کد خبر: ۳۷۸۲۸۰
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۰۹ تير ۱۳۹۵ - ۱۷:۴۱

رانندگان قاتل، نسلي كه هنوز منقرض نشده اند

وقتي خبر حولناك و غم انگيز تصادف اتوبوس حامل سربازان با 57 مسافر را كه عامل اصلي به كام مرگ كشيده شدن چندين سرباز وطن شده بود، به يكي از مهمترين خبرهاي روز تبديل شد، مي فهميم كه هنوز رگه هايي از آن رانندگي هاي پرخطر و بد فرهنگانه در ايران وجود دارد.
آفتاب‌‌نیوز :
شايد خاطرتان باشد كه حدود 2 دهه پيش وضعيت رانندگي و مسافركشي در ايران بدليل كمبود خودرو با امروز تفاوت فاحشي داشت. نه نيازي به بستن كمربند بود، سرنشين هاي صندلي جلو دو و يا شايد 3 نفر مي شد و بطور كل رانندگي ها فرق بسيارزيادي را با آنچه كه امروز با رانندگي مي بينيم بود. 

تصادفات و جراحات و بي احتياطي ها به نسبت امروز بسيار زياد بود و پليس هم مقررات پيشگيرانه و بازدارنده اي براي بهبود آن انجام نمي داد و آمار تصادفات و حوادث به جزئي از زندگي مردم تبديل شد و نهادهاي انتظامي را بر آن داشت كه رفته رفته به فكر اقدامات مهم بازدارنده در حوزه رانندگي صورت دهد. 

از آن زمان تاكنون حدود 2 دهه مي گذرد امروز وضعيت رانندگي بطور كل با آن روزها فرق كرده است، بيشتر مردم مي دانند ظرفيت هر خودرو به چه ميزان است و رفتار خود را با خودرو خود تطبيق مي دهند. 

اما وقتي خبر حولناك و غم انگيز تصادف اتوبوس حامل سربازان با 57 مسافر را كه عامل اصلي به كام مرگ كشيده شدن چندين سرباز وطن شده بود، به يكي از مهمترين خبرهاي روز تبديل شد، مي فهميم كه هنوز رگه هايي از آن رانندگي هاي پرخطر و بد فرهنگانه در ايران وجود دارد. 

راننده اي خودخواه كه براي كسب اندك سود بيشتر از مسافران 17 نفر بيشتر از ظرفيت معمول سوار كرده است، خواب آلوده پشت فرمان مي نشيند، به تذكرات پليس توجه نمي كند و چندين و چند حركت خطرآميز مانند آن كه حادثه اي را به وسعت داغدار كردن چند خانواده و غمگين كردن چند ميليون ايراني پديد آورد. 

وقتي يك راننده بي احتياط و بي فرهنگ براحتي مي تواند هرجور كه دوست دارد رفتار كند و گوشه چشمي هم به قوانين نداشته باشد آنوقت چه انتظاري مي توان داشت كه راهنمايي و رانندگي با افزايش جريمه به بازدارندگي بپردازد؟ چه فرقي مي كند راننده بي احتياط سوار پرايد، ولوو و هر خودروي ديگري  باشد. او كسي است كه نمي تواند قانون را رعايت كند.

در كشور ما بارها و بارها به خودروهاي داخلي و تقصير آنان در مساله تصادفات انگشت هاي اتهام وارد شده است؛ به راه هاي كشور هم همينطور؛ اما آيا زمان آن نشده كه به موضوع اشتباهات انساني بصورت ويژه تري بپردازيم؟

 خطاهايي كه عوامل مختلفي دارد و مي تواند بر اثر وجود شخصيت هاي بد پرورش يافته،بي احتياطي، عدم توانايي كافي و ... باشد. ووقتي به اين موضوعات فكر مي كنمي سوالاتي بسيار زياد در اذهان پرسشگر پديد مي آيد. ما چه كرده ايم كه در اين عامل موفق باشيم؟ چرا هميشه منتظر فرهنگ سازي هستيم و چار قانون را رعايت نمي كنيم؟ 

البته خود اين سوالات هم از گستردگي بالايي برخوردار است و نمي توان ساده به آن پاسخ داد ولي حداقل اين است كه مي توان با انديشيدن به آن هركس به اندازه خود در اين مسائل تاثير گذار باشد.تا بتوانيم جامعه اي را داشته باشيم كه آمار تصادفات آن بر اساس اشتباهات انساني را به پائين ترين ميزان ممكن برسانيم.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
انتشار یافته: ۱
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۹:۱۰ - ۱۳۹۵/۰۴/۰۹
0
1
باید قبول کرد افرادی که در جامعه کنونی منطقه ایران زندگی می کنند تفاوت زیادی با نسل مربوط به سال های 1250 از لخاظ فرهنگی ندارند
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین