آفتابنیوز : بیش از حدود چهار ماه به شروع بازیهای جام جهانی فوتبال در آلمان باقی نمانده است. طبق پیشبینی کمیسیون زنان پارلمان اتحادیه اروپا در بروکسل، نزدیک به چهل هزار زن روسپی در مدت بازیهای جام جهانی فوتبال به آلمان وارد میگردند و به احتمال زیاد هزاران نفر از آنان توسط باندهاى جنايتكار و دلال خريد و فروش زنان و دختران، به اجبار به روسپیگری گمارده میشوند. به همین جهت پارلمان اتحادیه اروپا از آلمان خواسته که در جهت جلوگیری از خرید و فروش زنان و روسپیگری اجباری، اقدامات بیشتری را انجام دهد.
در آلمان فقط صاحبان هتلهای این کشور نیستند که از رزرو شدن همه اتاقهایشان شادمانند، بلکه در روسپی خانهها نیز از هم اکنون همه محلهای ممکن پیش فروش شدهاند. طبق پیشبینی کمیسیون زنان پارلمان اتحادیه اروپا در بروکسل، نزدیک به چهل هزارزن روسپی در مدت بازیهای جام جهانی فوتبال به آلمان وارد میشوند و به احتمال زیاد هزاران نفر از آنان به اجبار به روسپیگری گمارده میشوند. به همین جهت پارلمان اتحادیه اروپا از آلمان خواسته که در جهت جلوگیری از خرید و فروش زنان و روسپیگری اجباری، اقدامات بیشتری را انجام دهد.
چه اقداماتی میتواند در جهت جلوگیری از این نوع فجایع انجام گیرند؟ خانم مارلیس شوام روزنامهنگار مقيم بلژيك، در يك مقالهی تحقیقی تلاش کرده راههای کشورهای دیگر اروپایی را در مبارزه با خرید و فروش زنان و دختران و مبارزه با باندهای جنایتکار دلال انسان نشان دهد.
خانم مارلیس شوام مینویسد، برای نمونه در بلژیک، آنا زن بیست ساله بلغاری بطور غیر قانونی توسط باندهای قاچاق زنان به بروکسل آورده شد. مدت سه سال او با اعمال خشونت و آزار مجبور گردید، به عنوان روسپی جوابگوی مشتریانی باشد که واسطهها به نزدش میآوردند. تا اینکه در ماه ژانویه، ماه گذشته، از این شرایط عذابآور نجات داده شد و مأموران پلیس او را تحویل "پاگ آسا"، یکی از سازمانهای کمک به قربانیان باندهای جنایتکارخرید و فروش زنان، تحویل دادند. آنا مىگويد:
"شرایط سختیه، آن زمان دوران وحشتاکی برام بود. اما حالا پاگ آسا به من کمک میکنه و راه رو بهم نشون میده. به همین جهت در اینجا احساس امنیت میکنم. فکر میکنم به زودی وضعم بهتر بشه."
آنا در بازجویی علیه واسطهها صحبت کرده و اطلاعات درباره آنان را در اختیار پلیس گذاشت. او این امکان را یافته تا زمانی که پروندهاش جریان دارد در بلژیک بماند، دوره آموزش زبان را بگذراند و کار کند. اگر دادگاه به نفع وی رأی دهد و مشخص گردد که او قربانی باندهای خرید و فروش زنان شده، اجازه ادامه زندگی و اقامت دائم در بلژیک به او داده خواهد شد. این قانون تقریبا تنها در بلژيك، در مقایسه با کشورهای اروپایی دیگر، اجرا میشود. در ایتالیا قانونی نسبتا شبیه به آن موجود است. برای نمونه در آلمان آنا در بسیاری از ایالتهای این کشور امکانی را برای اقامت پیدا نمیکرد. خانم لیسی گرونر، نماینده آلمانی سوسیال دموکرات پارلمان اروپا معتقد است که این قانون میباید تغییر کند و کشور آلمان نیز میباید به قربانیان فجايع باندهای دلال زنان و دختران کمک کند.
"کاملا مشخص باید گفت که به زنان و دختران قربانی باندهای خرید و فروش انسان باید در زمان رسیدگی به پروندهشان اجازه اقامت در آلمان داده شود. اگر زنی مایل به همکاری است و نام واسطهها را فاش میکند باید در کشوری که در آن پناه جسته، مورد حمایت قرار گیرد. در عمل نشان داده شده که بازگرداندن سریع این زنان به کشورشان، بهترین شیوه حمایت از جانیان است."
خانم سالی بکمن از همکاران سازمان امداد پاگ آسا در بروکسل نیز این امر را تأیید میکند. او که در رشته جرم شناسی تحصیلاتش را به پایان رسانده، در تمام مراحل اداری و حقوقی پرونده، به این نوع قربانیان کمک میکند.
"من فکر میکنم پايهی بسیاری از تحقیقات، بر اساس اظهارنظر شاهدان است. به همین جهت این مهم است که این نوع پروندهها در دادگاه مورد بررسی قرار گیرند. یک سیستم بده و بستان بوجود میآید. قربانی در افشای نام جنایتکاران با پلیس همکاری میکند و این کمک بزرگی به مأموران برای کشف این نوع باندهاست و امکان خوبی برای وی، به منظوراقامت و ادامه زندگى در بلژیک، حتی اگر در برخی از مواقع نتواند برای همیشه در این کشور بماند."
لیسی گرونر معتقد است که حمایت بیشتر از قربانیان باندهای خرید و فروش زنان و دختران ضروری است. حتی مردانی که به نزد این روسپیان اجباری میروند، باید مجازات شوند. امکان دیگر برای حمایت از قربانیان، کار توضیحی و روشنگرانه وسیع و بالا بردن درجه حساسیت مردم نسبت به این مسئله در اروپاست. موضوع اصلی بوجود آوردن فشار در اينباره بر سياستمداران است. خانم گرونر میگوید:
"به همین جهت زمان بازیهای جام جهانی فوتبال برای مطرح کردن این موضوع، زمان مناسبی است. حال در جلوی چشم ماست که هزاران زن به عنوان بردگان جنسی به کشور وارد میشوند و به خودفروشی مجبور میگردند. مسئولان امور نباید چشممان خود را نسبت به این جریان بندند، چه در وزارت دادگستری، چه در کمیسیون اتحادیه اروپا و چه در پارلمان اروپا."
مطرح شدن موضوع روسپیگری اجباری امر ناخوشایندی است. در کشورهای مختلف اتحادیه اروپا به این مسئله بطرق متفاوتی برخورد میشود. لیسی گرونر میگوید:
"کشورهایی هستند که در آنجا زنان از نظر سیاسی کمتر فعالند. ما کشورهایی را در اروپای شرقی داریم که درباره این مسئله هنوز اصلا موضعگیری نکردهاند. اما من نمیخواهم حال با ذكر يك نمونه بگویم که باید بهتر کار شود."
بدون در خواست کشورهای اروپایی، حتی مأموران اویروپل، پلیس اروپا، هم نمیتوانند با تصميم مستقل خود نسبت به این موضوع عکسالعمل نشان دهند. این مسئله سرعت مبارزه با باندهای تجارت زنان را تقلیل میدهد. مسئولان سازمانهای امدادی به این مسئله به دیده تردید مینگرند که در آلمان در دادن حق اقامت به زنان قربانی و یا مجازات مردانی که به سراغ آنان میروند، تغییری حاصل شود. اگرچه به زمان شروع بازیهای جام جهانی فوتبال نزدیکتر میشویم و حتی فشارهای پارلمان اروپا در این امر افزایش یافته است. در مورد نمونه آنا در بلژیک، وضع به نظر زیاد بد نمیرسد. او با توجه به همه مشکلاتی که از سر گذرانده تنها یک آرزو دارد:
"خانهای که بتوانم در آن با آرامش با فرزندم به زندگی ادامه دهم و کاری که از طريق آن امرار معاش کنم. یک زندگی ساده، مثل همه انسانهای دیگر. فقط همین کافی است."