آفتابنیوز : درهمین رابطه مقامات و وزرای عرب درکابینه رژیم صهیونیستی و رهبران نظامی نگرانی خود را از مرگ وی اعلام کرده اند.
این گروه براین باورند که این اتفاق قطعاً به جنگ طلب شدن اسرائیل منجر خواهد شد و ممکن است ثبات منطقه ای را برهم بزند.
صائب عریقات مذاکره کننده ارشد فلسطینی نیزدرواکنش به بیماری شارون و احتمال خروج وی از صحنه سیاسی گفت: با کنار رفتن شارون شاهد نوعی آتشفشان سیاسی دراسرائیل خواهیم بود و چنانچه شارون فوت کند یا قادر به ادامه حکومت نباشد رقابت فشرده ای بین مقامات اسرائیلی برای جانشینی وی آغازخواهد شد و این رقابت پیامدی جز کشتار بیشتر، احداث شهرک های تازه یهودی نشین ، و ترور شخصیت ها و مقامات فلسطینی نخواهد داشت.
عریقات افزود: گرچه شارون طرف مذاکره فلسطینی ها نبود و سیاست یک جانبه گرایی را در پیش گرفته بود اما پدید آمدن خلا درکادررهبری اسرائیل پیامدهای ناگواری برای فلسطینی ها خواهد داشت.
در رویدادی دیگر " فیلیپ ویلکاکس" سرکنسول سابق آمریکا در بیت المقدس روز پنجشنبه گفت : وخامت وضع جسمانی آریل شارون - باعت ایجاد بحران در تل آویو خواهد شد. شارون شخصیتی نظامی بود که وارد سیاست شد ابتدا وی خط مشی خود را از حزب مربوطه خود یعنی لیکود می گرفت و اما در برخی موارد خط مشی تندروانه خود وی بود که بر تفکرات تند حزبی برخی افراد، سایه می افکند اما پس از مدتی وی با فشارهای بین المللی به ویژه فرامنطقه ای رو به رو شد و به عنوان فردی که می توان خط مشی غیر قابل انعطاف حزب را منعطف نماید اقدام به برخی تحرکات نمود و این اقدامات ناقص ومحتاط که عموماً ازآنها دردو طرف درگیری، به تاکتیک های ضعیف تعبیر می شد سرانجام موجب نارضایتی طرفین مخاصمه به ویژه درداخل این رژیم گردید و این ژنرال سابق مجبور به تغییر موضع خود در حوزه حزبی شد و بارها اعضای کابینه را تهدید به برهم زدن وضع موجود کرد.
یهودیان افراطی به سبب خروج وی از نوارغزه و دادن بخشی از سرزمینی که به ادعای آنها از آن به سرزمین موعود و یا ارض اسرائیل یاد می کنند به تعبیر آنها به دست ناپاکان ، وی را لعن و نفرین کردند.
در طرف دیگر شارون که حرکت قابل ملاحظه ای برای صلح صورت نداده بود و درعوض ترور رهبران مبارز فلسطینی را سرلوحه کار خود قرار داده بود سبب نارضایتی طرف فلسطینی نیز شد و این مسئله توام با فشاری که از سوی ناحیه غرب به ویژه آمریکا و تا حدودی اتحادیه اروپا و گروه چهاریا کمیته چهارجانبه (اروپا، آمریکا، سازمان ملل و روسیه) وارد شد و چنین فشاری شارون را مجبور به حرکت به سوی میانه نماید.
حرکت آرام شارون از راست افراطی به راست میانه بازهم هیچکدام از طرف های درگیر را راضی نکرد و در نهایت سبب گردید تا ازلیکود خارج و پا به "پیش"(کادیما) بگذارد. حال به نظر می رسد در هر صورت بازگشت شارون به صحنه سیاسی امری محال به نظر می رسد ولی این مسئله می تواند تاثیراتی را در داخل و منطقه از خود باقی بگذارد.
واقعیت این است که شارون وزن سنگینی به لحاظ سیاسی در اسرائیل دارد و شاید به جرات به توان گفت که وی را می توان تنها فردی در درون هیئت حاکمه رژیم اسرائیل به حساب آورد که می تواند "امضاهای بزرگ" بر توافق هایی بگذارد که می تواند علاوه بر بی اعتبار کردن هر شخصیتی -از جمله خود وی- حتی دیگران را از گردونه بازی دور سازد.
حال با این اوضاع آینده سیاسی اسرائیل و منطقه را می توان به اوضاع امنیتی این منطقه پس از شارون مرتبط دانست بدین نحو که در صورتی که اوضاع امنیتی رو به بهبود بگذارد، شاید بتوان گفت که حزب تازه تاسیس وی قدرت خواهد گرفت و در انتخابات آتی - با توجه به نزدیکی انتخابات با تحولات جاری- قدرت قابل ملاحظه ای را به دست خواهد آورد ، ولی در صورتی که اوضاع امنیتی منطقه بر اثر عوامل تحریک زا چه از طرف اسرائیل و چه از طرف فلسطینی ها رو به وخامت بگذارد قطعاً راه برای روی آمدن تندروهای لیکود همچون "بنیامین نتایاهو" معروف به بی بی رهبر فعلی این حزب باز خواهد شد و با توجه به اینکه فردی در چنین ظرفیتی نه توانائی و نه سابقه شارون را دارد در نتیجه در توافق و دادن امتیاز به طرف مقابل - که آنها هم به خاطر مرگ عرفات با چنین شرایط مشابهی رو به رو هستند- با پیچیدگی هایی روبه رو خواهد شد که این مسئله می تواند منطقه را رادیکالیزه نماید.