سياست و راههای گريز
آفتاب‌‌نیوز : 
علت اين تبديل آن بود که نيروي جديد برخلاف نيروي قبلي که مفاهيم مورد شناسايي خود را مطلق مي ديد قادر بود همه چيزها را نسبي بنگرد و باصطلاح هميشه براي خود راه فراري باقي مي گذاشت. لزومي نداشت براي شندرقاز سود خود را در بن بستي لاگريز قرار داد در چنين شرايط جديدي امکان هايي مکانيزمهايي در جهان سوم براي رقابت در حول قدرت سياسي پديد آمده که بويژه شدت گرفتن آن يکي از ريشه هاي اصلي ضعف ما در برابر اين جهان جديد است.
مهم ترين آن کوشش براي بدام انداختن رقيب در راهي بي باز گشت است که امکان گريز را در قلمرو اقتصاد سياسي به صفر نزديک مي کند و همان مکانيسم سنتي مذاکره در حول قدرت سياسي را که جنگ است مي آفريند. اينکه دست اندرکاران سياست و اقتصاد کشور تا چه حد نسبت به چنين دامي آگاهي دارند را نمي دانيم اما متاسفانه آثار اين حرکت را ملاحظه مي کنيم که شايد مهم ترين بازنده آن کشورمان باشد. يک مدل صحيح سياسي اقتصادي از قدرت امروز جهان همواره يک نياز اساسي براي حضور فعال ماست. بخصوص بايد توجه داشته باشيم که جهان امروز در حال گذار از نظام قدرت و نظم معطوف به مواد خام کالا به نظم و قدرت معطوف به کالا – کالا مي باشد. در دوران هاي گذار بويژه در گذارهاي متأخرتر هميشه سياست نقشي گول زننده بازي مي کند بويژه آنگاه که دچار اين توهم شود که مي تواند تمام مشکلات جهان معاصر خود را حل کند. شايد همين توهم است که همواژه گروهي را در سياست به حوزه هايي مي کشاند که ديگر راه گريز ندارند.
هر چه بر ميزان جمعيت و ارتباطات انسان بر روي اين قفس کوچک زميني افزوده مي شود ناچاريم بيشتر به توانايي خود براي گريز از مطلق نگري توجه داشته باشيم. در غير اين صورت مجبوريم اين سفره کوچک را تنها از آن خود بدانيم و کاري که خداوند مي خواهد در قيامت انجام دهد در همين زمانه انجام دهيم. آنهم در شرايطي که هنوز جواب درخوري براي روز قيامت خود تدارک نديده ايم.
علت اين تبديل آن بود که نيروي جديد برخلاف نيروي قبلي که مفاهيم مورد شناسايي خود را مطلق مي ديد قادر بود همه چيزها را نسبي بنگرد و باصطلاح هميشه براي خود راه فراري باقي مي گذاشت. لزومي نداشت براي شندرقاز سود خود را در بن بستي لاگريز قرار داد در چنين شرايط جديدي امکان هايي مکانيزمهايي در جهان سوم براي رقابت در حول قدرت سياسي پديد آمده که بويژه شدت گرفتن آن يکي از ريشه هاي اصلي ضعف ما در برابر اين جهان جديد است. مهم ترين آن کوشش براي بدام انداختن رقيب در راهي بي باز گشت است که امکان گريز را در قلمرو اقتصاد سياسي به صفر نزديک مي کند و همان مکانيسم سنتي مذاکره در حول قدرت سياسي را که جنگ است مي آفريند. اينکه دست اندرکاران سياست و اقتصاد کشور تا چه حد نسبت به چنين دامي آگاهي دارند را نمي دانيم اما متاسفانه آثار اين حرکت را ملاحظه مي کنيم که شايد مهم ترين بازنده آن کشورمان باشد. يک مدل صحيح سياسي اقتصادي از قدرت امروز جهان همواره يک نياز اساسي براي حضور فعال ماست. بخصوص بايد توجه داشته باشيم که جهان امروز در حال گذار از نظام قدرت و نظم معطوف به مواد خام کالا به نظم و قدرت معطوف به کالا – کالا مي باشد. در دوران هاي گذار بويژه در گذارهاي متأخرتر هميشه سياست نقشي گول زننده بازي مي کند بويژه آنگاه که دچار اين توهم شود که مي تواند تمام مشکلات جهان معاصر خود را حل کند. شايد همين توهم است که همواژه گروهي را در سياست به حوزه هايي مي کشاند که ديگر راه گريز ندارند.
هر چه بر ميزان جمعيت و ارتباطات انسان بر روي اين قفس کوچک زميني افزوده مي شود ناچاريم بيشتر به توانايي خود براي گريز از مطلق نگري توجه داشته باشيم. در غير اين صورت مجبوريم اين سفره کوچک را تنها از آن خود بدانيم و کاري که خداوند مي خواهد در قيامت انجام دهد در همين زمانه انجام دهيم. آنهم در شرايطي که هنوز جواب درخوري براي روز قيامت خود تدارک نديده ايم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید