ملک عبد الله در پکن و پرونده هسته ای ایران؟
آفتاب‌‌نیوز : 
عربستان یکی از مهمترین کشورهای هم پیمان آمریکا در خاور میانه است وگرچه در جنگ علیه عراق حاضر به حمایت علنی از این جنگ نشد اما پس از تنبیه شدن، امروز با حضور رهبری جدید خود سعی دارد جبران مافات کند.
در مقابل چین یکی از مهمترین متحدان ایران حداقل در شورای امنیت به حساب می آید وحال که تایید کمک های میلیاردی اتحادیه اروپا به روسیه زانوی کاخ نشینان مسکو را در دفاع از ایران کمی سست کرده است ، نوبت به تسخیر دیوار چین دومین دژ دفاعی ایران در شورای امنیت توسط طرفداران تحریم رسید.
اکثر قریب به اتفاق مطبوعات عربستان امروز یکشنبه خبر دادند امضای توافقنامه همکاری در زمینه انرژِی است مهمترین دستور کار ملک عبد الله در پکن است .
پس بزرگترین کشور حوزه جنوبی خلیج فارس که از چند ماه پیش خود را بعنوان کشوری مخالف آنچه که به جاه طلبی های ایران توصیف می کند ، معرفی کرده امروز در پکن برای فروش نفت به چینی ها در بالاترین سطح خود وارد عمل شده است.
آیا این پرسش مطرح نمی شود که چرا یک پادشاه باید برای همکاری در زمینه انرژی از این سوی دنیا به آن سوی آن سفر کند؟
آیا این احتمال وجود ندارد که در لابلای پرونده این همکاری مسئله نادیده گرفتن نفت ایران توسط چین وجایگزینی آن با نفت عربستان برای این قدرت اشباع ناپذیر صنعتی جهان مطرح شود ؟
به گفته کارشناسان امور نفتی عربستان از معدود کشورها وشاید تنها کشوری است که پتانسیل لازم برای جایگزینی نفت ایران را در منطقه دارد در حالیکه به راحتی می تواند این نفت را نه از طریق خلیج فارس بلکه از راه دریای سرخ برای طرف چشم بادامی خود صادر کند؟
عربستان یکی از کشورهای مهم مصرف کننده کالاهای چینی محسوب می شود واین مسئله نیز می تواند اهرم فشار مناسبی برای ریاض علیه پکن باشد.
تجربه نشان داده است که در بسیاری از موارد کشورهای تحت فشار، رهایی از فشار را بر منافع خود ترجیح می دهند وشاید منافعی را فدای منافع دیگر می کنند ، مسئله ای که در خط لوله باکو تفلیس جیحان کاملا شاهد آن بودیم وبا وجود مقرون به صرفه نبودن آن فشارها وامتیازات آمریکا باعث شد تا این خط لوله به جای عبور از ایران اعماق دریای خزر را بپیماید وراهی ترکیه شود.
این مسئله در مورد خط لوله گاز ایران به سوی هند هم کاملا هویداست ودر حالیکه پاکستان از این خط لوله منافع بی شماری را بدست می آورد اما تا کنون به دلیل فشارهای کاخ سفید در مقابل آن مانع تراشی می کند.
به بیانی واضحتر باید به مسئولین وسیاستگذاران هشدار داد که این احتمال وجود دارد که آمریکا مهره های دیگری را در صفحه شطرنج خاور میانه وجهان برای رویارویی با ایران به حرکت در آورد واگر حضور پادشاه عربستان در چین اولین حرکت علنی آن باشد به طور حتم آخرین آن نخواهد بود.
پس در این رویارویی مواظب باشیم کسی ما را دور نزند چون در جهان سیاست تنها منافع است که برای هر طرفی ثابت است ودیگر هیچ.
عربستان یکی از مهمترین کشورهای هم پیمان آمریکا در خاور میانه است وگرچه در جنگ علیه عراق حاضر به حمایت علنی از این جنگ نشد اما پس از تنبیه شدن، امروز با حضور رهبری جدید خود سعی دارد جبران مافات کند. در مقابل چین یکی از مهمترین متحدان ایران حداقل در شورای امنیت به حساب می آید وحال که تایید کمک های میلیاردی اتحادیه اروپا به روسیه زانوی کاخ نشینان مسکو را در دفاع از ایران کمی سست کرده است ، نوبت به تسخیر دیوار چین دومین دژ دفاعی ایران در شورای امنیت توسط طرفداران تحریم رسید.
اکثر قریب به اتفاق مطبوعات عربستان امروز یکشنبه خبر دادند امضای توافقنامه همکاری در زمینه انرژِی است مهمترین دستور کار ملک عبد الله در پکن است .
پس بزرگترین کشور حوزه جنوبی خلیج فارس که از چند ماه پیش خود را بعنوان کشوری مخالف آنچه که به جاه طلبی های ایران توصیف می کند ، معرفی کرده امروز در پکن برای فروش نفت به چینی ها در بالاترین سطح خود وارد عمل شده است.
آیا این پرسش مطرح نمی شود که چرا یک پادشاه باید برای همکاری در زمینه انرژی از این سوی دنیا به آن سوی آن سفر کند؟
آیا این احتمال وجود ندارد که در لابلای پرونده این همکاری مسئله نادیده گرفتن نفت ایران توسط چین وجایگزینی آن با نفت عربستان برای این قدرت اشباع ناپذیر صنعتی جهان مطرح شود ؟
به گفته کارشناسان امور نفتی عربستان از معدود کشورها وشاید تنها کشوری است که پتانسیل لازم برای جایگزینی نفت ایران را در منطقه دارد در حالیکه به راحتی می تواند این نفت را نه از طریق خلیج فارس بلکه از راه دریای سرخ برای طرف چشم بادامی خود صادر کند؟
عربستان یکی از کشورهای مهم مصرف کننده کالاهای چینی محسوب می شود واین مسئله نیز می تواند اهرم فشار مناسبی برای ریاض علیه پکن باشد.
تجربه نشان داده است که در بسیاری از موارد کشورهای تحت فشار، رهایی از فشار را بر منافع خود ترجیح می دهند وشاید منافعی را فدای منافع دیگر می کنند ، مسئله ای که در خط لوله باکو تفلیس جیحان کاملا شاهد آن بودیم وبا وجود مقرون به صرفه نبودن آن فشارها وامتیازات آمریکا باعث شد تا این خط لوله به جای عبور از ایران اعماق دریای خزر را بپیماید وراهی ترکیه شود.
این مسئله در مورد خط لوله گاز ایران به سوی هند هم کاملا هویداست ودر حالیکه پاکستان از این خط لوله منافع بی شماری را بدست می آورد اما تا کنون به دلیل فشارهای کاخ سفید در مقابل آن مانع تراشی می کند.
به بیانی واضحتر باید به مسئولین وسیاستگذاران هشدار داد که این احتمال وجود دارد که آمریکا مهره های دیگری را در صفحه شطرنج خاور میانه وجهان برای رویارویی با ایران به حرکت در آورد واگر حضور پادشاه عربستان در چین اولین حرکت علنی آن باشد به طور حتم آخرین آن نخواهد بود.
پس در این رویارویی مواظب باشیم کسی ما را دور نزند چون در جهان سیاست تنها منافع است که برای هر طرفی ثابت است ودیگر هیچ.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید