تحلیل اولیه آن بود که در چنین وضعیتی، کشورها به سه طیف بازی ساز، بازیگر و تماشاگر تقسیم می شوند و کشور تک قطب قواعد بین المللی را تبیین می کند. در چنین وضعیتی که بسیاری از کشورها نقش اساسی آمریکا در پویش های بین المللی و منطقه ای را پذیرفته بودند، جمهوری اسلامی ایران با بازسازی خردمندانه سیاست خارجی گذشته خود مبنی بر مصلحت، عزت و حکمت به تبیین راهبرد دیپلماسی تعامل سازنده و مؤثر پرداخت و با اعتماد به نفس در بحران هسته ای ناشی از تبلیغات آمریکا و اسرائیل ظاهر شد. در این دیپلماسی ایران ضمن حضور فعال در عرصه ارتباطات دو جانبه، منطقه ای و جهانی با رجوع و شناخت مقوله های قدرت نظام اسلامی و با اعتماد به نفس، اهداف حیاتی خود را دنبال می کرد. افزون بر این در دیپلماسی تعامل با گریز از دو نگرش افراط و تفریط درباره معادلات جهانی، ایران معادلات جهانی را کاملا نفی نمی کرد و در ضمن آنها را به طور کامل نیز نپذیرفت، بلکه ضمن تجزیه پذیر بودن معادلات و بدون کوتاه آمدن، به پیش بردن اهداف نظام اهتمام ورزید.
ارائه تصویر نو از جهان، از مؤلفه های دیگر دیپلماسی تعامل سازنده و مؤثر بود. از چنین منظری ایران در همه مراودات از موضعی فعال مواضع اصولی خود را بیان کرد و قدرتمندان و سلطه گرانی را که در پی تحمیل استانداردهای خود بر جهان بودند با چالش های جدی روبه رو ساخت. چنانچه ایران در مسیر حل پرونده هسته ای، مبانی حرکت خود را براساس این دیپلماسی نوین تعیین کرد و در روندی طولانی مدت نه تنها آمریکا را در وضعیت ابهام قرارداده بود، بلکه با اقبال به اروپا و تعامل سازنده با آن شکاف های فراگیری را در ذهنیت تک قطبی بودن دنیا ایجاد کرد. افزون بر همه اینها با حفظ و تداوم همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی خود را از اغلب الزامات حقوقی خارج از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای مبرا ساخت و در همان حال، حق خود بر ادامه فعالیت های هسته ای و تکمیل فناوری صلح آمیز هسته ای را در مناسبات خود با اروپا و آژانس تثبیت نموده بود. بنابراین از این منظر مبانی حرکت ایران در مسیر حل و فصل پرونده هسته ای ایران در سه جهت کار فعال و مؤثر با آژانس، تعامل سازنده با کشورهای تاثیرگذار و تکمیل فناوری هسته ای صلح آمیز شکل گرفته بود. ولی اکنون با موضعگیری های شتاب زده تیم جدید به نظر می رسد که بازگشت به مذاکرات قبلی هم در هاله ای از ابهام قرار گرفته باشد و... .
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید