آفتابنیوز : نوشتار فوق به قلم والری لینسی روزنامه نگار روسی به رشته تحریر در آمده ودر شماره امروز روزنامه اماراتی الاتحاد به چاپ رسیده است گرچه نویسنده گرچه مواضعی ضد ایرانی گرفته اما در بخش هایی از این مقاله اعتراف می کند که طرح روسیه نیز برای اتلاف وقت انجام گرفته ودر واقع تمامی طرف های سوای نقشی که در برابر تهران اتخاذ می کنند یک هدف واحد را دنبال وهمسو با یکدیگر حرکت می کنند .
لینس در ادامه نوشتار خود می نویسد : صرفنظر از موضوع ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت ، آنچه که روی داد این است که آمریکا واروپا پذیرفتند که سازمان ملل متحد پیش از آنکه تصمیم در مورد نوع مجازات هایی علیه ایرن یک ماه دیگر هم صبر کند ، هدف از این تعویق هم بر کسی پوشیده نیست وآن انجام مذاکرات بیشتر در مورد پیشنهاد موجد برای انجام فرایند غنی سازی اورانیوم ایران در روسیه است.
با وجود آنکه آمریکا ، انگلیس ، فرانسه ، آلمان وچین از پیشنهاد روسیه استقبال کردند ، ایران توجه چندانی ب این موضوع نکرد.
این بی توجهی از سوی ایران تا اواسط ژانویه هم ادامه یافت وآنگاه بود که ایران به نوعی لحن خود را در این رابطه تغییر داد وآن زمانی بود که اروپا به وضوح نشان داد به دنبال آن است تا با شدت عمل بیشتری با ایران برخورد کند.
اینجا بود که ایران لحن خود را در مورد این مسئله تغییر داد این مسئله به وضوح از نوع سخنان مذاکره کننده ارشد ایرانی در پرونده اتمی مشهود بود او این پیشناد را مثبت توصیف کرد وپیش بینی کرد ممکن است که بتوان در مورد مشروح دقیق آن در چارچوب مذاکرات آینده به توافق رسید.
با وجود آنکه این پیشنهاد روسیه مسئله ای امیدوار کننده محسوب می شود اما در حقیقت نه تنها از مشکلات نمی کاهد بلکه بر آن می افزاید از میان این مشکلات می توان به :
1- اگر روسیه اقدام به انتقال فعالیت های هسته ای ایران به خاک خاک خود کند آنگاه ایران تعدادی از دستگاه های خطرناک خود را همچنان بلا استفاده در اختیار خود باقی نگه خواهد داشت حال اگر تندروهای تهران بخواهند از کارگاه های فراوری اورانیوم برای غنی سازی اورانیوم برای ساخت بمب اتمی استفاد کنند آنگاه چه خواهد شد؟
2- ایران بین فعالیت های اتمی مربو به انرژی هسته ای که قرار است به روسیه منتقل شود وفعالیت های دیگری که ترجیح می دهد برآن نام تحقیقات علمی هسته ای بگذارد را در داخل کشور انجام دهد، پس حتی با وجود قبول پیشنهاد روسیه هم ایران همچنان فعالیت های پژوهشی خود را در خاک خود انجام داده وفن آوری فراوری اورانیوم وساخت بمب اتمی را فرا خواهد گرفت.
3- آخرین مشکل هم این است که در صورت پذیرش این پیشنهاد هم پیمانی که برای مهار چشمداشت های ایران شکل گرفته است دچار چند دستگی خواهد شد. زیرا در آن شرایط هر کشوری از این پیمان راهبردی همسو با منافع ومحاسبات خود اتخاذ خواهد کرد ودر این شرایط گاه ممکن است این منافع با اهداف کلی این هم پیمانی همسو نباشد. پس بهتر است که ما این توافق با ایران را تا زمانی که راه حل ایده آلی مانند آنچه که آمریکا با لیبی در سال 2003 به آن دست یافت به تعویق بیاندازیم وشورای امنیت آنچنان فشارهای خود را بر ایران افزایش دهد که ایران را مجبور به پذیرش تواقنامه های مشابه سازد.
پیشنهاد روسیه درواقع با هدف انحراف نگاه های از موضوع اصلی مطرح شده است که هدف از ان کمک به ایران بعنوان یکی از بزرگترین شرکای تجاری ایران جهت خروج از بحرانی است که با آن مواجه گردیده است.
سخنان ورفتارهایی که ایران طی مدت گذشته انجام داد وبخصوص سخنان آتشینی که علیه اسرائیل توسط محمود احمدی نژاد رئیس جمهور این کشور ایراد شد ونیز زمانبندی بسیار بدی که ایران برای از سرگیری برنامه های هسته ای خود انتخاب کرد اثرات مستقیمی ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت داشت واگر ایران به خود نجنبد واز فرصت های باقی مانده برای پذیرش طرح روسیه استفاده نکند آخرین فرصت وشاید بهترین فرصت را برای خروج از زیر فشارهای شورای امنیت از دست خواهد داد.