در دومین سخنرانی خود در جلسه« چه باید کرد؟» حوزه شمال تهران جهبه مشارکت
پیمان: نباید منتظر معجزه جامعه مدنی بمانیم
آفتاب‌‌نیوز : 
به گزارش خبرنگار سیاسی آفتاب، دبیر کل جنبش مسلمانان مبارز که سه شنبه شب به دعوت حوزه شمال تهران جبهه مشارکت در محل دفتر مرکزی این حزب سخن می گفت، توضیح داد: « همه جنبش های اجتماعی یک دوره فعالیت و دوره هایی از خاموشی را دارا هستند. وقتی اهدافی فراتر از توان نیروهای حالم جنبش و یا دور از واقعیت های اجتماعی برای جنبش چون اصلاحات تعریف می شود، موجب شکست آن در نتیجه پدید آمدن سکته هایی در روند حرکتی آن می شود.»
وی در عین حال افزود: « ما گرچه در سطح نخبگان و جامعه و روشنفکری شاهد سکوت هستیم اما این به معنی تعلیق استراتژیک یا انتظار منفی نیست بلکه ما در دوره درون نگری و تدارک فعالیت در ظرفیت بالاتر در زمان مقتضی به سر می بریم.»
این فعال سیاسی به اصلاح طلبان توصیه کرد در تدوین راهبرد خود هم متوجه وضعیت کنون باشند و هم زمان آینده باشند، زمانی که بار دیگر فضا برای فعالیت بیشتر و عمیق تر فراهم می شود.
پیمان همچنین در تبیین نقاط ضعف جنبش اصلاحات اظهار داشت:« جامعه روشنفکری، در دوره اصلاحات گرچه تئوری هایی آورد، اما عمدتا عاریتی بود و نتوانست با جامعه پیوند بخورد و انگیزه ای برای عمل اجتماعی باشد. همین فقدان انگیزه هم باعث شد تا جنبش اصلاحات نیروی لازم را برای مقاومت و پایداری در برابر موانع در اختیار نداشته باشد».
سخنرانی جلسه« چه باید کرد؟»، همچنین از پیوند نخوردن جنبش اصلاحات با نیروهایی که می توانستند بدنه این جنبش باشند، به عنوان نقطه ضعفی دیگر یاد کرد و گفت:« اصلاح طلبان تنها روشنفکران، دانشجویان و تا حدودی زنان و جوانان را با خود داشتند، اما نتوانستند بورژوازی صنعتی و به ویژه کارگران و کارمندان را با خود همراه کنند و این وضعیت به خاطر آگاهی کاذب این نیروها از جایگاه اجتماعی خود و نسبت آنها با ساختار اقتدارگرا شکل گرفت.»
این فعال ملی ـ مذهبی در توصیف ساختار سیاسی موجود گفت:« ما با ساختی اقتدارگرا و متمرکز مواجهیم که می تواند توازن قوا میان نیروهای اجتماعی را بر هم بزند و از آن سو با نیروی مخالف متنوع و گسترده ای مواجهیم که نا سازمان یافته، چند پاره و گسیخته است و به شدت از سوی ساختار متمرکز تحت فشار قرار دارد.»
پیمان تصریح کرد:« حرکت آینده اصلاح طلبان باید در جهت تقویت عرصه عمومی با هدف نقد و تمرکز موجود و ارائه راهکاری برای توزیع نیروی سیاسی و اقتصادی باشد. ضمن آن که در پناه این گفت و گو می توان وفاقی را میان نیروهای مخالف ساختار موجود شکل داد.»
پیمان همچنین از گستردن بسر تعامل اجتماعی را مردم و نیز وارد شدن به گفت و گوی متقابل با نیروهای سنتی به عنوان دیگر لوازم دوره جدید سیاسی نام برد.
این فعال ملی ـ مذهبی در پاسخ به پرسشی که « آیا راهبرد های مد نظروی از سوی این طیف از نیروهای سیاسی در دستور کار قرار دارد؟» گفت:« این مطالب برای نخستین بار به طور رسمی از سوی من عنوان می شود و برای ورود به مرحله اجرا نیازمند نقد و گفت و گوست و شاید اصلا قابل اجرا دانسته نشود.»
پیمان در عین حال گفت که ظرفیت فراوانی برای اجرای این پروژه وجود دارد و هر کس می تواند از نزدیک ترین حلقه اطرفیان خود یعنی خویشاوندان، همکاران و همسایگان بحث و گفت و گو را آغاز کند و در عین حال با شکل دادن محافل چند نفره حول موضوعات فرهنگی و اجتماعی و یا صندوق ها خدمات عمومی، زمینه ای برای گفت و گو با بدنه جامع را فراهم کرد.
وی همچنین با اشاره به ضعف جامعه مدنی در ایران گفت:« جامعه مدنی ساختاری است که به موازات تغییرات ساختاری جامعه اعم از سیاسی، فرهنگی و اقتصادی شکل می گیرد و تقویت آن در ایران با توجه به پیوند ساختارهای قدرت و ثروت، عملا زمینه چندانی برای شکل گیری نیروی اقتصادی مستقل از قدرت که بر پایه آن جامعه مدنی شکل گیرد، وجود ندارد.»
پیمان در عین حال تصریح کرد:« ما برای پیشبرد جنبش دمکراسی خواهی نباید منتظر شکل گیری معجزه ای به نام جامعه مدنی باشیم. بلکه در همین عرصه عمومی موجود باید گفت و گو ها را آغاز کنیم تا در پناه تقویت تدریجی جامعه مدنی موقعیتی بهتر را به دست آوریم.»
به گزارش خبرنگار سیاسی آفتاب، دبیر کل جنبش مسلمانان مبارز که سه شنبه شب به دعوت حوزه شمال تهران جبهه مشارکت در محل دفتر مرکزی این حزب سخن می گفت، توضیح داد: « همه جنبش های اجتماعی یک دوره فعالیت و دوره هایی از خاموشی را دارا هستند. وقتی اهدافی فراتر از توان نیروهای حالم جنبش و یا دور از واقعیت های اجتماعی برای جنبش چون اصلاحات تعریف می شود، موجب شکست آن در نتیجه پدید آمدن سکته هایی در روند حرکتی آن می شود.» وی در عین حال افزود: « ما گرچه در سطح نخبگان و جامعه و روشنفکری شاهد سکوت هستیم اما این به معنی تعلیق استراتژیک یا انتظار منفی نیست بلکه ما در دوره درون نگری و تدارک فعالیت در ظرفیت بالاتر در زمان مقتضی به سر می بریم.»
این فعال سیاسی به اصلاح طلبان توصیه کرد در تدوین راهبرد خود هم متوجه وضعیت کنون باشند و هم زمان آینده باشند، زمانی که بار دیگر فضا برای فعالیت بیشتر و عمیق تر فراهم می شود.
پیمان همچنین در تبیین نقاط ضعف جنبش اصلاحات اظهار داشت:« جامعه روشنفکری، در دوره اصلاحات گرچه تئوری هایی آورد، اما عمدتا عاریتی بود و نتوانست با جامعه پیوند بخورد و انگیزه ای برای عمل اجتماعی باشد. همین فقدان انگیزه هم باعث شد تا جنبش اصلاحات نیروی لازم را برای مقاومت و پایداری در برابر موانع در اختیار نداشته باشد».
سخنرانی جلسه« چه باید کرد؟»، همچنین از پیوند نخوردن جنبش اصلاحات با نیروهایی که می توانستند بدنه این جنبش باشند، به عنوان نقطه ضعفی دیگر یاد کرد و گفت:« اصلاح طلبان تنها روشنفکران، دانشجویان و تا حدودی زنان و جوانان را با خود داشتند، اما نتوانستند بورژوازی صنعتی و به ویژه کارگران و کارمندان را با خود همراه کنند و این وضعیت به خاطر آگاهی کاذب این نیروها از جایگاه اجتماعی خود و نسبت آنها با ساختار اقتدارگرا شکل گرفت.»
این فعال ملی ـ مذهبی در توصیف ساختار سیاسی موجود گفت:« ما با ساختی اقتدارگرا و متمرکز مواجهیم که می تواند توازن قوا میان نیروهای اجتماعی را بر هم بزند و از آن سو با نیروی مخالف متنوع و گسترده ای مواجهیم که نا سازمان یافته، چند پاره و گسیخته است و به شدت از سوی ساختار متمرکز تحت فشار قرار دارد.»
پیمان تصریح کرد:« حرکت آینده اصلاح طلبان باید در جهت تقویت عرصه عمومی با هدف نقد و تمرکز موجود و ارائه راهکاری برای توزیع نیروی سیاسی و اقتصادی باشد. ضمن آن که در پناه این گفت و گو می توان وفاقی را میان نیروهای مخالف ساختار موجود شکل داد.»
پیمان همچنین از گستردن بسر تعامل اجتماعی را مردم و نیز وارد شدن به گفت و گوی متقابل با نیروهای سنتی به عنوان دیگر لوازم دوره جدید سیاسی نام برد.
این فعال ملی ـ مذهبی در پاسخ به پرسشی که « آیا راهبرد های مد نظروی از سوی این طیف از نیروهای سیاسی در دستور کار قرار دارد؟» گفت:« این مطالب برای نخستین بار به طور رسمی از سوی من عنوان می شود و برای ورود به مرحله اجرا نیازمند نقد و گفت و گوست و شاید اصلا قابل اجرا دانسته نشود.»
پیمان در عین حال گفت که ظرفیت فراوانی برای اجرای این پروژه وجود دارد و هر کس می تواند از نزدیک ترین حلقه اطرفیان خود یعنی خویشاوندان، همکاران و همسایگان بحث و گفت و گو را آغاز کند و در عین حال با شکل دادن محافل چند نفره حول موضوعات فرهنگی و اجتماعی و یا صندوق ها خدمات عمومی، زمینه ای برای گفت و گو با بدنه جامع را فراهم کرد.
وی همچنین با اشاره به ضعف جامعه مدنی در ایران گفت:« جامعه مدنی ساختاری است که به موازات تغییرات ساختاری جامعه اعم از سیاسی، فرهنگی و اقتصادی شکل می گیرد و تقویت آن در ایران با توجه به پیوند ساختارهای قدرت و ثروت، عملا زمینه چندانی برای شکل گیری نیروی اقتصادی مستقل از قدرت که بر پایه آن جامعه مدنی شکل گیرد، وجود ندارد.»
پیمان در عین حال تصریح کرد:« ما برای پیشبرد جنبش دمکراسی خواهی نباید منتظر شکل گیری معجزه ای به نام جامعه مدنی باشیم. بلکه در همین عرصه عمومی موجود باید گفت و گو ها را آغاز کنیم تا در پناه تقویت تدریجی جامعه مدنی موقعیتی بهتر را به دست آوریم.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید